Vrhovni sud je dostavio primerak zahteva za zaštitu zakonitosti Vrhovnom javnom tužiocu shodno odredbi člana 488. stav 1. ZKP i u sednici veća koju je održao bez obaveštenja Vrhovnog javnog tužioca i branioca okrivljenog, smatrajući da njihovo prisustvo nije od značaja za donošenje odluke (član 488. stav 2. ZKP) razmotrio spise predmeta, sa pravnosnažnim presudama protiv kojih je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je nakon ocene navoda u zahtevu, našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je neosnovan.

Ukazujući na povredu zakona iz člana 438. stav 1. tačka 1. ZKP, branilac okrivljenog je naveo da je donošenjem pobijanih presuda povređena odredba člana 4 ZKP, odnosno načelo ne bis in idem. Ovo iz razloga što je okrivljeni AA za isto delo već pravnosnažno osuđen presudom Prekršajnog suda u Kraljevu Pr.br.4732/17 od 26.07.2019. godine, a radi se o istom okrivljenom i životnom događaju koji se odigrao u istom vremenskom i prostornom okviru. Branilac smatra da je pogrešan zaključak drugostepenog suda da je opis prekršaja iz člana 22. stav 1. Zakona o javnom redu i miru, za koji je okrivljeni oglašen krivim, bitno različit od činjeničnog opisa krivičnog dela iz člana 323. stav 2. u vezi stava 1. KZ, a što je sud obrazložio time da prekršajem nisu obuhvaćene radnje okrivljenog da je kritičnom prilikom napao službeno lice u vršenju službene dužnosti i tom prilikom mu naneo laku telesnu povredu, a da opis prekršaja obuhvata samo reči vređanja službenih lica. Branilac ističe da su na ovaj način nižestepeni sudovi prevideli deo izreke prekršajne presude, u kojoj se nakon opisa dela događaja kada je okrivljeni legitimisan, pa smešten u policijsko vozilo, u ostalom delu presude navedeno „a zatim u prostorijama policijske uprave, policijskim službenicima M.N i Š.S“, koji deo podrazumeva ispunjavanje i onog kriterijuma iz razloga pobijanih presuda, da su dva postupka dovoljno povezana u sadržinskom i vremenskom pogledu iz razloga što je okrivljeni u vreme nanošenja lake telesne povrede i dalje upućivao uvredljive reči dvojici policijskih službenika.

Isti navodi zahteva, bili su istaknuti u žalbi branioca okrivljenog AA, advokata Dušana Sakića, te bili predmet razmatranja Apelacionog suda u Kragujevcu, koji je u ovom krivičnom postupku postupao u drugom stepenu po žalbama izjavljenim protiv prvostepene presude Osnovnog suda u Kraljevu K.br.513/22 od 22.02.2023. godine. Apelacioni sud u Kragujevcu, kao drugostepeni, je ove navode ocenio neosnovanim i o tome na strani dva, stav šest i sedam svoje odluke Kž1 br.267/23 od 09.05.2023. godine izneo jasne i dovoljne razloge, a koje Vrhovni sud u svemu prihvata kao pravilne, te u smislu odredbe člana 491. stav 2. ZKP na te razloge i upućuje.

U ostalom delu zahteva, branilac ukazuje na povredu zakona iz člana 438. stav 1.tačka 9) ZKP, odnosno da je prvostepeni sud prekoračio optužbu, na taj način što je u izreku presude uneo i drugu povredu u vidu krvnog podliva jagodičnog predela, kojeg opisa nije bilo u optužnom aktu. Po oceni branioca, na ovaj način je uvećana kriminalna količina i povređen objektivni identitet optužbe. Branilac je posebno istakao činjenicu da je u ovom postupku jednom ukinuta presuda, i to samo na osnovu žalbe u korist okrivljenog, što znači da se presuda ne sme izmeniti na njegovu štetu ne samo u pogledu pravne kvalifikacije krivičnog dela i krivične sankcije, već i uvećanjem kriminalne količine, kakav je ovde slučaj, čime branilac suštinski ukazuje i na povredu zakona iz člana 438. stav 1. tačka 10) u vezi člana 453.ZKP.

Prema sadržini optužnog predloga Osnovnog javnog tužilaštva u Kraljevu Kto.br.161/18 od 18.04.2018. godine, okrivljenom AA je stavljeno na teret da je kritičnom prilikom „dana 19.09.2017. godine u Kraljevu, sposoban da shvati značaj svoga dela i da upravlja svojim postupcima, a bio je svestan svog dela i hteo njegovo izvršenje i bio svestan da je ovakvo njegovo delo zabranjeno, napao službeno lice u vršenju službene dužnosti, pri čemu je jednom licu naneo laku telesnu povredu, na taj način što je, a nakon što su ga policijski službenici BB i VV, koji su po nalogu za izvršenje službenog zadatka broj 0031705343 od 18.09.2017. godine, održavali javni red i mir u Kraljevu i vršili pojačanu kontrolu lica i vozila zaustavili i zatražili ličnu kartu na uvid, radi provere identiteta, istima rekao: „Šta je bilo mamu vam ..., dokle ćete da me ..., ... jedne ćelave, šta je za mene deset godina robije, ima da vas odrobijam“, zbog čega su mu policijski službenici rekli da se smiri, ali kako je on nastavio sa vređanjem policijskih službenika, govoreći im:“ Jel znate gde su vam žene bile sinoć, a ja znam, bile su kod mene, ja sam ih ...“, to su mu policijski službenici prišli i smestili ga u službeni automobil, pri čemu se on opirao, a zatim su ga nakon dolaska do prostorija Policijske uprave Kraljevo, uveli u prostoriju za zadržavanje lica, gde je dok su mu ruke bile vezane lisicama na leđima, prišao oštećenom policijskom službeniku BB i svojom glavom udario u njegovu glavu, nanevši mu lake telesne povrede u vidu crvenila oko levog oka i zigomatične regije veličine 8h6 cm, čime je izvršio krivično delo napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323.stav 2.u vezi stava 1. KZ“.

Sa druge strane, prema sadržini izreke pravnosnažne presude Osnovnog suda u Kraljevu K.br.513/22 od 22.02.2023. godine, okrivljeni AA je „dana 19.09.2017. godine u Kraljevu, u 16,15 časova, pri čemu je njegova sposobnost da shvati značaj svog dela i da upravlja svojim postupcima bila smanjena do bitnog, ali ne i bitno, a bio je svestan svog dela i hteo je njegovo izvršenje i bio je svestan da je njegovo delo zabranjeno, napao službeno lice u vršenju službene dužnosti, pri čemu je jednom licu naneo laku telesnu povredu, na taj način što je, a nakon što su ga policijski službenici BB i VV, koji su po nalogu za izvršenje službenog zadatka broj 0031705343 od 18.09.2017. godine, održavali javni red i mir u Kraljevu i vršili pojačanu kontrolu lica i vozila, zaustavili i zatražili ličnu kartu na uvid, radi provere identiteta, pa su mu policijski službenici prišli i smestili ga u službeni automobil, pri čemu se on opirao, a zatim su ga nakon dolaska do prostorija Policijske uprave Kraljevo, uveli u prostoriju za zadržavanje lica, gde je dok su mu ruke bile vezane lisicama na leđima, prišao oštećenom policijskom službeniku BB i svojom glavom udario u njegovu glavu, nanevši mu lake telesne povrede u vidu krvnog podliva u predelu levog oka i levog jagodičnog predela,čime je učinio krivično delo napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323 stav 2 u vezi stava 1 KZ.

Prema odredbi člana 420. stav 1. ZKP, presuda se može odnositi samo na lice koje je optuženo (subjektivni identitet presude i optužbe) i samo na delo koje je predmet optužbe sadržane u podnesenoj ili na glavnom pretresu izmenjenoj ili proširenoj optužnici (objektivni identitet presude i optužbe).

Odredbom člana 323. stav 1. KZ je propisano da ko napadne ili preti da će napasti službeno lice u vršenju službene dužnosti, kazniće se zatvorom od tri meseca do tri godine, dok je stavom 2. istog člana propisano da ako je pri izvršenju dela iz stava 1. ovog člana službenom licu nanesena laka telesna povreda ili je prećeno upotrebom oružja, učinilac će se kazniti zatvorom od šest meseci do pet godina.

Iz odredbe člana 420.ZKP proizilazi da zakon ne zahteva identitet u pogledu pravne ocene dela, ali da zahteva da između optužbe i presude postoji identitet i podudarnost u pogledu subjektivne i objektivne istovetnosti dela, tako da eventualne izmene činjeničnog opisa dela u izreci presude moraju ostati u granicama činjeničnog osnova iz optužbe, tačnije u granicama onih činjenica i okolnosti na kojima se optužba zasniva. Po oceni Vrhovnog suda, činjeničnim opisom radnji izvršenja u izreci pravnosnažne presude sud nije prekoračio optužbu, s obzirom u činjeničnom opisu postoji identitet lica koje je optuženo i to okrivljenog AA (subjektivni identitet) i dela koje je predmet optužbe i to krivičnog dela napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323.stav 2. u vezi stava 1. KZ (objektivni identitet) a činjenični opis navedenog krivičnog dela u izreci prvostepene presude u bitnom se ne razlikuje od onog navedenog u optužnom aktu.

Preciziranje posledice izvršenja krivičnog dela u izreci presude tako što je navedeno da je okrivljeni prišao oštećenom policijskom službeniku AA i svojom glavom udario u njegovu glavu, nanevši mu lake telesne povrede u vidu krvnog podliva u predelu levog oka i levog jagodičnog predela umesto navoda iz optužnog akta da su oštećenom nanete lake telesne povrede u vidu crvenila oko levog oka i zigomatične regije veličine 8h6 cm, ne predstavlja prekoračenje optužbe, jer u činjeničnom opisu nisu dodate nove radnje okrivljenog, već je samo precizirano koje povrede je zadobio oštećeni, nije povećana kriminalna količina radnji krivičnog dela za koje je okrivljeni oglašen krivim i osuđen, niti je okrivljeni zbog navedene izmene stavljen u nepovoljniji položaj.

Prema sadržini izreke presude Osnovnog suda u Kraljevu K.br.289/18 od 08.09.2022. godine, koja je ukinuta rešenjem Višeg suda u Kraljevu Kž1 br. 146/22 od 16.12.2022. godine, usvajanjem žalbe branioca okrivljenog AA, i vraćena na ponovno odlučivanje, proizilazi da je okrivljeii AA oglašen krivim da je izvršio krivično delo napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323. stav 2. u vezi stava 1. KZ i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od sedam meseci.

Odredbom člana 453. ZKP je propisano da, ako je žalba izjavljena samo u korist optuženog, presuda se ne sme izmeniti na njegovu štetu u pogledu pravne kvalifikacije krivičnog dela i krivične sankcije.

Vrhovni sud smatra da je zahtev branioca i u ovom delu neosnovan, iz razloga što u ponovljenom postupku, nije izmenjena presuda na štetu okrivljenog, jer je okrivljeni AA presudom Osnovnog suda u Kraljevu K.br.513/22 od 22.02.2023. godine oglašen krivim za izvršenja istovetnog krivičnog dela, odnosno krivičnog dela napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323. stav 2. u vezi stava 1. KZ, n nije mu izrečena teža kazna, jer je u pogledu krivične sankcije okrivljenom izrečena kazna zatvora u trajanju od šest meseci i istovremeno određeno da će se ista izdržavati u prostorijama u kojima stanuje sa primenom mere elektronskog nadzora.

Sa svega izloženog, na osnovu odredaba člana 491. stav 1. i 2. ZKP, doneta je odluka kao u izreci ove presude.

Zapisničar-savetnik,                                                                                       Predsednik veća-sudija,

Nemanja Simićević, s.r.                                                                                  Svetlana Tomić Jokić, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić