Prema do sada utvrđenim činjenicama tužiocu je sporno potraživanje preneto od strane stečajnog dužnika „BB“ u stečaju. Osnov tužbenog zahteva predstavljaju garancije izdate od „BB“ u stečaju za račun pravnog prethodnika tuženog u korist „VV“ u ..., te da je udružena „GG“ sada „DD“ u stečaju bila potpisnik ugovora o zajmu JU 2307 zaključenog sa Međunarodnom bankom za obnovu i razvoj 24.06.1983.godine, kojim je odobreno finansiranje projekta regionalnog razvoja Podrinsko-Kolubarskog i Podunavskog regiona. Udružena „GG“ i „VV“ iz ..., kao banka zadužena za realizaciju i otplatu zajma zaključile su sporazum povodom navedenog zajma, dok je pravni prethodnik tužioca „BB“ izdala garancije za račun krajnjeg korisnika kredita (pravnog prethodnika tuženog) iz sredstava Međunarodne banke za obnovu i razvoj po zajmu JU 2307. Tokom prvostepenog postupka nesumnjivo je utvrđeno da je tuženi pravni sledbenik nekadašnjeg „ĐĐ“ „EE“ ..., koji je bio nalogodavac za izdavanje garancija, koje je pravni prethodnik tužioca „BB“ izdao u korist tadašnje „VV“ iz .... Takođe je nesumnjivo utvrđeno da je pravnosnažnom presudom Trgovinskog suda u Valjevu P br. 374/09 od 16.10.2009.godine delimično usvojen tužbeni zahtev i utvrđeno kao osnovano potraživanje „VV“ iz ... prema „BB“ u stečaju iz ... u iznosu od 9.220.549,80 eura sa kamatom, te da je isto potraživanje nastalo po osnovu garancija izdatih u korist „VV“ radi obezbeđenja vraćanja zajma ovde tuženog, ŽŽ, ZZ i II ... , u skladu sa ugovorom između Republike Srbije i VV od 06.07.2007.godine i spiskom krajnjih korisnika zajma JU 2307, obzirom da navedeni dužnici među kojima i tuženi nisu ispunili obavezu vraćanja zajma. Ugovorom o regulisanju međusobnih odnosa između Republike Srbije i „VV“ iz ... od 06.07.2007.godine regulisano je da će se potraživanje po osnovu zajma Ju 2307 za direktnu komponentu izmiriti konverzijom potraživanja u akcijski kapital „VV“ čime istoj prestaje svojstvo dužnika, a stiče svojstvo poverioca prema krajnjim dužnicima pravnim licima i njihovim garantima, bankama te prema ovom spisku korisnika prema banci garantu „BB“ u stečaju potraživanje iznosi 21.108.458,84 evra od čega se na „AA“ iz ... odnosi iznos od 6.765.670,32 evra sa stanjem na dan 15.06.2007.godine, što čini iznos tužbenog zahteva u ovom sporu preračunatog u dinarsku protivvrednost. Međutim, kako pravni prethodnik tužioca „BB“ u stečaju utuženi iznos iz bankarskih garancija nije isplatila korisniku „VV“ iz ..., nižestepeni sudovi su primenom člana 1083. i 1087. ZOO odbili tužbeni zahtev imajući u vidu i odredbu člana 87. Zakona o stečaju, te član 3. stav 1. ZPP, obzirom da potraživanje tužioca prema tuženom nije prijavljeno kao uslovno potraživanje niti je podneta tužba za utvrđenje uslovnog potraživanja.

Izneto stanovište nižestepenih sudova ne može se prihvatiti. Osnovan je revizijski navod da su nižestepeni sudovi pogrešno primenili odredbu člana 87. Zakona o stečaju u vezi sa članom 3. stav 1. ZPP zaključujući da tužiočevo potraživanje prema tuženom nisu mogli utvrditi kao uslovno već da su odlučivali isključivo u okviru postavljenog tužbenog zahteva, našavši da na dan zaključenja glavne rasprave u skladu sa pravilom o vremenskim granicama pravnosnažnosti tužiočevo potraživanje prema tuženom ne postoji. Ovo sa razloga što se odlučivanjem o potraživanju tužioca kao uslovnom potraživanju, ne bi prekoračile granice postavljenog tužbenog zahteva za utvrđenje istog potraživanja kao bezuslovnog, obzirom da je uslovno potraživanje po obimu i suštinski manje u odnosu na bezuslovno potraživanje, te je isto sadržano u zahtevu za utvrđenje potraživanja kao bezuslovnog.

Zbog pogrešne primene materijalnog prava nisu utvrđene relevantne činjenice da li je, kada i u kom obimu postupljeno po rešenju o glavnoj deobi od 08.07.2014.godine koje je doneto u postupku stečaja „BB“ u stečaju iz ..., a koje je priloženo uz podnesak tužioca od 11.12.2014.godine u prvostepenom postupku i kojim je naložena isplata priznatih deviznih potraživanja, između ostalog i potraživanja „VV“ iz ... prema pravnosnažnoj presudi Trgovinskog suda u Valjevu P br. 374/0 od 16.10.2009.godine. Zavisno od toga da li je i u kom delu „BB“ u stečaju po osnovu navedenih garancija izmirila dugovanje prema korisniku garancije „VV“ iz ... potrebno je oceniti ispunjenost uslova za utvrđenje bezuslovnog potraživanja tužioca prema tuženom, a u delu u kome je to potraživanje utvrđeno i priznato, a nije isplaćeno korisniku garancije potrebno je oceniti ispunjenost uslova za priznavanje potraživanja tužioca prema tuženom, kao uslovnog.

Kako je radi donošenja pravilne i zakonite odluke o postavljenom tužbenom zahtevu neophodno utvrditi sve relevantne činjenice na koje je ukazano ovim rešenjem, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 416. stav 2. ZPP ukinuo nižestepene presude i vratio prvostepenom sudu na ponovno suđenje radi postupanja po primedbama iz ovog rešenja i donošenja nove odluke o postavljenom tužbenom zahtevu.

Predsednik veća-sudija,

Branko Stanić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić