.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 4090/2024
21.11.2024. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez, Radoslave Mađarov, Irene Vuković i Zorice Bulajić, članova veća, u parnici tužioca AA, preduzetnika - Samostalna zanatska trgovinska radnja „BB“ iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Bojanić advokat iz ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Dalibor Mitić advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2156/23 od 21.09.2023. godine, u sednici održanoj dana 21.11.2024. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2156/23 od 21.09.2023. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2156/23 od 21.09.2023. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2156/23 od 21.09.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Paraćinu P 964/22 od 10.03.2023. godine kojom je obavezan tuženi da na ime duga po osnovu nabavke delova i popravke mašina u periodu od 2011. do kraja 2014. godine isplati tužiocu iznos od 399.150,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.01.2015. godine do isplate i iznos od 1.250,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 08.04.2015. godine do isplate, kao i da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 211.064,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova postupka povodom izjavljene žalbe.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, blagovremeno izjavio reviziju predviđenu članom 404. ZPP (posebna revizija).
Tužilac je podneo odgovor na reviziju.
Posebna revizija je izuzetno pravno sredstvo koje se, pod uslovima iz člana 404. stav 1. ZPP, može izjaviti samo zbog pogrešne primene materijalnog prava. Zbog toga Vrhovni sud, prilikom ocene dozvoljenosti posebne revizije tuženog, nije cenio njegove navode o bitnim povredama odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. ZPP.
U konkretnom slučaju, po oceni Vrohovnog suda, nema pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana koja bi trebalo razmotriti u revizijskom postupku. Uz reviziju nisu priložene pravnosnažne presude donete u istim ili bitno istovetnim činjenično-pravnim sporovima koje bi, zbog drugačijeg presuđenja, opravdale potrebu odlučivanja o posebnoj reviziji tuženog radi ujednačavanja sudske prakse. Konačno, nema mesta odlučivanju o posebnoj reviziji ni radi novog tumačenja prava, a revizijskim navodima se u suštini osporava utvrđeno činjenično stanje i ocena izvedenih dokaza, naročito nalaza veštaka.
Stoga je, na osnovu člana 404. ZPP, odlučeno kao u prvom stavu izreke.
Revizija tuženog nije dozvoljena ni na osnovu člana 403. stav 3. ZPP jer je vrednost premeta spora u pobijanom delu, u iznosu od 400.400,00 dinara, niža od vrednosti koja je po označenoj odredbi merodavna za dozvoljenost revizije. Zato je, na osnovu člana 413. ZPP odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
