.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1524/2025
30.05.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelene Ivanović, predsednika veća, Željka Škorića, Zorice Bulajić, Marine Milanović i dr Ilije Zindovića, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužioca AA iz ..., čiji su punomoćnici Aleksandar Marinković, advokat iz ... i Dejan Antelj, advokat iz ..., protiv tuženog „Elektroprivreda Srbije“ a.d. Beograd, radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3975/24 od 22.01.2025. godine, u sednici održanoj 30.05.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3975/24 od 22.01.2025. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3975/24 od 22.01.2025. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2403/21 od 26.03.2024. godine, stavom prvim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da sud utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa ugovora o radu broj .. od 06.02.2015. godine, zaključenog između tužioca i Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog Akcionarskog društva “Elektroprivreda Srbije“ Beograd, u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 1.910, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrste i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom drugim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da sud utvrdi da je ništava odredba člana 1. Aneksa ugovora o radu broj ... od 31.03.2017. godine, zaključenog između tužioca i Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog Akcionarskog društva “Elektroprivreda Srbije“ Beograd, u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 1.993, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrste i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom trećim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3975/24 od 22.01.2025. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2403/21 od 26.03.2024. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan zahtev tužioca za naknadu troškova drugostepenog postupka. Stavom trećim izreke, odbijen je kao neosnovan zahtev tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku, zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20,10/23 – drugi zakon) – u daljem tekstu: ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). U stavu 2. istog člana, propisano je da o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija.
Po oceni Vrhovnog suda, u konkretnom slučaju nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, niti je potrebno ujednačavanje sudske prakse kao ni novo tumačenje prava, pa nisu ispunjeni uslovi propisani odredbom člana 404. stav 1. ZPP, za odlučivanje o posebnoj reviziji tužilaca.
Predmet tražene pravne zaštite je ocena zakonitosti dela aneksa ugovora o radu zaključenih između parničnih stranaka kojima je određen koeficijent za obračun zarada tužilaca. Pobijana odluka kojom je tužbeni zahtev tužilaca odbijen doneta je na osnovu utvrđenog činjeničnog stanja da su tužiocima, u konkretnom slučaju, koeficijenti poslova utvrđeni u skladu sa Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o sistematizaciji poslova od 16.05.2015. godine, u vezi sa odlukom o izmenama i dopunama Odluke o koeficijentima poslova od 30.01.2015. godine, čija zakonitost nije osporena pred Ustavnim sudom. Tužioci posebnu reviziju zasnivaju na potrebi ujednačavanja sudske prakse, međutim, aneksom ugovora o radu se ne regulišu statusna pitanja (zasnivanja, postojanja i prestanka radnog odnosa), pa nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o poseboj reviziji.
Na osnovu odredbe člana 404. stav 2. ZPP Vrhovni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Vrhovni sud je ispitao dozvoljenost revizije u smislu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5) ZPP i utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Tužbu radi utvrđenja ništavosti odredbi aneksa ugovora o radu tužioci su podneli 30.03.2021. godine, a vrednost predmeta spora je 7.000,00 dinara.
Prema prirodi tražene pravne zaštite ova parnica spada u parnice iz radnih sporova.
Odredbama Glave XXIX Zakona o parničnom postupku, propisana su posebna pravila za postupak u parnicama iz radnog odnosa, dok se ostale odredbe tog Zakona primenjuju kada odredbama ove Glave nije drugačije određeno.
Odredbom člana 441. ZPP, propisano je da je revizija uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. U svim drugim slučajevima revizija nije dozvoljena, osim kada se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu, kada se primenjuje opšti režim dopuštenosti ovog pravnog leka, prema vrednosti predmeta spora.
Predmet spora u ovoj parnici je ocena zakonitosti dela aneksa ugovora o radu koji su tužioci zaključili sa tuženim i njegovim pravnim prethodnikom, u delu koji se odnosi na koeficijent za određivanje osnovne zarade zaposlenog. Dakle, tužbeni zahtev tužilaca ne odnosi se na zasnivanje, postojanje i prestanak radnog odnosa, u smislu odredbe člana 441. ZPP, što znači da revizija tužilaca nije dozvoljena.
Na osnovu odredbe člana 413. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Jelena Ivanović,s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
