Ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbe člana 399. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 125/04, 111/09) koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. Zakona o parničnom postupku (''Službeni glasnik Republike Srbije'' br. 72/11, 55/14), Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija tužilje nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka propisana odredbom člana 361. stav 2. tačka 9. Zakona o parničnom postupku na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, načelnik Opštinske uprave Opštine Svilajnac je, nakon stupanja na snagu Zakona o određivanju maksimalnog broja zaposlenih u lokalnoj administraciji („Službeni glasnik RS“, broj 104/09) koji predviđa maksimalno četiri zaposlena na neodređeno vreme na 1000 stanovnika, 25.02.2010. godine doneo Pravilnik o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta Opštinske uprave Opštine Svilajnac broj 06- 5/10-II-12 na koji je opštinsko veće Opštine Svilajnac dalo saglasnost, a kojim su izvršene organizacione promene koje su uslovile smanjenje broja zaposlenih. Program racionalizacije i rešavanja viška zaposlenih u Opštinskoj upravi Opštine Svilajnac od 08.03.2010. godine, koji je prethodno dostavljen Osnovnoj organizaciji Sindikata Opštinske uprave i Nacionalnoj službi za zapošljavanje Filijala Jagodina na mišljenje, utvrđeno je da će ukupan broj zaposlenih kod tuženog iznositi 116, te da je višak 19 zaposlenih u Opštinskoj upravi Opštine Svilajnac, a Program je sadržao kriterijume za utvrđivanje viška zaposlenih i to osnovni kriterijum-ocena rezultata rada i dopunske kriterijume u vidu imovnog stanja, socijalnog stanja, zdravstvenog stanja i dužinu staža osiguranja. Tužilja je bila raspoređena na radno mesto šefa MK P. - sekretar Mesne zajednice u odeljenju za opštu upravu i zajedničke poslove, a donošenjem Pravilnika o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta smanjen je broj izvršilaca za to radno mesto. Na navedeno radno mesto raspoređen je zaposleni koji je imao isti stepen stručne spreme kao tužilja ali mu je na osnovu rezultata rada utvrđena veća ocena (3,20-ističe se) u odnosu na tužilju kojoj je rešenjem tužene od 22.01.2010. godine (protiv kog rešenja tužilja nije izjavila prigovor) za period od 01.01.2009. godine do 31.12.2009. godine utvrđena ocena 2,80-zadovoljava. Tužilja je na osnovu rešenja tužene br.112-310/2010-IV od 09.03.2010. godine ostala nerapoređena a izjavljeni prigovor je rešenjem tužene 25.03.2010. godine odbijen kao neosnovan. Pobijanim rešenjem tužene 118-16/2010-IV od 27.04.2010. godine tužilji je prestao radni odnos zbog nemogućnosti da joj se u okviru Opštinske uprave obezbedi radno mesto koje odgovara njenoj stručnoj spremi u postupku smanjenja broja zaposlenih u skladu sa zakonom. Utvrđeno je da je tužilji isplaćena otpremnina.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja pravilno su nižestepeni sudovi primenili materijalno pravo kada su kao neosnovan odbili tužbeni zahtev tužilje.

Odredbom člana 65. stav 1. Zakona o radnim odnosima u državnim organima („Službeni glasnik RS“, broj 48/91 ... 79/05, 81/05, 83/05) propisano je da ako je u državnom organu došlo do smanjenja broja zaposlenih, odnosno postavljenih lica usled promene organizacije i metoda rada, odnosno usled smanjenja obima i ukidanja poslova zaposleni i postavljena lica raspoređuju se na radna mesta u istom ili drugom državnom organu koji odgovaraju njihovoj stručnoj spremi. Stavom 4. istog člana propisano je da ukoliko se zaposleni odnosno postavljeno lice ne može rasporediti u skladu sa stavom 1. i 2. ovog člana, funkcioner, odnosno organ iz stava 2. ovog člana donosi rešenje kojim se utvrđuje da je zaposleni, odnosno postavljeno lice ostalo neraspoređeno.

Odredbom člana 1.a Pojedinačnog Kolektivnog ugovora za državne organe propisano je da se na prava i obaveze iz radnog odnosa zaposlenih u organima teritorijalne autonomije i lokalne samopuprave, kao i za pojedina pitanja od značaja za učesnike tog ugovora primenjuju odredbe aneksa tog Kolektivnog ugovora. Članom 38-43 Kolektivnog ugovora i Aneksa Kolektivnog ugovora predviđeni su kriterijumi i uslovi prestanka radnog odnosa u slučaju viška zaposlenih, a kao osnovni kriterijum predviđeni su ocena, odnosno rezultati rada zaposlenog, a tek ukoliko zaposleni ostvaruju jednake rezultate rada primenjuje se dopunski kriterijum (imovno stanje zaposlenih).

Pobijano rešenje o otkazu ugovora o radu je, i po oceni Vrhovnog kasacionog suda, doneto u skladu sa članom 179. tačka 9. Zakona o radu („Službeni glasnik RS“ br.br.24/05...54/09) s obzirom da je Pravilnikom o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta smanjen broj izvršilaca za radno mesto na kojem je tužilja radila, uz poštovanje kriterijuma propisanog Programom-rezultati rada zaposlenog i donošenja rešenja kojim se utvrđuje da je tužilja neraspoređena zbog nemogućnosti da joj se u okviru Opštinske uprave obezbedi radno mesto koje odgovara njenoj stručnoj spremi u smislu Zakona o radnim odnosima u državnim organima. Dakle, kod utvrđenog da je tužena u skladu sa Zakonom o određivanju maksimalnog broja zaposlenih u lokalnoj administraciji dana 25.02.2010. godine donela Pravilnik o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta kojim je smanjen broj radnih mesta, a zatim i Program racionalizacije i rešavanja viška zaposlenih od 08.03.2010. godine kojim je utvrđen osnovni i dopunski kriterijum radi utvrđivanja viška zaposlenih, to je pravilan zaključak nižestepenih sudova da je tužena, s obzirom da je smanjen je broj izvršilaca za radno mesto na kojem je tužilja radila, a da je primenom kriterijuma radi individualizacije viška zaposlenih i to osnovnog – ocena rezultata rada tužilja imala manju ocenu u odnosu na drugog zaoposlenog, te da se tužilja nije mogla rasporediti na radno mesto koje odgovara njenoj stručnoj spremi, u potpunosti sproveo postupak radi utvrđivanja viška zaposlenih u skladu sa članom 153-158. Zakona o radu iz kojih razloga se neosnovano revizijom ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava. Pri tom tužilja protiv rešenja tužene o ocenjivanju nije izjavila prigovor pa je suprotno navodima revizije pravilna ocena nižestepenih sudova da je to konačno rešenje kao ocena rezultata rada, pa u situaciji kada su oba zaposlena imala isti stepen stručne spreme, predstavljalo osnovni kriterijum radi individualizacije viška zaposlenih u skladu sa Program rešavanja viška zaposlenih koji je prethodno dostavljen Osnovnoj organizaciji Sindikata Opštinske uprave i Nacionalnoj službi za zapošljavanje Filijala Jagodina.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud na osnovu odredbe člana 405. stav 1. Zakona o parničnom postupku, odlučio kao u izreci presude bez detaljnog obrazlaganja revizijske odluke u smislu stava 2. istog člana s obzirom da se u reviziji ponavljaju žalbeni razlozi koje je drugostepeni sud pravilno ocenio, a obrazlaganjem revizijske odluke ne bi postiglo novo tumačenje prava.

Predsednik veća - sudija

Biserka Živanović, s.r.