Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je bio angažovan kao rezervista u VP 1001/62 u periodu od 31.03.1999. godine do 25.06.1999. godine. Tužiocu u ovom periodu nisu isplaćivane dnevnice u punom iznosu u skladu sa Pravilnikom o izmeni Pravilnika o naknadi putnih i drugih troškova u Vojsci Jugoslavije. Zaključkom Vlade Republike Srbije od 17.01.2008. godine, potvrđen je Sporazum od 11.01.2008. godine zaključen sa ratnim vojnim rezervistima sa prebivalištem u sedam nerazvijenih opština, kojima je regulisana isplata ratnih dnevnica u vidu finansijske pomoći preko njihovih opština.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je u nižestepenim presudama primenjeno materijalno pravo kada je utvrđeno da je Zaključkom Vlade Republike Srbije od 17.01.2008. godine, povređeno načelo jednakih prava i obaveza čime je izvršena diskriminacija tužioca na osnovu mesta prebivališta.

Diskriminacija je svako neopravdano pravljenje razlike ili nejednako postupanje, odnosno propuštanje u odnosu na lica ili grupe kao i na članove njihovih porodica i njima bliska lica, na ostvaren ili prikriven način, koje se zasniva na bilo kom osnovu (rasi, državljanstvu, nacionalnoj ili verskoj pripadnosti, jeziku, političkim ubeđenjima, polu i slično). Zaštita od diskriminacije predstavlja pravo ličnosti zagarantovano članom 21. Ustava Republike Srbije i članu 14. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda. Lica koja ukazuju da je u odnosu na njih izvršena diskriminacija dužna su da dokažu da su nejednako tretirana u odnosu na druga lica koja su u istoj ili sličnoj situaciji, a suprotna strana na čije se diskriminatorsko postupanje ukazuje, dužna je da dokaže postojanje objektivnog i opravdanog razloga za različitost u postupanju.

S`obzirom da je Zakon o zabrani diskriminacije stupio na snagu nakon donošenja navedenog Zaključka Vlade Republike Srbije, postojanje diskriminacije nižestepeni sudovi su pravilno cenili neposrednom primenom člana 21. Ustava Republike Srbije i člana 14. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda i utvrdili da je isplatom ratnih dnevnica samo rezervistima sa teritorije sedam nerazvijenih opština obuhvaćenih Zaključkom od 17.01.2008. godine izvršena diskriminacija tužioca koji ima prebivalište na teritoriji druge opštine, a kome su ratne dnevnice delimično isplaćene, s`obzirom da tužena nije dokazala da je postojalo legitimno, objektivno i razumno opravdanje za ovo pravljenje razlike po osnovu prebivališta.

Navodima revizije kojima se ukazuje da su tužiocu u celosti isplaćene ratne dnevnice prema tada važećim propisima, osporava se ocena izvedenih dokaza i utvrđeno činjenično stanje, zbog čega se revizija ne može izjaviti.

Suprotno navodima revizije, tužilac jeste bio u istoj situaciji kao i rezervisti sa prebivalištem na teritoriji sedam nerazvijenih opština, budući da je učestvovao u odbrani zemlje tokom 1999. godine, a nije od značaja to što nije podnosio tužbu nadležnom sudu za isplatu ratnih dnevnica.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.

Predsednik veća - sudija

Jasminka Stanojević, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić