Protiv navedenih pravnosnažnih presuda zahtev za zaštitu zakonitosti podneo je branilac okrivljenog AA - advokat Dušan Sakić, zbog bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 10) ZKP, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud ukine u celini pravnosnažne presude Osnovnog suda u Kraljevu 7K.br.249/2017 od 24.01.2018. godine i Apelacionog suda u Kragujevcu Kž1 492/18 od 24.05.2018. godine i predmet vrati na ponovnu odluku, odnosno ponovno suđenje Osnovnom sudu u Kraljevu.

Vrhovni kasacioni sud je dostavio primerak zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkom javnom tužiocu shodno odredbi člana 488. stav 1. Zakonika o krivičnom postupku, te je u sednici veća koju je održao u smislu člana 490. ZKP, bez obaveštavanja Republičkog javnog tužioca i branioca okrivljenog, smatrajući da njihovo prisustvo nije od značaja za donošenje odluke (član 488. stav 2. ZKP), razmotrio spise predmeta i pravnosnažne presude protiv kojih je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je, nakon ocene navoda iznetih u zahtevu, našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je neosnovan.

Ukazujući na bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 10) ZKP, branilac okrivljenog u podnetom zahtevu ističe da su nižestepeni sudovi pobijanim presudama povredili načelo reformatio in peius (zabrana preinačenja na gore) iz člana 453. ZKP, iz razloga jer su u ponovljenom postupku, nakon ukidanja ranije prvostepene presude po žalbi branioca okrivljenog, a protiv koje je javni tužilac izjavio žalbu samo zbog odluke o kazni, utvrdili nove činjenice i okolnosti vezano za krivicu okrivljenog, a koje su nepovoljnije za okrivljenog od onih koje su bile utvrđene u ranije ukinutoj prvostepenoj presudi. Naime, ranije ukinutom prvostepenom presudom Osnovnog suda u Kraljevu 7K.br.512/2016 od 24.01.2017. godine okrivljeni je oglašen krivim da je u odnosu na tešku telesnu povredu u vidu preloma donje vilice sa leve strane postupao sa direktnim umišljajem, a da je u odnosu na tešku telesnu povredu u vidu preloma potiljačne kosti sa nagnječenjem mozga postupao sa nesvesnim nehatom, uz opis samo elementa volje, ali uz istovremeno izostavljanje elemenata svesti, dok je u ponovljenom postupku pravnosnažno oglašen krivim da je obe teške telesne povrede (prelom donje vilice sa leve strane i prelom potiljačne kosti sa nagnječenjem moždanog tkiva sa krvarenjem između tvrde i mekane moždanice) učinio sa direktnim umišljajem kao oblikom krivice, a kako mu je to stavljeno na teret izmenjenom optužbom javnog tužioca nakon ukidanja prvostepene presude, iako javni tužilac nije mogao da menja optužbu u tom delu.

Izneti navodi zahteva za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog se, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, ne mogu prihvatiti kao osnovani, iz sledećih razloga:

Odredbom člana 453. ZKP, koja predviđa zabranu preinačenja na štetu okrivljenog, propisano je da ako je izjavljena žalba samo u korist okrivljenog, presuda se ne sme izmeniti na njegovu štetu u pogledu pravne kvalifikacije krivičnog dela i krivične sankcije.

Po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda, nižestepeni sudovi u ponovljenom postupku, nakon ukidanja ranije prvostepene presude, nisu prekršili zabranu preinačenja na gore (reformatio in peius) propisanu odredbom člana 453. ZKP, obzirom da nisu izmenili presudu na štetu okrivljenog ni u pogledu pravne kvalifikacije krivičnog dela, niti u pogledu krivične sankcije. Naime, ranije ukinutom prvostepenom presudom Osnovnog suda u Kraljevu 7K.br.512/2016 od 24.01.2017. godine, okrivljeni AA je bio oglašen krivim zbog izvršenja krivičnog dela teška telesna povreda iz člana 121. stav 2. stav 1. KZ i bio je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 2 (dve) godine i 6 (šest) meseci, a u ponovljenom krivičnom postupku je pravnosnažno oglašen krivim za izvršenje krivičnog dela teška telesna povreda iz člana 121. stav 2. KZ i osuđen je na kaznu zatvora u trajanju od 2 (dve) godine, dakle u ponovljenom postupku je oglašen krivim za isto krivično delo i osuđen je na kaznu zatvora u kraćem vremenskom trajanju. Kako iz spisa predmeta proizilazi da je i prvobitnom optužbom Osnovnog javnog tužioca u Kraljevu KTO.br.371/16 od 21.11.2016. godine, dakle pre ukidanja ranije prvostepene presude, okrivljenom AA bilo stavljeno na teret da je u odnosu na obe teške telesne povrede postupao sa direktnim umišljajem, to oglašavanjem okrivljenog krivim, u ponovljenom postupku, da je u odnosu na obe teške telesne povrede postupao sa direktnim umišljajem, nije učinjena bitna povreda odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 10) ZKP, a kako se to neosnovano ističe u zahtevu za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog.

Sa iznetih razloga, nalazeći da pobijanim presudama nije učinjena bitna povreda odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 10) ZKP na koju se neosnovano ukazuje zahtevom za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog AA - advokata Dušana Sakića, to je Vrhovni kasacioni sud na osnovu člana 491. stav 1. ZKP navedeni zahtev branioca okrivljenog odbio kao neosnovan.

Zapisničar-savetnik                                                                                                                                               Predsednik veća-sudija

Snežana Lazin,s.r.                                                                                                                                                   Nevenka Važić, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić