Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4357/2021
22.09.2022. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Marine Milanović, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez, Vesne Stanković, Katarine Manojlović Andrić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., koga zastupa Milija Jevtović, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Ljubiša Pavlović, advokat iz ..., radi utvrđenja prava svojine, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1109/21 od 26.04.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 22.09.2022. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1109/21 od 26.04.2021. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1109/21 od 26.04.2021. godine.

ODBIJA SE kao neosnovan zahtev tuženog za naknadu troškova revizijskog postupka.

O b r a z l o ž e nj e

Prvim stavom izreke presude Osnovnog suda u Užicu P 1989/19 od 17.02.2021. godine, usvojen je tužbeni zahtev, pa je utvrđeno da je tužilac vlasnik zapadnog dela katastarske parcele .. KO Užice u sledećim merama i granicama: sa istoka od preostalog dela katastarske parcele .. KO Užice u dužini od 37m sa juga do katastarske parcele .. KO Užice u dužini od 6,13 metara i kat. parcele .. KO Užice u dužini od 4,41m, sa severa do kat. parcele .. KO Užice i kat. parcele .. KO Užice u dužini od 9,54 metra i sa zapada do katastarske parcele .. KO Užice u ukupnoj dužini od 36,87 metara, sve ukupne površine 0,03,44 ha, što je tuženi dužan priznati i trpeti da ovaj svoj deo katastarske parcele .. KO Užice tužilac izdvoji kod SKN Užice i uknjiži na svoje ime. Drugim stavom izreke obavezan je tuženi da tužiocu na ime troškova parničnog postupka isplati iznos do 143.050,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1109/21 od 26.04.2021. godine odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Užicu P 1989/19 od 17.02.2021. godine.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložio je da se shodno članu 404. ZPP ista smatra izuzetno dozvoljenom zbog potrebe razmatranja pravnog pitanja od opšteg interesa, pravnog pitanja u interesu ravnopravnosti građana i novog tumačenja prava u cilju ujednačavanja sudske prakse.

Prema odredbi člana 404. Zakona o parničnom postupku revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).

Odlučujući o dozvoljenosti izjavljene revizije na osnovu člana 404. stav 2. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...18/20), Vrhovni kasacioni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. stav 1. ZPP, jer pobijana odluka ne odstupa od postojeće sudske prakse i pravnog stanovišta Vrhovnog kasacionog suda izraženog u donetim odlukama. Revizijskim razlozima se ne ukazuje na potrebu razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pitanja u interesu ravnopravnosti građana, iz kog razloga je u skladu sa datom argumentacijom odlučeno kao u prvom stavu izreke.

Ocenjujući dozvoljenost izjavljene revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija tuženog nije dozvoljena.

Tužba radi utvrđenja prava svojine na nepokretnosti podneta je dana 10.12.2019. godine sa označenom vrednošću spora od 500.000,00 dinara.

Članom 403. stav 3. ZPP propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe. U skladu sa članom 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 55/14) navedeni iznos relevantan je za ocenu dozvoljenosti revizije u svim postupcima pravnosnažno okončanim nakon stupanja na snagu navedenih izmena.

Imajući u vidu citirane zakonske odredbe i okolnost da je parnica za utvrđenje prava svojine na nepokretnosti sa označenom vrednošću predmeta spora od 500.000,00 dinara pravnosnažno okonačana donošenjem presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1109/21 od 26.04.2021. godine, a da vrednost predmeta spora na dan podnošenja tužbe 10.12.2019. godine ne prelazi dinarsku protivvrednost iznosa od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije u vreme pokretanja parnice, shodno članu 403. stav 3. ZPP revizija nije dozvoljena.

Na osnovu svega izloženog, shodno članu 413. ZPP odlučeno je kao u drugom stavu izreke ovog rešenja.

Kako tuženikova revizija nije usvojena, to je shodno članu 165. stav 1. ZPP kao neosnovan odbijen njegov zahtev za naknadu troškova revizijskog postupka.