Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branka Stanića, predsednika veća, Tatjane Miljuš, Tatjane Matković Stefanović, Tatjane Đurica i Mirjane Andrijašević, članova veća, u parnici po tužbi tužilje AA Pr Upravljanje nekretninama za naknadu, Jagodina, čiji je punomoćnik Milomir Veselinović, advokat u ..., protiv tuženog Stambena zajednica „Dositejeva ..“ Jagodina, čiji je punomoćnik Aleksandar Antić, advokat u ..., radi duga, odlučujući o reviziji tužilje, izjavljenoj protiv presude Privrednog apelacionog suda 3Pž 7659/22 od 07.06.2023. godine, u sednici veća održanoj 11.12.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Privrednog apelacionog suda 3Pž 7659/22 od 07.06.2023. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE revizija tužilje izjavljena protiv presude Privrednog apelacionog suda 3Pž 7659/22 od 07.06.2023. godine, kao nedozvoljena.

O b r a z l o ž e nj e

Privredni sud u Kragujevcu je doneo presudu 2P 1020/2021 dana 21.07.2022. godine kojom je u 1. stavu izreke konstatovao da delimično usvaja tužbeni zahtev tužilje i obavezao tuženog da tužilji isplati na ime duga ukupan iznos od 43.100,00 dinara i to po računu broj 10/104s za usluge čišćenja za mesec 10/2018- deo, iznos od 5.600,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.01.2019. godine do isplate, po računu broj 11/104 za usluge profesionalnog upravljanja za mesec 11/2018 iznos od 7.500,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.02.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 11/104s za usluge čišćenja za mesec 11/2018 iznos od 7.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.02.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 12/104 za usluge profesionalnog upravljanja za mesec 12/2018 iznos od 7.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.03.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 12/104s za usluge čišćenja za mesec 12/2018 iznos od 7.500,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.03.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 01/104 za usluge profesionalnog upravljanja za mesec 1/2019 iznos od 3.750,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.04.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 01/104s za usluge čišćenja za mesec 01/2019 iznos od 3.750,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.04.2019. godine do konačne isplate, u 2. stavu izreke odbio tužbeni zahtev da se tuženi obaveže da tužilji isplati na ime duga iznos od još 22.500,00 dinara i to po računu broj 01/104 za usluge profesionalnog upravljanja za mesec 1/2019 iznos od 3.750,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.04.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 01/104s za usluge čišćenja za mesec 1/2019 iznos od 3.750,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.04.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 02/104 za usluge profesionalnog upravljanja za mesec 02/2019 iznos od 7.500,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.05.2019. godine do konačne isplate, po računu broj 02/104s za usluge čišćenja za mesec 02/2019 iznos od 7.500,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.05.2019. godine do konačne isplate i u 3. trećem stavu izreke, obavezao tuženog da tužilji isplati iznos od 49.876,00 dinara na ime troškova parničnog postupka.

Privredni apelacioni sud je presudom 3Pž 7659/22 dana 07.06.2023. godine u prvom stavu izreke delimično odbio kao neosnovanu žalbu tuženog i potvrdio presudu Privrednog suda u Kragujevcu P 1020/21 od 21.07.2022. godine u delu stava 1. izreke za iznos od 18.750,00 dinara: na ime usluge profesionalnog upravljanja za mesec 11/2018 iznos od 7.500,00 dinara, mesec 12/2018 iznos od 7.500,00 dinara i mesec 01/19 godine iznos od 3.750,00 dinara sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom; u drugom stavu izreke delimično usvojio žalbu tuženog i istu presudu preinačio u delu stava 1. izreke za iznos od 24.450,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom i u stavu 3. izreke, tako što je odbio kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje da se obaveže tuženi da isplati iznos od 24.450,00 dinara i to za usluge čišćenja za mesec 10/2018 godine iznos od 5.600,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.01.2019. godine do isplate, za mesec 11/2018 godine iznos od 7.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.02.2019. godine do isplate, za mesec 12/2018 iznos od 7.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 01.03.2019. godine do isplate; te obavezao tužilju da tuženom naknadi troškove prvostepenog i drugostepenog postupka u iznosu od 20.196,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja je izjavila blagovremenu reviziju pozivom na odredbe člana 403. stav 2. tačka 2. i člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku.

Odredbom člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br 72/2011 … 10/2023 – dr. zakon) revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija) (stav 1.), a o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija (stav 2.).

Vrhovni sud je ispitao razloge posebne revizije tužilje i zaključio da nisu ispunjeni uslovi da se dozvoli odlučivanje o posebnoj reviziji u smislu člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku.

Prema sadržini tražene pravne zaštite i razlozima drugostepene presude kojom se prinačuje prvostepena presuda i odbija delimično tužbeni zahtev tužilje, nema potrebe da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa, niti pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, nema potrebe za ujednačavanjem sudske prakse, niti tužilja navodi primere drugačije sudske prakse u odlučivanju o istovetnim tužbenim zahtevima iz istog ili bitno sličnog činjeničnog stanja, niti postoji potreba za novim tumačenjem prava.

Pogrešna ocena dokaza, na koju u reviziji ukazuje tužilja, nije dozvoljeni razlog za posebnu reviziju u smislu odredbe člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku.

Pobijana presuda je u delu kojim je preinačena prvostepena presuda i odbijen tužbeni zahtev tužilja je zasnovala na utvrđenju da je odlukom Skupštine stanara zgrade određeno da troškove održavanja i čišćenja zgrade snose vlasnici stanova, a zaključenim ugovorom tuženi kao ugovorna strana se obavezao da naknadi mesečne troškove profesionalnog upravljanja, ali ne i da plaća troškove čišćenja. Pravilnost utvrđenog činjeničnog stanja ne može se pobijati posebnom revizijom. Eventualna pogrešna primena materijalnog prava na utvrđeno činjenično stanje sama po sebi nije dozvoljeni razlog za posebnu reviziju.

To su razlozi zbog kojih je Vrhovni sud odlučio u prvom stavu izreke ovog rešenja, na osnovu odredbe člana 404. 2. Zakona o parničnom postupku.

Pobijana presuda doneta je u sporu male vrednosti, u smislu odredbe člana 468. stav 1. Zakona o parničnom postupku. U tim sporovima, prema izričitoj odredbi člana 479. stav 6. Zakona o parničnom postupku, protiv odluke drugostepenog suda nije dozvoljena revizija. Zbog toga se u ovom sporu ne primenjuju odredbe člana 403. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku, pa revizija nije dozvoljena ni u slučaju kada je drugostepeni sud preinačio presudu i odlučio o zahtevima stranaka. Iz navedenih razloga je Vrhovni sud odbacio reviziju tužilje kao nedozvoljenu, po odredbi člana 413. Zakona o parničnom postupku, u drugom stavu izreke ovog rešenja.

Predsednik veća - sudija

Branko Stanić, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković