Presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 1188/18 od 05.03.2019. godine, odbijene su kao neosnovane žalbe Višeg javnog tužioca u Beogradu i branioca okrivljenog AA, advokata Gorana Atanaskovića i presuda Višeg suda u Beogradu K 107/17 od 01.11.2018. godine, je potvrđena.

Protiv navedenih pravnosnažnih presuda zahtev za zaštitu zakonitosti podneo je branilac okrivljenog AA, advokat Goran Atanasković, zbog povrede zakona iz člana 485. stav 1. ZKP na štetu okrivljenog u vezi, a kako to proizilazi iz sadržine zahteva člana 439. tačka 1) ZKP, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud pobijane presude preinači, tako što će okrivljenog osloboditi od optužbe i da shodno odredbi člana 488. stav 3. ZKP odredi da se izvršenje kazne odloži.

Nakon što je primerak zahteva za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog u smislu odredbi člana 488. stav 1. ZKP dostavio Republičkom javnom tužiocu, Vrhovni kasacioni sud je u smislu odredbe člana 490. ZKP održao sednicu veća, o kojoj, shodno odredbi člana 488. stav 2. ZKP nije obaveštavao Republičkog javnog tužioca i branioca okrivljenog, jer veće nije našlo da bi njihovo prisustvo bilo od značaja za donošenje odluke.

Zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog AA, advokata Gorana Atanaskovića je neosnovan.

Pobijajući pravnosnažne presude zbog povrede zakona branilac okrivljenog u zahtevu ističe da stečjani upravnik u skladu sa izmenama Krivičnog zakonika više nema funkciju službenog lica zbog čega je javni tužilac morao da izvrši prekvalifikaciju krivičnog dela na odgovarajuće krivično delo protiv privrede, iz čega, po oceni Vrhovnog kasacionog suda proizilazi da zahtev podnosi zbog povrede krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP.

Iznete navode zahteva Vrhovni kasacioni sud ocenjuje neosnovanim.

Odredbom člana 359. stav 1. KZ propisano je da će se kazniti službeno lice koje iskorišćavanjem svog službenog položaja ili ovlašćenja, prekoračenjem granica svog službenog ovlašćenja ili nevršenjem svoje službene dužnosti pribavi sebi ili drugom fizičkom ili pravnom licu kakvu korist, drugom nanese kakvu štetu ili teže povredi prava drugog.

Sledstveno iznetom, radnja izvršenja osnovnog oblika krivičnog dela u pitanju alternativno je određena i može se sastojati u iskorišćavanju službenog lica službenog položaja ili ovlašćenja, prekoračenju granica službenog ovlašćenja ili ne vršenjem službene dužnosti.

Posledica ovog krivičnog dela ogleda se u pribavljanju sebi ili drugom fizičkom ili pravnom licu kakve koristi, odnosno nanošenju štete ili težoj povredi prava drugog, od čije visine ili težine zavisi i propisana kazna za ovo krivično delo.

Ovo krivično delo okrivljeni može izvršiti isključivo sa direktnim umišljajem, kao oblikom krivice.

Odredbom člana 112. stav 3. tačka 3. KZ propisan je pojam službenog lica kojim se, između ostalog smatra lice u ustanovi, preduzeću ili drugom subjektu kome je povereno vršenje javnih ovlašćenja koje odlučuje o pravima, obavezama ili interesima fizičkih ili pravnih lica ili o javnom interesu.

Odredbom člana 19. Zakona o stečaju koji propisuje pravni položaj i status stečajnog upravnika stavom 1. propisano je da stečajni upravnik vodi poslove i zastupa stečajnog dužnika, osim ako je ovim zakonom drugačije određeno, stavom 2. navedenog člana propisano je da stečajni upravnik, kao i lica koja obavljaju poslove stečajnog upravnika u ime organizacije koja je posebnim zakonom određena da obavlja poslove stečajnog upravnika, imaju status službenog lica u smislu odredaba Krivičnog zakonika kojima se reguliše položaj službenog lica, stavom 3. označenog člana propisano je da stečajni upravnik ima legitimaciju koju izdaje ovlašćena organizacija, dok je stavom 4. propisano da stečajni upravnik legitimaciju može da upotrebljava samo za službene radnje koje preduzima u granicama svojih službenih ovlašćenja.

Sledstveno iznetom, po oceni Vrhovnog kasacionog suda okrivljeni, koji rukovodi radom i odgovara za zakonitost rada navedenog preduzeća u svojstvu stečajnog upravnika, a suprotno navodu iz zahteva branioca okrivljenog ima svojstvo službenog lica u smislu napred citirane odredbe člana 112. stav 3. tačka 3. KZ.

Stoga Vrhovni kasacioni sud neosnovanim ocenjuje navod iz zahteva branioca okrivljenog da su pobijane pravnosnažne presude donete uz povredu krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP na oštetu okrivljenog.

Pored toga, branilac okrivljenog u zahtevu ističe da protivpravna imovinska korist, kao bitno obeležje ovog krivičnog dela ne postoji, što je dokazano samim postojanjem nezavisnog sudskog postupka, koji je ishodovao presudu na osnovu ugovora koje je potpisao okrivljeni, koji su uredno zavedeni i predstavljaju pravno valjan dokument, a koji ugovori su sačinjeni u svemu u skladu sa odgovarajućim odredbama Zakona o obligacionim odnosima, na osnovu koje presude Privrednog suda u Beogradu je „BB“ naplatio celokupan iznos od 107.000.000,00 dinara, na koji način ne samo da je povratio dugovani iznos nego je naplato i kamate kao i troškove u tom postupku, na koji način je svojim ponašanjem doneo i dobit preduzeću.

Po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda izloženim navodima zahteva branilac okrivljenog polemišući sa ocenom dokaza od strane suda, u suštini osporava činjenično stanje utvrđeno prvostepenom a potvrđeno drugostepenom presudom u pogledu učešća ovog okrivljenog u izvršenju krivičnog dela u pitanju.

Pored toga, branilac okrivljenog navodi da je sud postupio suprotno odredbi člana 444. ZKP na taj način što žalbu Višeg javnog tužioca nije dostavio na odgovor okrivljenom i njegovom braniocu.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda iz izreke pravnosnažne presude jasno proizilaze sva subjektivna i objektivna obeležja krivičnog dela zloupotreba službenog položaja iz člana 359. u vezi stava 1. KZ, za koje je okrivljeni oglašen krivim i osuđen.

Međutim, kako pogrešno ili nepotpuno utvrđeno činjenično stanje kao ni povreda zakona iz člana 444. ZKP ne predstavljaju zakonske razloge iz člana 485. stav 4. ZKP zbog kojih je podnošenje zahteva dozvoljeno okrivljenom, preko branioca, to se Vrhovni kasacioni sud u ove navode zahteva nije upuštao.

Sa iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu odredbe člana 491. stav 1. ZKP, odlučio kao u izreci ove presude.

Zapisničar-savetnik                                                                                                                     Predsednik veća-sudija

Jelena Petković-Milojković, s.r.                                                                                            Zoran Tatalović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić