.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 1484/2021
19.05.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: dr Dragiše B. Slijepčevića, predsednika veća, dr Ilije Zindovića i Tatjane Matković Stefanović, članova veća, u pravnoj stvari tužilje AA iz ..., koju zastupa punomoćnik Mile Romčević, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije – Ministarstvo odbrane – Sektor za materijalne resurse – Uprava za opštu logistiku – Direkcija za usluge standarda VU Dedinje Beograd, čiji je zakonski zastupnik Vojni pravobranilac iz Beograda, radi isplate, vrednost predmeta spora 314.820,50 dinara, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2607/20 od 18.12.2020. godine u sednici veća održanoj dana 19.05.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBACUJE SE revizija tužene, izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2607/20 od 18.12.2020. godine, kao nedozvoljena.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 1790/18 od 16.12.2019. godine usvojen je tužbeni zahtev pa je obavezana tužena da tužilji na ime razlike između isplaćene osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade, kao i na ime vojnog dodatka od 20% uz uvećanje zarade na ime minulog rada, prekovremenog rada i rada u dane državnog praznika za period od 01.04.2015. godine do 31.03.2019. godine, isplati ukupan iznos od 491.442,31 dinar, u iznosima opredeljenim u stavu prvom izreke, sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Tužena je obavezana da uplati pripadajuće doprinose za tužilju za obavezno socijalno osiguranje, za obavezno zdravstveno osiguranje i sa pripadajućom naknadom za nezaposlene. Tužena je obavezana da tužilji naknadi troškove parničnog postupka.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2607/20 od 18.12.2020. godine potvrđena je prvostepena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu u stavu prvom izreke u delu za isplatu razlike između isplaćene osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade i u delu za uplatu doprinosa za dosuđene iznose razlike između osnovne i minimalne zarade i žalba tužene u tom delu odbijena je kao neosnovana. Ukinuta je prvostepena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu u preostalom delu stava prvog izreke i u stavu drugom izreke i predmet je u tom delu vraćen prvostepenom sudu na ponovno suđenje.
Protiv pravnosnažnog dela drugostepene presude tužena je blagovremeno izjavila reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postpuka i pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući dozvoljenost izjavljene revizije tužene, u smislu odredbe člana 410. stav 2. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da je revizija tužene nedozvoljena.
Odredbom člana 403. stav 3. ZPP propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima, ako vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe. Revizija je shodno odredbi člana 441. ZPP uvek dozvoljena u parnicama u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Kada je predmet tužbenog zahteva novčano potraživanje iz radnog odnosa, tada se dozvoljenost revizije ceni prema pravilima za izjavljivanje revizije propisanim odredbom člana 403. ZPP.
Vrednost predmeta pobijenog dela presude iznosi 314.820,50 dinara. Kako vrednost predmeta spora pobijanog dela presude ne dostiže zahtevani revizijski cenzus, sledi da je revizija tužene nedozvoljena. Revizija tužene nije izjavljena ni po osnovu odredbe člana 404. ZPP, ni u formi posebne revizije, da bi se dozvoljenost revizije tužene mogla ceniti primenom te zakonske odredbe.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud odbacio je reviziju tužene kao nedozvoljenu, primenom odredbe člana 413. ZPP.
Predsednik veća – sudija
dr Dragiša B. Slijepčević,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
