U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Jelene Borovac i Dragane Marinković, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Slavica Raković, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije - Ministarstvo odbrane, koju zastupa Vojno pravobranilaštvo u Beogradu, radi naknade štete zbog povrede prava ličnosti, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 7326/18 od 22.08.2019. godine, u sednici održanoj 10.06.2020. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 7326/18 od 22.08.2019. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Pravnosnažnom presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 7326/18 od 22.08.2019. godine, stavom prvim izreke, preinačena je presuda Višeg suda u Beogradu P 2988/17 od 29.06.2018. godine, u stavu prvom izreke, tako što je tužena obavezana da tužiocu na ime naknade nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti, usled diskriminacije, isplati iznos od 80.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 29.06.2018. godine do isplate; dok je za iznos od 120.000,00 dinara, sa traženom zakonskom zateznom kamatom tužbeni zahtev tužioca odbijen. Stavom drugim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužene, a prvostepena presuda potvrđena u odnosu na rešenje o troškovima postupka. Stavom trećim izreke, tužilac je obavezan da tuženoj naknadi troškove drugostepenog postupka od 6.000,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pravilnost pobijane presude na osnovu člana 408., u vezi člana 403. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku - ZPP (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11... 55/2014), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije osnovana.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je kao pripadnik rezervnog sastava Vojske SR Jugoslavije bio učesnik u ratu, u periodu od 24.03.1999. godine do 26.06.1999. godine, sa pravom na naknadu ratnih dnevnica u visini određenoj Pravilnikom o naknadi putnih i drugih troškova u Vojsci Jugoslavije. Tužiocu ova naknada nikada nije isplaćena iako je on je preko Udruženja boraca podnosio zahtev za isplatu. Sporazumom zaključenim 11.01.2008. godine, između Vlade Republike Srbije i Štrajkačkog odbora ratnih vojnih rezervista nerazvijenih opština Kuršumlija, Lebane, Bojnik, Žitorađa, Doljevac, Prokuplje i Blace, tužena se obavezala da rezervistima iz navedenih opština isplati ratne dnevnice u više mesečnih rata. Zaključkom Vlade Republike Srbije od 17.01.2008. godine, odlučeno je da se ratnim vojnim rezervistima i invalidima iz navedenih sedam opština izvrši isplata novčanih naknada na koje se sporazum odnosi i to prenosom novčanih sredstava na poseban račun opština, uz uslov da se ta lica odreknu svojih potraživanja u svim sporovima koje su vodili pred sudovima. Tužbom u ovoj parnici tužilac zahteva naknadu nematerijalne štete, zbog diskriminacije u odnosu na ratne rezerviste iz opština sa kojima je tužena zaključila sporazum, a koji su naplatili svoja potraživanja.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su usvojili tužbeni zahtev, pravilno nalazeći da je prema tužiocu učinjena diskriminacija po osnovu prebivališta, u odnosu na vojne rezerviste kojima je ta naknada isplaćena na osnovu sporazuma Vlade i Štrajkačkog odbora ratnih vojnih rezervista nerazvijenih opština zaključenih 11.01.2008. godine, pri čemu je pobijanom drugostepenom presudom pravilno odmerena visina naknade, kao i cilj kome naknada nematerijalne štete služi, saglasno članu 200.stav 2. Zakona o obligacionim odnosima.

Naime, i po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda, iznos dosuđen pobijanom odlukom je pravilno i adekvatno odmeren i predstavlja pravičnu naknadu ovog vida nematerijalne štete. Pravična novčana naknada ne sme biti cilj, već mora biti sredstvo za ublažavanje pretrpljene nematerijalne štete i ne sme pogodovati težnjama nespojivim sa njenom prirodom i društvenom svrhom. Dosuđeni iznos predstavlja adekvatno obeštećenje u odnosu na učinjenu povredu prava, a njime će biti uspostavljena psihička ravnoteža koja je kod tužioca postojala pre utvrđene povrede prava.

Na osnovu navedenog, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 414. stav 1. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća -sudija

Zvezdana Lutovac,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić