.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 4008/2024
Gzz1 1/2022
16.01.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Dragane Mirosavljević i dr Ilije Zindovića, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Slavko Aničić, advokat iz .., protiv tuženog AD „BB“, sa sedištem u ..., čiji je punomoćni Miloš Lazarević advokat iz ..., radi uplate doprinosa, odlučujući o zahtevu za zaštitu zakonitosti podignutom od strane Republičkog javnog tužioca i reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 4801/21 od 25.02.2022. godine, u sednici održanoj 16.01.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
USTUPA SE predmet Opštinskog suda u Mladenovcu P1 12/09, Apelacionom sudu u Beogradu, radi ocene izuzetne dozvoljenosti revizije.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Opštinskog suda u Mladenovcu P1 12/09 od 08.09.2009. godine ispravljene rešenjem Drugog osnovnog suda u Beogradu, Sudske jedinice u Mladenovcu P1 12/09 od 10.05.2010. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu izda prijavu M4 uplaćenog doprinosa za 1991. godinu, 2000. godinu, 2003. godinu, 2004. godinu, 2005. godinu i 2006. godinu, kao i da uplati Republičkom fondu za PIO – Filijala za Grad Beograd, pun iznos doprinosa za obavezno penzijsko i invalidsko osiguranje u korist tužioca za radno mesto „referent finansija – finansijsko komercijalni sektor“ sa koeficijentom 5.56 u iznosu od 27.701,14 dinara sa kamatom po stopi jednakoj godišnjoj eskontnoj stopi Centralne emisione banke uvećanoj za 15% poena, primenom konformne metode obračuna na iznose i sa datumom dospelosti kao u njenom sadržaju. Stavom drugim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu na ime troškova postupka plati 34.825,00 dinara.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 4801/21 od 25.02.2022. godine, stavom prvim izreke, potvrđena je prvostepena presuda u delu stava prvog izreke kojim je obavezan tuženi da tužiocu izda prijavu M4 o uplaćenim doprinosima za 1991. godinu, 2000. godinu, 2003. godinu, 2004. godinu, 2005. godinu i 2006. godinu, i da uplati RF PIO – Filijala za Grad Beograd, pun iznos doprinosa za obavezno penzijsko i invalidsko osiguranje u korist tužioca, za radno mesto „referent finansija – finansijsko komercijalni sektor“ sa koeficijentom 5.56 u iznosu od 27.701,14 dinara i u stavu drugom izreke i žalba tuženog u tom delu odbijena, kao neosnovana. Stavom drugim izreke, prienačena je prvostepena presuda u preostalom delu stava prvog izreke, tako što je odbijen, kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se obaveže tuženi da na dosuđeni iznos doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje isplati kamatu po stopi jednakoj godišnjoj ekskontnoj stopi Centralne emisione banke uvećane za 15% primenom konformne metode obračuna i to: za februar 2005. godine na iznos od 3.400,00 dinara počev od 15.03.2005. godine isplate; za mart 2005. godine na iznos od 3.261,67 dinara počev od 15.04.2005. godine isplate; za april 2005. godine na iznos od 3.664,17 dinara počev od 15.05.2005. godine isplate; za maj 2005. godine na iznos od 3.691,17 dinara počev od 15.06.2005. godine isplate; za jun 2005. godine na iznos od 3.823,00 dinara počev od 15.07.2005. godine isplate; za jul 2005. godine na iznos od 4.275,50 dinara počev od 15.08.2005. godine isplate; za avgust 2005. godine na iznos od 2.206,00 dinara počev od 15.09.2005. godine isplate; za septembar 2005. godine na iznos od 2.220,00 dinara počev od 15.10.2005. godine isplate; za oktobar 2005. godine na iznos od 2.142,00 dinara počev od 15.11.2005. godine isplate; za novembar 2005. godine na iznos od 1.372,50 dinara počev od 15.12.2005. godine isplate i za decembar 2005. godine na iznos od 1.127,50 dinara počev od 15.01.2006. godine isplate. Stavom trećim izreke, odbijena je, kao neosnovana žalba tuženog i potvrđeno rešenje Drugog osnovnog suda u Beogradu, Sudske jedinice u Mladenovcu P1 12/09 od 10.05.2010. godine.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, Republički javni tužilac podigao je zahtev za zaštitu zakonitosti, zbog bitne povrede odredaba praničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 125/04), a tuženi izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom primenom člana 395. ZPP (pogrešno naveo član 404. ZPP).
Članom 395. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 111/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11) propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena i protiv drugostepene presude, koja se ne bi mogla pobijati revizijom po odredbama člana 394. ovog zakona, kada je po oceni apelacionog suda, o dopuštenosti ove revizije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa, ujednači sudska praksa, ili kada je potrebno novo tumačenje prava.
Kako je Apelacioni sud u Beogradu spise predmeta dostavio Vrhovnom sudu radi odlučivanja o reviziji, a da prethodno nije dao ocenu o izuzetnoj dozvoljenosti revizije u ovom sporu u skladu sa članom 395. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Dobrila Strajina, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
