Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Snežane Andrejević, predsednika veća, Biserke Živanović i Spomenke Zarić, članova veća, u parnici tužilaca Republike Srbije, čiji je zakonski zastupnik Republičko javno pravobranilaštvo iz Beograda i opštine Zvezdara iz Beograda, čiji je zakonski zastupnik Javni pravobranilac Gradske opštine Zvezdara, protiv tužene J.M. iz B., čiji je punomoćnik N.V., advokat iz B., radi utvrđenja, odlučujući o žalbi tužioca opštine Zvezdara iz Beograda izjavljenoj protiv rešenja Apelacionog suda u Beogradu R3 254/14 od 26.11.2014. godine i o reviziji istog tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8837/2012 od 26.02.2014. godine, u sednici veća održanoj 14.04.2016. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE kao nedozvoljena žalba tužioca opštine Zvezdara iz Beograda izjavljena protiv rešenja Apelacionog suda u Beogradu R3 254/14 od 26.11.2014. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužioca opštine Zvezdara iz Beograda izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8837/2012 od 26.02.2014. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P 49457/10 od 23.12.2011. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilaca kojim je traženo da se utvrdi da je tužilac Republika Srbija vlasnik, a tužilac Gradska opština Zvezdara korisnik nepokretnosti sa bližim opisom u tom stavu izreke, što je tužena dužna priznati, a što bi bio osnov za brisanje tužene kao vlasnika predmetne nepokretnosti i dozvolu upisa tužioca Republike Srbije kao vlasnika i tužioca Gradske opštine Zvezdara kao korisnika ove nepokretnosti, a stavom drugim izreke su obavezani tužioci da tuženoj naknade troškove parničnog postupka u iznosu od 89.687,50 dinara.

Apelacioni sud u Beogradu je presudom Gž 8837/2012 od 26.02.2014. godine odbio žalbe tužilaca kao neosnovane i potvrdio prvostepenu presudu.

Protiv drugostepene presude tužilac Gradska opština Zvezdara iz Beograda izjavio je reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11).

Tužena je podnela odgovor na reviziju.

Rešenjem R3 254/14 od 26.11.2014. godine Apelacioni sud u Beogradu nije predložio Vrhovnom kasacionom sudu odlučivanje o izjavljenoj reviziji, kao izuzetno dozvoljenoj u smislu odredbe člana 395. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09) koji se u konkretnom slučaju primenjuje na osnovu odredbe člana 506. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11).

Ispitujući dozvoljenost žalbe, Vrhovni kasacioni sud je imao u vidu da se u konkretnom slučaju radi o postupku koji je započet pre stupanja na snagu Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 od 01.12.2012. godine), pa se primenom odredbe člana 506. stav 1. u vezi člana 508. ovog zakona postupak sprovodi po odredbama Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 125/04 i 111/09), koji ne propisuje žalbu kao pravni lek koji se može izjaviti protiv rešenja drugostepenog suda donetog u smislu člana 395. ZPP, što žalbu čini nedozvoljenom.

Žalba kao pravni lek se može izjaviti protiv presude donete u prvom stepenu (član 355. ZPP) i protiv rešenja prvostepenog suda (član 385. ZPP).

Protiv odluke drugostepenog suda – pravnosnažne presude donete u drugom stepenu i rešenja drugostepenog suda kojim je postupak pravnosnažno završen, stranke mogu izjaviti reviziju. Kako je u konkretnom slučaju žalba izjavljena protiv rešenja drugostepenog suda, to je na osnovu člana 411. u vezi člana 373. ZPP odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 401. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 125/04, 111/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11), u vezi člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 55/14), Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.

Prema članu 506. stav 1. ZPP, postupci započeti pre stupanja na snagu ovog zakona sprovešće se po odredbama tog zakona („Službeni glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09). Međutim, prema članu 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP, revizija je dozvoljena u svim postupcima u kojima vrednost predmeta spora pobijenog dela prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, a koji nisu pravnosnažno rešeni do dana stupanja na snagu ovog zakona.

Pravosnažna drugostepena presuda, protiv koje je revizija izjavljena je doneta 26.02.2014. godine, posle stupanja na snagu novela Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 55/14). Tužba u ovom postupku je podneta 05.07.2004. godine u kojoj je označena vrednost predmeta spora iznosom od 1.000,00 dinara, a podneskom od 07.12.2009. godine je označena vrednost spora iznosom od 1.000.000,00 dinara koji je unet i u uvod nižestepenih presuda.

Kako je vrednost predmeta spora ispod zakonom propisanog limita za dozvoljenost revizije od 40.000 evra, to revizija nije dozvoljena, zbog čega je odlučeno kao u stavu drugom izreke na osnovu odredbe člana 404. ZPP.

Predsednik veća-sudija

Snežana Andrejević,s.r.