Vrhovni kasacioni sud je dostavio primerak zahteva za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Republičkom javnom tužiocu shodno odredbi člana 488. stav 1. ZKP, pa je u sednici veća, koju je održao bez obaveštavanja Republičkog javnog tužioca i branioca okrivljenog, smatrajući da njihovo prisustvo u smislu člana 488. stav 2. ZKP nije od značaja za donošenje odluke, razmotrio spise predmeta sa pravnosnažnim rešenjima protiv kojih je podnet zahtev za zaštitu zakonitosti i nakon ocene navoda u zahtevu, našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je neosnovan.

Branilac okrivljenog S.C. u zahtevu za zaštitu zakonitosti ističe da je presudom Višeg suda u Beogradu K 1138/10 od 18.09.2012. godine okrivljeni S.C. osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 10 godina i šest meseci, a prilikom odmeravanja jedinstvene kazne mu je kao utvrđena uzeta i kazna zatvora izrečena presudom Trećeg opštinskog suda u Beogradu K 50/06 od 21.02.2007. godine u trajanju od jedne godine, a u odnosu na koju presudu je od strane Prvog osnovnog suda u Beogradu doneto rešenje K 6829/10 od 09.01.2013. godine kojim je utvrđeno da je nastupila apsolutna zastarelost izvršenja predmetne kazne zatvora u trajanju od jedne godine izrečene presudom Trećeg opštinskog suda u Beogradu. Zbog navedenog branilac smatra da treba da se obustavi izvršenje navedene kazne zatvora u trajanju od jedne godine, jer je rešenje Prvog osnovnog suda u Beogradu K 6829/10 od 09.01.2013. godine pravnosnažno i izvršno pa se radi o presuđenoj stvari, pri čemu dodaje da je zastarelost izvršenja kazne zatvora po presudi Trećeg opštinskog suda nastupila pre nego što je presuda Višeg suda u Beogradu postala izvršna. Iznetim navodima, po oceni ovog suda, branilac okrivljenog ukazuje da su pobijana rešenja doneta uz bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 1) ZKP.

Odredbom člana 4. stav 1. ZKP, je propisano da niko ne može biti gonjen za krivično delo za koje je odlukom suda pravnosnažno oslobođen ili osuđen ili za koje je optužba pravnosnažno odbijena ili je postupak pravnosnažno obustavljen.

Naime, po oceni ovog suda, a kako je krivično gonjenje prema okrivljenom S.C. (za krivično delo iz osuđujuće presude Trećeg opštinskog suda u Beogradu K 50/06 od 21.02.2007. godine) okončano pre donošenja pobijanih rešenja kojim je odbijen zahtev branioca okrivljenog za donošenje rešenja o obustavi izvršenja kazne zatvora u trajanju od jedne godine iz navedene presude Trećeg opštinskog suda i kako je ta kazna u vreme dok još nije nastupila zastarelost njenog izvršenja uzeta kao utvrđena prilikom odmeravanja jedinstvene kazne, to su neosnovani navodi branioca okrivljenog kojima se ukazuje na bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 1) ZKP, jer u konkretnom slučaju nema zastarelosti krivičnog gonjenja i ne radi se o presuđenoj stvari u smislu člana 4. ZKP.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu člana 491. stav 1. ZKP, odlučio kao u izreci ove presude.

Zapisničar - savetnik                                                                           Predsednik veća-sudija

Ivana Trkulja Veselinović, s.r.                                                       Janko Lazarević, s.r.