.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
R1 119/2021
11.03.2021. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović i Jelice Bojanić Kerkez, članova veća, u izvršnom postupku izvršnog poverioca Republike Srbije, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, Beograd, protiv izvršnog dužnika AA iz ..., Opština ..., radi izvršenja, odlučujući o sukobu mesne nadležnosti između Drugog osnovnog suda u Beogradu i Osnovnog suda u Novom Sadu, na sednici održanoj 11.03.2021. godine, doneo je
R E Š E NJ E
Za postupanje u ovoj izvršnoj stvari, mesno je nadležan Drugi osnovni sud u Beogradu.
O b r a z l o ž e nj e
Izvršni poverilac je 25.11.2020. godine, podneo Drugom osnovnom sudu u Beogradu predlog za izvršenje protiv izvršnog dužnika, radi naplate novčanog potraživanja izvršenjem na celokupnoj imovini izvršnog dužnika, a na osnovu pravnosnažne i izvršne presude Osnovnog suda u Valjevu P 2837/13 od 10.02.2014. godine.
Drugi osnovni sud u Beogradu se rešenjem II 2653/20 od 01.12.2020. godine, oglasio mesno nenadležnim za odlučivanje o predlogu izvršnog poverioca i po pravnosnažnosti rešenja spise predmeta dostavio Osnovnom sudu u Novom Sadu, kao mesno nadležnom sudu na dalje postupanje. Rešenje je doneo shodno odredbi člana 7. Zakona o izvršenju i obezbeđenju („Službeni glasnik RS“, broj 106/15), jer izvršni dužnik ima prebivalište na području Osnovnog suda u Novom Sadu.
Osnovni sud u Novom Sadu nije prihvatio svoju mesnu nadležnost, pa je predmet dostavio Vrhovnom kasacionom sudu radi rešavanja sukoba mesne nadležnosti.
Rešavajući nastali sukob mesne nadležnosti, na osnovu člana 30. stav 2. Zakona o uređenju sudova ("Službeni glasnik RS", br. 116/08...87/17) i člana 22. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11 i 55/14), u vezi člana 39. Zakona o izvršenju i obezbeđenju („Sl. glasnik RS“, broj 106/15), Vrhovni kasacioni sud je našao da je za postupanje u ovom predmetu mesno nadležan Drugi osnovni sud u Beogradu.
Odredbom člana 7. Zakona o izvršenju i obezbeđenju („Sl. glasnik RS“, broj 106/15), propisano je da je za odlučivanje o predlogu za izvršenje ili obezbeđenje opšte mesno nadležan sud na čijem području izvršni dužnik ima prebivalište ili boravište, odnosno sedište.
Sud se po službenoj dužnosti može oglasiti mesno nenadležnim samo ako postoji isključiva mesna nadležnost nekog drugog suda, a ako za spor nije isključivo mesno nadležan neki drugi sud, rešenje o mesnoj nenadležnosti sud može doneti samo povodom prigovora tuženog u odgovoru na tužbu, a ako se tužba ne dostavlja na odgovor, po prigovoru tuženog istaknutog najkasnije na pripremnom ročištu, odnosno na prvom ročištu za glavnu raspravu ako pripremno ročište nije održano, i to do upuštanja tuženog u raspravljanje o glavnoj stvari (član 19. stav 3. i 4. ZPP).
U podnetom predlogu za izvršenje kao izvršni dužnik označen je AA iz ..., Opština ..., kako je označeno i u izvršnoj ispravi (presuda Osnovnog suda u Valjevu P 2837/13 od 10.02.2014. godine).
Kako stranka nije prigovorila mesnoj nadležnosti Drugog osnovnog suda u Beogradu, a pri tom se ne radi o sporu u kome postoji isključiva mesna nadležnost određenog suda u smislu člana 19. stav 3. Zakona o parničnom postupku, Drugi osnovni sud u Beogradu se nije mogao oglasiti mesno nenadležnim bez prigovora, po službenoj dužnosti.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci na osnovu člana 22. stav 1. Zakona o parničnom postupku.
Predsednik veća – sudija
Jasminka Stanojević, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
