Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 6480/2021
02.03.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija Dobrile Strajina, predsednika veća, Gordane Komnenić, Dragane Mirosavljević, Zorana Hadžića i Biserke Živanović, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Aleksandar Radivojević, advokat iz ..., protiv tuženih BB iz ..., čiji je punomoćnik Aleksandra Nikolić Jovičić, advokat iz ..., VV iz ..., GG iz ..., DD iz ..., ĐĐ iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Jelena Anđelković, advokat iz ..., EE iz ... i ŽŽ iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Goran Miličić, advokat iz ... i ZZ iz ..., ..., čiji je punomoćnik Sonja Šehovac, advokat iz ..., radi utvrđenja prava trajnog zakupa po tužbi i raskida ugovora i iseljenja po protivtužbi, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2159/21 od 14.05.2021. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 2159/21 od 30.06.2021. godine, u sednici održanoj 02.03.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2159/21 od 14.05.2021. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 2159/21 od 30.06.2021. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2159/21 od 14.05.2021. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 2159/21 od 30.06.2021. godine
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P 18660/16 od 29.01.2019. godine, stavom prvim izreke, odbijen je, kao neosnovan zahtev tužilje kojim je tražila da se utvrdi pravo trajnog zakupa na neodređeno vreme na stanu u ... u Ul. ... br. ..., koji stan se sastoji od dve sobe, jedne kuhinje, jednog predsoblja, vc-a i kupatila, u površini od 68 m2, u stambenoj zgradi izgrađenoj na k.p. br. .../... upisanoj u LN ... K.O. ..., a što su tuženi dužni da priznaju i trpe. Stavom drugim izreke, usvojen je protivtužbeni zahtev tuženih – protivtužilaca BB, VV, GG, DD i ĐĐ i otkazan ugovor o korišćenju stana, postojeći u formi rešenja Četvrtog opštinskog suda u Beogradu R 3672/88 od 27.04.1990. godine, koji zamenjuje ugovor o korišćenju stana, za stan koji se nalazi u ..., u Ul. ... br. ..., koji stan se sastoji od dve sobe, jedne kuhinje, jednog predsoblja, vc-a i kupatila, u površini od 68 m2, na kom stanu je nosilac stanarskog prava tužilja. Stavom trećim izreke, usvojen je protivtužbeni zahtev tuženih – protivtužilaca BB, VV, GG, DD i ĐĐ i obavezana je tužilja da se sa svim licima i stvarima iseli iz stana u ..., Ul. ... br. ..., koji stan se sastoji od dve sobe, jedne kuhinje, jednog predsoblja, vc-a i kupatila, u površini od 68 m2. Stavom četvrtim izreke, obavezana je tužilja da na ime troškova postupka plati tuženoj BB iznos od 158.700,00 dinara, sa kamatom od dana presuđenja do isplate, tuženima VV, GG, DD i ĐĐ iznos od 129.700,00 dinara sa kamatom od dana presuđenja do isplate, tuženima EE i ŽŽ iznos od 104.400,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana presuđenja do isplate i tuženoj ZZ iznos od 69.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 2159/21 od 14.05.2021. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 2159/21 od 30.06.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je, kao neosnovana žalba tužilje i prvostepena presuda potvrđena u stavu prvom, drugom, trećem i delu stava četvrtog izreke u kom je obavezana tužilja da na ime troškova postupka plati tuženoj BB iznos 158.700,00 dinara, tuženima VV, GG, DD i ĐĐ iznos od 129.700,00 dinara, tuženima EE i ŽŽ iznos od 104.400,00 dinara i tuženoj ZZ iznos od 69.000,00 dinara. Stavom drugim izreke, preinačeno je rešenje o troškovima postupka sadržano u delu stava četvrtog izreke prvostepene presude u odnosu na dosuđenu kamatu i obavezana tužilja da na dosuđene troškove postupka isplati zakonsku zateznu kamatu počev od dana izvršnosti presude do konačne isplate. Stavom trećim izreke, odbijen je zahtev tužilje za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilja je blagovremeno izjavila reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj primenom člana 404. ZPP.
Vrhovni kasacioni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji tužilje na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11... 18/20) radi razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava.
Predmet tužbenog zahteva je utvrđenje prava trajnog zakupa na neodređeno vreme na predmetnom stanu, koji je vlasništvo tuženih, dok je predmet protivtužbenog zahteva otkaz ugovora o korišćenju predmetnog stana i iseljenje tužilje iz istog. O osnovanosti zahteva tužilje za utvrđenje da je stekla pravo trajnog zakupa na neodređeno vreme na predmetnom stanu, odnosno o postojanju osnova i uslova za korišćenje predmetnog stana od strane tužilje, i s tim u vezi njene obaveze da se iz istog iseli, pobijanom odlukom odlučeno je uz primenu materijalnog prava koje ne odstupa od primene prava u pravnosnažno okončanim postupcima, sa tužbenim zahtevima kao u ovoj pravnoj stvari. Rešenje Četvrtog opštinskog suda u Beogradu R 3672/88 od 27.04.1990. godine, na koje se ukazuje navodima revizije ne proizvodi pravno dejstvo, s obzirom da istim nisu obuhvaćeni svi suvlasnici predmetnog stana, kao nužni i jedinstveni suparničari. Uz reviziju nisu priložene drugačije sudske odluke u pogledu primene odredbi Zakona o stambenim odnosima („Službeni glasnik SRS“, br. 29/73), u pogledu čije primene postoji ujednačena sudska praksa, a nižestepene presude su u skladu sa praksom Vrhovnog suda Srbije i Vrhovnog kasacionog suda u predmetima sa istim činjeničnim i pravnim osnovom. S obzirom da osnovanost tužbenog i protivtužbenog zahteva zavisi od činjeničnog stanja utvrđenog u postupku na kome je zasnovana pobijana odluka, to sledi da u ovom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, sa kojih razloga nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ZPP, i sa kojih razloga je odlučeno kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Članom 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Tužba za utvrđenje podneta je 14.06.2016. godine, a u tužbi je vrednost predmeta spora označena iznosom od 500.000,00 dinara.
S obzirom na to da vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, to revizija nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća - sudija
Dobrila Strajina,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić