Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena GG je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava.

Tužilac je podneo odgovor na reviziju.

Odlučujući o izjavljenoj reviziji, na osnovu člana 403. stav 2. tačka 3. i člana 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Nisu osnovani navodi revizije o bitnoj povredi odredaba parničnog postupka iz tačke 10. stava 2. označene odredbe, koja postoji uvek ako je odlučeno o zahtevu o kome je već pravnosnažno presuđeno ili o kojem je zaključeno sudsko poravnanje. Prema članu 360. stav 1. ZPP, pravnosnažna presuda deluje samo među strankama, a prošireno dejstvo pravnosnažne presude je, shodno drugom stavu tog člana, moguće zbog prirode spornog prava ili pravnog odnosa, pravnog odnosa koji postoji između stranke i trećih lica, ili ako je to propisano zakonom. Između zahteva sada pokojnog EE za utvrđenje prava susvojine sa 76/240 idealnih delova parcele .. KO ... ukupne površine 240 m2, koji je odbijen pravnosnažnom presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P 1367/10 od 07.12.2010. godine, i zahteva tužioca za utvrđenje da je vlasnik iste parcele površine 76 m2, nema identiteta neophodnog da bi postojalo pravnosnažno presuđena stvar.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je ugovorom o kupoprodaji Ov. ../09 od 28.05.2009. godine od sada pokojnog EE kupio stambeni i pomoćni objekat na parcelama .., .. i .. sve u KO ... . U vreme kada je navedeni ugovor zaključen prodavac je protiv tuženih u ovom sporu, ŽŽ i ZZ vodio parnicu za utvrđenje prava svojine na parcelama .. i .. KO ... i prava susvojine na katastarskoj parceli .. u istoj katastarskoj opštini. Ta parnica je okončana pravnosnažnom presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P 1367/10 od 07.12.2010. godine kojom je utvrđeno da je sada pokojni EE održajem stekao pravo svojine na parcelama .. i .. KO ..., a odbijen njegov tužbeni zahtev za utvrđenje prava susvojine na parceli .. u istoj katastarskoj opštini, zato što po utvrđenom činjeničnom stanju drži i koristi deo te parcele u površini od 76 m2 u sklopu svog kućnog placa, dok tužbenim zahtevom traži utvrđenje prava svojine na idealnom delu predmetne parcele. Sporna parcela, sada sa površinom od 76 m2, od 1970. godine nalazi se u državini sada pokojne II (umrla ...2003. godine), majke sada pokojnog EE, kao deo ograđenog zemljišta koje čine i parcele .. i .. KO ... na kojima su sagrađeni objekti – predmet kupoprodajnog ugovora od 28.05.2009. godine.

Na ovako utvrđeno činjenično stanje, nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo.

Odredbom člana 28. stav 4. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa propisano je da savestan držalac nepokretne stvari na koju drugi ima pravo svojine, stiče pravo svojine na tu stvar održajem protekom 20 godina. Prema članu 30. stav 2. tog Zakona, u vreme potrebno za održaj uračunava se i vreme za koje su prethodnici sadašnjeg držaoca držali stvar kao savesni i zakoniti držaoci, odnosno kao savesni držalac.

Tužilac je u državini sporne parcele (i parcela .. i .. KO ...) po osnovu kupoprodajnog ugovora od 28.05.2009. godine zaključenog sa prodavcem EE. Prodavac iz navedenog ugovora je bio u državini sporne parcele od ...2003. godine, od dana smrti svoje majke pokojne II. Majka prodavca EE je u državini zemljišta koje čine označene parcele .. i .. KO ... i deo sporne parcele u površini od 76 m2 od 1970. godine pa sve do njene smrti. Državina prethodnika tužioca bila je savesna. Odredbom člana 72. stav 3. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa predviđena je zakonska pretpostavka savesnosti državine. Tu pretpostavku savesnosti suprotna strana može oboriti, ali u konkretnom slučaju tužene izvedenim dokazima nisu uspele dokazati nesavesnost državine prethodnika tužioca. Pretpostavku savesnosti državine tužiočevih prethodnika u odnosu na katasarske parcele .. i .. KO ..., tužene nisu uspele oboriti ni u parnici koju je protiv njih vodio sada pok. EE, zbog čega je pravnosnažno usvojen njegov tužbeni zahtev za utvrđenje prava svojine održajem na označenim parcelama. S obzirom da sporna parcela, sada u površini od 76 m2, sa navedenim parcelama predstavlja ograđeno zemljište, to je logičan zaključak o savesnoj državini prethodnika tužioca i na toj parceli, koja je protekom zakonskog roka dovela do sticanja prava svojine održajem.

Imajući izloženo u vidu, izjavljenom revizijom se neosnovano osporava pravilnost utvrđenog činjeničnog stanja i primenjenog materijalnog prava.

Protekom roka za savestan održaj sada pokojna II je stekla pravo svojine na zemljištu koje čine parcele .., .. i .. KO ... . Tako stečeno pravo svojine, danom otvaranja nasleđa – smrti II, nasledio je njen sin EE i u skladu sa članom 73. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa postao savestan držalac zemljišta koje je, zajedno sa objektima, prodao tužiocu. Državina prethodnika tužioca postoji još od 1970. godine i utvrđena je izvedenim dokazima, pa i iskazima tuženih BB i VV, koje su potvrdile da je sada pokojna II ogradila i držala zemljište od 1970. godine.

Usvajanjem tužbenog zahteva i utvrđenjem prava svojine tužioca na spornoj parceli, neosnovan je protivtužbeni zahtev kojim je tužena tražila da joj se sporna parcela preda u sudržavinu, jer za takav zahtev ne postoji pravni osnov.

O troškovima postupka odlučeno je pravilnom primenom članova 153. stav 1. i 154. ZPP.

Shodno izloženom, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.

Troškovi odgovora na reviziju, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu bili nužni. Zbog toga je takav zahtev tužioca odbijen, i na osnovu člana 165. stav 2. ZPP u vezi sa članom 154. istog Zakona odlučeno kao u drugom stavu izreke.

Predsednik veća - sudija

Branislav Bosiljković, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić