Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 2284/2024
25.10.2024. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelene Ivanović, predsednika veća, Željka Škorića i Gordane Komnenić, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., koga zastupa punomoćnik Dragan Vasić, advokat iz ..., protiv tuženog JKP „Beogradski vodovod i kanalizacija“ iz Beograda, čiji je punomoćnik Sveto Raković, advokat iz ..., radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv stava jedan izreke presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5060/23 od 23.11.2023. godine, u sednici od 25.10.2024. godine, doneo je
P R E S U D U
PREINAČUJU SE presuda Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5060/22 od 23.11.2023. godine u stavu jedan izreke i presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 5524/21 od 11.04.2023. godine u stavovima od drugog do trideset drugog izreke, tako što se:
ODBIJA kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da se utvrdi da su ništavi Ugovori o obavljanju privremenih i povremenih poslova, zavedeni kod JKP „Beogradski vodovod i kanalizacija“ sa sedištem u Beogradu, pod brojem 355943 I 6-1 od 05.08.2014. godine, pod brojem 55823 I 6-1 od 12.11.2014. godine, sa Aneksom I broj 3758 I 6-1 od 27.01.2015. godine, pod brojem 11158 I 6-1 od 09.03.2015. godine, pod brojem 33151 I 6-1 od 30.06.2015. godine, pod brojem 66038 I 6-1 od 07.11.2015. godine, pod brojem 814 I 6-1 od 06.01.2016. godine, pod brojem 27118 od 06.05.2016. godine, pod brojem 52487 od 01.09.2016. godine, pod brojem 81066 od 23.12.2016. godine, pod brojem 28031 od 26.04.2017. godine, pod brojem 55213 od 15.08.2017. godine, pod brojem 95375 od 30.12.2017. godine, pod brojem 27727 od 25.04.2018. godine,pod brojem 60125 od 29.08.2018. godine, pod brojem 90145 od 20.12.2018. godine, pod brojem 23660 od 19.04.2019 godine, pod brojem 51993 od 26.08.2019. godine, pod brojem 82244 od 24.12.2019. godine, pod brojem 20944 od 24.04.2020. godine, pod brojem 23947 od 22.05.2020. godine, pod brojem 30623 od 25.06.2020. godine, pod brojem 36943 od 20.07.2020. godine, pod brojem 44492 od 21.08.2020. godine, pod brojem 52423 od 24.09.2020. godine, pod brojem 59398 od 23.10.2020. godine, pod brojem 2576 od 19.01.2021. godine i pod brojem 38769 od 24.06.2021. godine, sa Aneksom I broj 62355 od 04.10.2021. godine, svi zaključeni između tuženog JKP „Beogradski vodovod i kanalizacija“ i tužioca AA iz ... i da isti ne proizvode pravno dejstvo;
ODBIJA kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da se utvrdi da je kod tuženog zasnovao radni odnos na neodređeno vreme radi obavljanja posla „...“ počev od 28.07.2014. godine, da je tužiocu radni odnos na neodređeno vreme radi obavljanja posla „...“ nezakonito prestao 30.11.2021.godine, kao i zahtev za vraćanje na rad i reintegraciju.
OBAVEZUJE SE tužilac da tuženom naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 223.500,00 dinara u roku od 15 dana od dana prijema presude.
ODBIJA SE zahtev tužioca za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 5524/21 od 11.04.2023. godine, stavom prvim izreke, dozvoljava se objektivno preinačenje tužbe, učinjeno podnescima tužioca od 02.11.2021. godine, 01.12.2021. godine i 14.09.2022. godine. Stavovima drugim do dvadeset osam izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužioca i utvrđeno da su ništavi ugovori o obavljanju privremenih i povremenih poslova zavedeni kod tuženog pod brojem 355943 I 6-1 od 05.08.2014. godine, pod brojem 55823 I 6-1 od 12.11.2014. godine, sa Aneksom I broj 3758 I 6-1 od 27.01.2015. godine, pod brojem 11158 I 6-1 od 09.03.2015. godine, pod brojem 33151 I 6-1 od 30.06.2015. godine, pod brojem 66038 I 6-1 od 07.11.2015. godine, pod brojem 814 I 6-1 od 06.01.2016. godine, pod brojem 27118 od 06.05.2016. godine, pod brojem 52487 od 01.09.2016. godine, pod brojem 81066 od 23.12.2016. godine, pod brojem 28031 od 26.04.2017. godine, pod brojem 55213 od 15.08.2017. godine, pod brojem 95375 od 30.12.2017. godine, pod brojem 27727 od 25.04.2018. godine,pod brojem 60125 od 29.08.2018. godine, pod brojem 90145 od 20.12.2018. godine, pod brojem 23660 od 19.04.2019 godine, pod brojem 51993 od 26.08.2019. godine, pod brojem 82244 od 24.12.2019. godine, pod brojem 20944 od 24.04.2020. godine, pod brojem 23947 od 22.05.2020. godine, pod brojem 30623 od 25.06.2020. godine, pod brojem 36943 od 20.07.2020. godine, pod brojem 44492 od 21.08.2020. godine, pod brojem 52423 od 24.09.2020. godine, pod brojem 59398 od 23.10.2020. godine, pod brojem 2576 od 19.01.2021. godine i pod brojem 38769 od 24.06.2021. godine, sa Aneksom I broj 62355 od 04.10.2021. godine. Stavom dvadeset devet izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužioca i utvrđeno da je tužilac kod tuženog zasnovao radni odnos na neodređeno vreme radi obavljanja poslova „...“ počev od 28.07.2014. godine. Stavom trideset izreke, utvrđeno je da je tužiocu nezakonito prestao radni odnos na neodređeno vreme radi obavljanja poslova „...“ kod tuženog, dana 30.11.2021. godine, istekom perioda na koji je bio zaključen ništav Ugovor o obavljanju privremenih i povremenih poslova zaveden kod tuženog pod brojem 38769 od 24.06.2021. godine. Stavom trideset jedan izreke, obavezan je tuženi da tužioca vrati na rad i reintegriše u proces rada u roku od osam dana od dana dostavljanja pismenog otpravka presude. Stavom trideset dva izreke, obavezan je tuženi da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 341.625,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5060/23 od 23.11.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 5524/21 od 11.04.2023. godine u stavovima od prvog do trideset drugog izreke. Stavom drugim izreke, ukinuto je rešenje o troškovima postupka sadržano u stavu trideset trećem izreke presude Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 5524/21 od 11.04.2023. godine i u tom delu vraća istom sudu na ponovni postupak.
Protiv stava jedan pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Tužilac je dostavio odgovor na reviziju i dopunu odgovora na reviziju. Istakao je i zahtev za naknadu revizijskih troškova.
Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20, 10/23-drugi zakon) – u daljem tekstu: ZPP, Vrhovni sud je ocenio da je revizija tuženog osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2) ZPP, na koju Vrhovni sud pazi po službenoj dužnosti, niti druge bitne povrede pravila postupka zbog kojih se revizija može izjaviti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je bio radno angažovan kod tuženog radi obavljanja poslova ... na osnovu više ugovora o obavljanju privremenih i povremenih poslova i Aneksa I broj 62355 od 04.10.2021. godine, zavedenih u delovodniku tuženog i zaključenih u periodu od 05.08.2014. godine do 30.11.2021. godine, pri čemu je radio puno radno vreme i nije imao prekide u radu. Iz Pravilnika o sistematizaciji poslova kod tuženog broj 33780-1 od 25.07.2014. godine proizlazi da je u Sektoru prodaje i naplate, Službi ..., pod br. 5205000, sistematizovano radno mesto „...“. Isto radno mesto, prema Pravilniku o organizaciji i sistematizaciji poslova kod tuženog broj 28671-1 od 09.06.2015. godine, sistematizovano je u Sektoru merenja, Službi za ... pod brojem 60406008. Tužilac je u spornom periodu obavljao iste poslove („...“) koji po nazivu i opisu poslova odgovaraju sistematizovanom radnom mestu kod tuženog. Uvidom u odluku tuženog broj 85717 od 27.11.2017. godine, utvrđeno je da je formirana komisija sa zadatkom da predloži lica za prijem u radni odnos na neodređeno vreme usled trajnog povećanja obima posla u preduzeću, i to iz reda već radno angažovanih radnika kod tuženog.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepenim presudama je usvojen tužbeni zahtev tužioca, utvrđena je ništavost navedenih ugovora o obavljanju privremenih i povremenih poslova i utvrđeno da je tužilac kod tuženog zasnovao radni odnos na neodređeno vreme, počev od 28.07.2014. godine. Kako je, po oceni nižestepenih sudova, tužilac u periodu od 28.07.2014. godine do 30.11.2021. godine radio na istovrsnim poslovima kontinuirano, u propisanom radnom vremenu sa određenim delokrugom i opisom poslova, odnosno obavljao ih je duže od 24 meseca, to se aktiviralo pravilo preobražaja radnog odnosa iz člana 37. stav 4. Zakona o radu, pa je došlo do preobražaja radnog odnosa u radni odnos na neodređeno vreme počev od 27.08.2014. godine.
Po oceni Vrhovnog suda, osnovano se revizijom tuženog ukazuje da je u nižestepenim presudama pogrešno primenjeno materijalno pravo.
Zakonom o budžetskom sistemu, čije su norme obavezujuće i za tuženog, kao korisnika javnih sredstava, kao i Zakonom o izmenama i dopunama Zakona o budžetskom sistemu („Službeni glasnik RS“, br. 108/13 – koji je stupio na snagu 07.12.2013. godine), kao i kasnijim izmenama i dopunama, članom 27e stav 34. propisano je da korisnici javnih sredstava ne mogu zasnivati radni odnos sa novim licima radi popunjavanja slobodnih, odnosno upražnjenih radnih mesta do 31.12.2015. godine, odnosno do 31.12.2017. godine. Izuzetno, u skladu sa stavom 34. ovog člana, radni odnos sa ovim licima, može se zasnovati uz saglasnost tela Vlade, na predlog nadležnog ministarstva, odnosno drugog nadležnog organa uz prethodno pribavljeno mišljenje ministarstva (član 27e stav 35.). Ukupan broj zaposlenih na određeno vreme zbog povećanog obima posla, lica angažovanih po ugovoru o delu, ugovora o privremenim i povremenim poslovima, preko omladinske i studentske zadruge i lica angažovanih po drugim osnovama kod korisnika javnih sredstava, ne može biti veći od 10% od ukupnog broja zaposlenih (član 27e stav 36.). Izuzetno, u skladu sa stavom 36, broj zaposlenih na određeno vreme zbog povećanog obima posla, lica angažovanih po ugovoru o delu, ugovora o privremenim i povremenim poslovima, preko omladinske i studentske zadruge i lica angažovanih po drugim osnovima kod korisnika javnih sredstava, može biti veća od 10% ukupnog broja zaposlenih uz saglasnost tela Vlade, na predlog nadležnog ministarstva, odnosno drugog nadležnog organa, uz prethodno pribavljeno mišljenje ministarstva (član 27e stav 37.). Članom 105. navedenog zakona, propisano je da ako su odredbe drugih zakona, odnosno propisa u suprotnosti sa tim zakonom, primenjuju se odredbe tog zakona.
Nižestepeni sudovi su odlučujući o zahtevu tužioca, primenili odredbe Zakona o radu, ali nisu imali u vidu da se u odnosu na tuženog, kao korisnika javnih sredstava, primenjuje i Zakon o budžetskom sistemu. Odredbe Zakona o budžetskom sistemu, kojima je propisana zabrana zasnivanja radnog odnosa sa novim licem radi popunjavanja slobodnih, odnosno upraženjenih radnih mesta, su lex specialis u odnosu na odredbe Zakona o radu, kojima se propisuju uslovi za preobražaj radnog odnosa sa određenog na neodređeno vreme, kako je to propisano članom 105. Zakona o budžetskom sistemu.
Imajući u vidu napred navedeno, odnosno da nižestepeni sudovi nisu vodili računa o citiranim odredbama Zakona o budžetskom sistemu i njegovom odnosu sa Zakonom o radu u pogledu prerastanja radnog odnosa na određeno vreme u radni odnos na neodređeno vreme, to su nižestepene odluke preinačene i tužbeni zahtev tužioca odbijen kao neosnovan.
Imajući u vidu navedeno, Vrhovni sud je na osnovu člana 416. stav 1. ZPP, odlučio kao u stavu jedan izreke.
Tuženi je uspeo u postupku po reviziji, te je tužilac obavezan da mu naknadi parnične troškove u iznosu od 223.500,00 dinara, primenom člana 153, 154, 163. i 165. stav 2. ZPP. Tuženom su dosuđeni opredeljeni potrebni troškovi koji obuhvataju: sastav odgovora na tužbu i dva obrazložena podneska po 16.500,00 dinara, zastupanja na četiri održana ročišta po 18.000,00 dinara, zastupanja na dva neodržana ročišta po 9.750,00 dinara, sastav žalbe 33.000,00 dinara, sve prema Tarifi o nagradama i naknadama za rad advokata („Službeni glasnik RS“, broj 121/12...37/21), kao i za sastav revizije 49.500,00 dinara prema Tarifi o nagradama i naknadama za rad advokata („Službeni glasnik RS“, broj 43/23).
Na osnovu iznetog, primenom člana 165. stav 2. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Kako troškovi sastava odgovora na reviziju ne predstavljaju troškove koji su bili potrebni radi vođenja parnice, na osnovu člana 154. stav 1. ZPP je odlučeno kao u stavu trećem izreke.
Predsednik veća – sudija
Jelena Ivanović,s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković