O b r a z l o ž e nj e

Rešenjem Višeg suda u Beogradu K br.519/11 – Kv br.4889/12 od 22.11.2012. godine osuđeni Z.S. koji se nalazi na izdržavanju jedinstvene kazne zatvora u trajanju od 7 godina po presudi Višeg suda u Beogradu K br. 519/11 od 12.10.2011. godine oslobođen je od izvršenja 25% kazne zatvora, tako što je utvrđeno da se osuđeni oslobađa od izvršenja dela jedinstvene kazne zatvora u trajanju od 1 godine i 9 meseci.

Istim rešenjem je određeno da se prema osuđenom Z.S. ima izvršiti ostatak jedinstvene kazne zatvora po navedenoj pravnosnažnoj presudi u trajanju od 5 godina i 3 meseca, a da se osuđenom u ostatak kazne uračunava vreme provedeno u pritvoru od 18.10.2002. godine do 15.11.2002. godine i od 31.01.2010. pa do upućivanja na izdržavanje kazne zatvora.

Protiv rešenja Višeg suda u Beogradu K br.519/11 – Kv br.4889/12 od 22.11.2012. godine, Republički javni tužilac podneo je zahtev za zaštitu zakonitosti Ktz br.136/14 od 28.04.2014. godine, zbog povrede zakona iz člana 485. stav 1. tačka 1. ZKP u vezi povrede člana 3. Zakona o amnestiji, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud pobijano rešenje ukine i predmet vrati na ponovno odlučivanje.

Vrhovni kasacioni sud je održao sednicu veća shodno odredbi člana 486. i 487. ZKP, pa je našao da je zahtev Republičkog javnog tužioca izjavljen od ovlašćenog lica.

Nakon što je primerak zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca u smislu člana 488. stav 1. ZKP dostavio braniocu osuđenog Z.S., Vrhovni kasacioni sud je održao sednicu veća o kojoj nije obaveštavao javnog tužioca i branioca, jer veće nije našlo da bi njihovo prisustvo bilo od značaja za donošenje odluke. Na sednici veća Vrhovni kasacioni sud je razmotrio spise predmeta sa rešenjem protiv koga je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je po oceni navoda u zahtevu našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca je osnovan.

Osnovano se u zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca ukazuje da je pravnosnažnim rešenjem Višeg suda u Beogradu K br.519/11 – Kv br.4889/12 od 22.11.2012. godine učinjena povreda zakona iz člana 485. stav 1. tačka 1. ZKP u vezi povrede člana 3. Zakona o amnestiji.

Iz spisa predmeta proizlazi da je presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.903/12 od 18.04.2012. godine, uvažanjem žalbe Višeg javnog tužioca u Beogradu preinačena presuda Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine u delu odluke o kazni, tako što je Apelacioni sud u Beogradu, okrivljenom Z.S., zadržavajući kao pravilno utvrđene kazne zatvora za krivično delo ugrožavanje sigurnosti iz člana 138. stav 2. u vezi stava 1. KZ u trajanju od 6 meseci, za krivično delo izazivanje opšte opasnosti iz člana 278. stav 4. u vezi stava 1. KZ u trajanju od 2 godine, za krivično delo nedozvoljene proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 4. u vezi stava 1. KZ u trajanju od 2 godine, za krivično delo neovlašćena proizvodnja i stavljanje u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ u trajanju od 3 godine i za krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 2. u vezi stava 1. KZ u trajanju od 10 meseci, te novčanu kaznu u iznosu od 50.000,00 dinara, za koja krivična dela je oglašen krivim prvostepenom presudom, te zadržavajući kao pravilno opozvanu uslovnu osudu, izrečenu pravnosnažnom presudom Opštinskog suda u Obrenovcu K br.514/07 od 03.03.2008. godine, zbog krivičnog dela iz člana 348. stav 2. u vezi stava 1. KZ i uzetu kao utvrđenu kaznu zatvora u trajanju od 10 meseci, okrivljenog Z.S. osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 7 godina u koju kaznu mu se uračunava vreme provedeno u pritvoru od 18.10.2002. do 15.11.2002. godine i od 31.01.2010. godine pa do upućivanja u ustanovu na izdržavanje kazne zatvora i na novčanu kaznu u iznosu od 50.000,00 dinara koju je obavezan da plati u roku od 90 dana od dana pravnosnažnosti presude i određeno da ukoliko okrivljeni ne plati novčanu kaznu u određenom roku sud će istu zameniti kaznom zatvora tako što će za svakih započetih 1.000,00 dinara novčane kazne odrediti jedan dan kazne zatvora, dok su žalbe okrivljenog Z.S. i njegovog branioca odbijene kao neosnovane i u nepreinačenom delu prvostepena presuda potvrđena.

Osuđeni Z.S. nalazi se na izdržavanju kazne po pravnosnažnoj presudi Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine koja je u pogledu odluke o kazni preinačena presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.903/12 od 18.04.2012. godine.

Odredbom člana 3. Zakona o amnestiji, propisano je da se pravnosnažno osuđena lica, kojima je izrečena jedinstvena kazna zatvora, oslobađaju od izvršenja jedinstvene kazne za procenat oslobođenja od izvršenja kazne propisan ovim zakonom, prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela obuhvaćena ovom amnestijom.

Pobijanim rešenjem Višeg suda u Beogradu osuđeni Z.S. je oslobođen od izvršenja 25% jedinstvene kazne zatvora u trajanju od sedam godina, po pravnosnažnoj presudi Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine, što čini ukupno umanjenje kazne zatvora za jednu godinu i devet meseci.

Ovakvom odlukom, Viši sud u Beogradu je postupio protivno odredbi člana 3. Zakona o amnestiji, kojom je određeno da se jedinstvena kazna umanjuje za procenat oslobođenja od izvršenja prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela koja su obuhvaćena amnestijom. Na taj način Viši sud u Beogradu je učinio povredu krivičnog zakona na štetu osuđenog, na koju se osnovano ukazuje u zahtevu za zaštitu zakonitosti.

Utvrdivši da je zahtev osnovan, Vrhovni kasacioni sud je preinačio pravnosnažnu odluku, tako što je primenjujući odredbu člana 3. Zakona o amnestiji, najpre utvrdio procenat oslobođenja od izvršenja kazne prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni, koje su ušle u sastav jedinstvene kazne, koja je predmet odlučivanja po Zakonu o amnestiji.

Jedinstvena kazna na koju je osuđen Z.S., u trajanju od sedam godina, po pravnosnažnoj presudi Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.903/12 od 18.04.2012. godine, kojom je u pogledu odluke o kazni preinačena presuda Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine, sastoji se od pojedinačne kazne zatvora od 6 meseci zbog krivičnog dela ugrožavanje sigurnosti iz člana 138. stav 2. u vezi stava 1. KZ, pojedinačne kazne zatvora u trajanju od 2 godine, zbog krivičnog dela izazivanje opšte opasnosti iz člana 278. stav 4. u vezi stava 1. KZ, pojedinačne kazne zatvora u trajanju od 2 godine zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 4. u vezi stava 1. KZ, pojedinačne kazne zatvora u trajanju od 3 godine zbog krivičnog dela neovlašćena proizvodnja i stavljanje u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ i pojedinačne kazne zatvora u trajanju od 10 meseci zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 2. u vezi stava 1. KZ, kao i kazne zatvora u trajanju od 10 meseci koja je uzeta kao utvrđena nakon opozivanja uslovne osude po pravnosnažnoj presudi Opštinskog suda u Obrenovcu K br.514/07 od 03.03.2008. godine, zbog krivičnog dela iz člana 348. stav 2. KZ.

Imajući u vidu da je jedan od kriterijuma za određivanje procentualne vrednosti oslobođenja od kazne po Zakonu o amnestiji i krivično delo, Vrhovni kasacioni sud je za svaku pojedinačnu kaznu prethodno odredio procenat oslobođenja i utvrdio deo kazne od čijeg je izvršenja osuđeni oslobođen.

Tako je utvrđeno, da se prethodno utvrđene kazne zatvora zbog krivičnih dela za koje je okrivljeni Z.S. oglašen krivim pravnosnažnom presudom Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine, imaju umanjiti i to:

-utvrđena kazna zatvora u trajanju od 6 meseci zbog izvršenja krivičnog dela ugrožavanje sigurnosti iz člana 138. stav 2. u vezi stava 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 1 mesec i 15 dana;

-utvrđena kazna zatvora u trajanju od 2 godine zbog izvršenja krivičnog dela izazivanje opšte opasnosti iz člana 278. stav 4. u vezi stava 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 6 meseci;

-utvrđena kazna zatvora u trajanju od 2 godine zbog izvršenja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 4. u vezi stava 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 6 meseci;

-utvrđena kazna zatvora u trajanju od 3 godine zbog izvršenja krivičnog dela neovlašćena proizvodnja i stavljanje u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 9 meseci;

-utvrđena kazna zatvora u trajanju od 10 meseci zbog izvršenja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 2. u vezi stava 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 2 meseca i 15 dana;

-uzeta kao utvrđena kazna zatvora u trajanju od 10 meseci po opozvanoj uslovnoj osudi koja je okrivljenom Z.S. izrečena pravnosnažnom presudom Opštinskog suda u Obrenovcu K br.514/07 od 03.03.2008. godine, zbog krivičnog dela iz člana 348. stav 2. u vezi stava 1. KZ, umanjena za 25% ima umanjiti za 2 meseca i 15 dana.

Nadalje kada se jedinstvena kazna zatvora po pravnosnažnoj presudi Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.903/12 od 18.04.2012. godine kojom je u pogledu odluke o kazni preinačena presuda Višeg suda u Beogradu K br.519/11 od 12.10.2011. godine umanji za vreme oslobođenja od izvršenja pojedinačnih kazni, utvrđeno je, da je deo kazne od koga je osuđeni Z.S. oslobođen, ukupno 2 godine 3 meseca i 15 dana, a da je ostatak kazne koji se ima izvršiti 4 godine 8 meseci i 15 dana, u koju kaznu se osuđenom uračunava vreme provedeno u pritvoru od 18.10.2002. do 15.11.2002. godine i od 31.01.2010. godine pa do upućivanja na izdržavanje kazne zatvora, kao i vreme koje je proveo na izdržavanju jedinstvene kazne zatvora.

Stoga je Vrhovni kasacioni sud, uvažavajući navode zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca, kojima se ističe povreda krivičnog zakona iz člana 485. stav 1. tačka 1. ZKP u vezi člana 3. Zakona o amnestiji, preinačio rešenje Višeg suda u Beogradu K br.519/11 – Kv br.4889/12 od 22.11.2012. godine, tako što je utvrdio deo kazne za koji se osuđeni ima osloboditi i odredio da se prema osuđenom Z.S. ima izvršiti ostatak kazne u trajanju od 4 godine, 8 meseci i 15 dana, u koju kaznu mu se uračunava vreme provedeno u pritvoru od 18.10.2002. do 15.11.2002. godine i od 31.01.2010. godine pa do upućivanja u ustanovu na izdržavanje kazne po napred navedenoj pravnosnžanoj presudi, kao i vreme koje je proveo na izdržavanju kazne.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je doneo odluku kao u izreci na osnovu odredbe člana 492. stav 1. tačka 2. ZKP.

Zapisničar-savetnik,                                                                                                   Predsednik veća-sudija,

Tatjana Milenković, s.r.                                                                                            Zoran Tatalović, s.r.