.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 19047/2022
15.12.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Marine Milanović, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez i Jelene Ivanović, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Gordana Pešić, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz .., čiji je punomoćnik Zoran Jevtić, advokat iz ..., odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5889/21 od 23.02.2022. godine, u sednici veća održanoj 15.12.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5889/21 od 23.02.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Velikoj Plani P 1701/10 od 15.06.2021. godine, ispravljenom rešenjem istog suda P 1701/10 od 25.08.2021. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da na ime naknade nematerijalne štete isplati tužiocu za pretrpljene fizičke bolove iznos od 56.000,00 dinara, za pretrpljeni strah iznos od 56.000,00 dinara, za pretrpljene duševne bolove usled umanjenja životne aktivnosti iznos od 104.000,00 dinara i za pretrpljene duševne bolove zbog povrede časti i ugleda iznos od 32.000,00 dinara, sve sa zakonskom zateznom kamatom od 15.06.2021. godine do isplate. Stavom drugim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca preko iznosa dosuđenih u stavu prvom izreke do traženih iznosa i to na ime pretrpljenih fizičkih bolova za iznos od još 100.000,00 dinara, na ime pretrpljenog straha za iznos od 100.000,00 dinara, na ime umanjenja životne aktivnosti za iznos od 150.000,00 dinara i na ime povrede časti i ugleda za iznos od 50.000,00 dinara, sve sa zakonskom zateznom kamatom od 20.07.2007. godine do isplate. Stavom trećim izreke, delimično je usvojen tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužiocu na ime naknade materijalne štete i to na ime izgubljene zarade za vreme potpune nesposobnosti za rad isplati novčani iznos od 276.640,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 09.04.2021. godine do isplate, dok je preko dosuđenog, a do traženog iznosa od 345.800,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 20.04.2007. godine do isplate, tužbeni zahtev tužioca odbijen. Stavom četvrtim izreke, delimično je usvojen tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužiocu na ime izgubljene zarade zbog umanjenja zarade isplati iznose bliže navedene u tom stavu izreke za svaku godinu ponaosob, počev od 21.07.2007. godine, zaključno sa 06.09.2017. godine, sa zakonskom zateznom kamatom na te iznose od 09.04.2021. godine do isplate. Stavom petim izreke, odbijen je tužbeni zahtev preko iznosa dosuđenog u stavu četvrtom izreke do traženog iznosa na ime naknade materijalne štete po osnovu izgubljene zarade i na ime umanjenja radne sposobnosti i to počev od 01.01.2008. godine za svaku godinu ponaosob do 31.12.2016. godine u iznosu od po 103.630,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01. januara naredne godine do isplate, kao i veće potraživanje od dosuđenog iznosa za period od 01.01.2017. godine do 06.09.2017. godine do traženog iznosa od 75.890,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 07.09.2017. godine do isplate. Stavom šestim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 575.692,00 dinara.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 5889/21 od 23.02.2022. godine, stavom prvim izreke, potvrđena je prvostepena presuda u stavu prvom, drugom i trećem izreke i u tom delu žalbe parničnih stranaka su odbijene. Stavom drugim izreke, prvostepena presuda je ukinuta u stavu četvrtom, petom i šestom izreke i predmet u tom delu vraćen prvostepenom sudu na ponovno suđenje.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, i to prema odredbi člana 395. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 125/04, 111/09), koji je u reviziji pogrešno označen kao član 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20).
Apelacioni sud u Beogradu rešenjem R3 7/22 od 29.06.2022. godine, nije predložio Vrhovnom kasacionom sudu odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5889/21 od 23.02.2022. godine.
Odredbom člana 395. ZPP, propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena i protiv drugostepene presude, koja se ne bi mogla pobijati revizijom po odredbama člana 394. ovog zakona, kad je po oceni apelacionog suda o dopuštenosti ove revizije, potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa, ujednači sudska praksa ili kad je potrebno novo tumačenje prava.
Iz navedenog proizlazi da Vrhovni kasacioni sud može prihvatiti odlučivanje o reviziji, kao izuzetno dozvoljenoj, pod uslovom da je takvo odlučivanje predložio apelacioni sud, što u konkretnoj situaciji nije slučaj.
Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu člana 401. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 111/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11), u vezi sa članom 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 55/14), Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija nije dozvoljena.
Prema prelaznoj odredbi člana 23. stav 1. Zakona o izmenama i dopunama ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 55/14), postupak koji je započet po Zakonu o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11), a koji nije okončan pre stupanja na snagu ovog zakona, sprovešće se po odredbama ovog zakona. S obzirom da je u konkretnom slučaju postupak započet pre 01.02.2012. godine, kao dana stupanja na snagu važećeg ZPP, primenjuju se odredbe ranijeg ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 111/09). Jedini izuzetak od primene ovog pravila sadržan je u članu 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 55/14), koja se odnosi na novčanu graničnu vrednost za ocenu dozvoljenosti revizije. Prema navedenoj odredbi revizija je dozvoljena u svim postupcima u kojima vrednost predmeta spora pobijanog dela prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra odnosno 100.000 evra u privrednim sporovima po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, a koji nisu pravnosnažno rešeni do dana stupanja na snagu ovog zakona (31.05.2014. godine).
Tužba radi naknade štete podneta je 06.11.2009. godine. Podneskom od 29.04.2021. godine, tužilac je preinačio tužbu povećanjem tužbenog zahteva. Pobijana vrednost predmeta spora iznosi 492.640,00 dinara, što predstavlja dinarsku protivvrednost od 4.189,66 evra (na dan preinačenja tužbe 1 evro je iznosio 117,5847 dinara). Drugostepena presuda protiv koje je revizija izjavljena doneta je 23.02.2022. godine, dakle posle stupanja na snagu novela Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 55/14).
Imajući u vidu da se radi o imovinskopravnom sporu koji se odnosi na novčano potraživanje u kome pobijana vrednost predmeta spora ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan preinačenja tužbe, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija nije dozvoljena.
Na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.
Predsednik veća - sudija
Marina Milanović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
