Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Marine Milanović i Katarine Manojlović Andrić, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Aleksandar Ostojin, advokat iz ..., protiv tuženog „Infrastruktura železnice Srbije“ A.D. za upravljanje javnom železničkom infrastrukturom, iz Beograda, radi isplate, odlučujući o sukobu mesne nadležnosti između Prvog osnovnog suda u Beogradu i Osnovnog suda u Zrenjaninu, na sednici održanoj 10.06.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

Za postupanje u ovom predmetu MESNO JE NADLEŽAN Prvi osnovni sud u Beogradu.

O b r a z l o ž e nj e

Osnovni sud u Zrenjaninu, rešenjem P1 239/21 od 05.03.2021. godine, usvojio je prigovor mesne nenadležnosti tog suda, oglasio mesno nenadležnim za postupanje u ovom predmetu i odlučio da po pravnosnažnosti rešenja spise predmeta ustupi Prvom osnovnom sudu u Beogradu, kao stvarno i mesno nadležnom sudu. U obrazloženju je ukazao, da je tuženi u odgovoru na tužbu istakao prigovor mesne nenadležnosti, iz razloga što tužilac nije priložio dokaz da je u spornom periodu obavljao poslove na području Osnovnog suda u Zrenjaninu, da tuženi nema podataka da je tužilac obavljao poslove na području tog suda. Zatim, da, kako tužilac nije priložio dokaz da obavlja ili je obavljao rad na području Osnovnog suda u Zrenjaninu, da se tužilac, na kome je pravo izbora mesne nadležnosti suda, nije izjasnio kojem mesno nadležnom sudu da se ustupi predmet na suđenje, to je na osnovu odredbi člana 40. stav 2. i člana 60. Zakona o parničnom postupku i odredbe člana 3. stav 1. tačka 4. Zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava, utvrdio da je za suđenje u ovom sporu opšte mesno nadležan Prvi osnovni sud u Beogradu, kao sud na čijem je području sedište tuženog, zbog čega je odlučio kao u izreci.

Prvi osnovni sud u Beogradu, nije prihvatio mesnu nadležnost, već je uz dopis P1 3065/21 od 19.05.2021. godine, spise predmeta dostavio Vrhovnom kasacionom sudu, radi odlučivanja o sukobu mesne nadležnosti između sudova iste vrste. U obrazloženju je ukazao, da, kako se u konkretnoj situaciji radi o izbornoj nadležnosti, da nije bilo zakonskih uslova da se Osnovni sud u Zrenjaninu oglasi mesno nenadležnim, imajući u vidu da se tužilac dopisom od 03.03.2021. godine posredstvom punomoćnika izjasnio da je tužilac u utuženom periodu obavljao poslove u Zrenjaninu, ali da nema ugovor o radu i aneks ugovora o radu, pa je predložio da sud obaveže tuženog da iste dostavi, zbog čega smatra da je mesno nadležan Osnovni sud u Zrenjaninu.

Vrhovni kasacioni sud je odlučujući o sukobu mesne nadležnosti na osnovu odredbe člana 22. stav 1. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“ br.72/11, 49/13 - US, 74/13 – US, 55/14, 87/18 i 18/20), a u vezi odredbe člana 30. stav 2. Zakona o uređenju sudova („Službeni glasnik RS“, br. 116/08, 104/09, 101/10, 31/11, 78/11, 101/11, 101/13, 40/15, 106/15, 13/16, 108/16, 113/17, 65/18 – US, 87/18 i 88/18- US), utvrdio da je za postupanje u ovom predmetu mesno nadležan Prvi osnovni sud u Beogradu.

Tužba je 04.02.2021. godine podneta Osnovnom sudu u Zrenjaninu. Predmet tužbenog zahteva je isplata na ime neisplaćene naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora. Prema navodima tužbe, stvarno i mesno je nadležan Osnovni sud u Zrenjaninu, na osnovu člana 60. ZPP, iako tuženi ima sedište u Beogradu, s obzirom na to da je mesto rada tužioca na osnovu ugovora o radu u Zrenjaninu. Tuženi je u odgovoru na tužbu od 25.02.2021. godine istakao prigovor mesne nenadležnosti i između ostalog naveo da nema podataka da je tuženi obavljao poslove na teritoriji Zrenjanina. Tužilac se u podnesku od 03.03.2021. godine, postupajući po nalogu Osnovnog suda u Zrenjaninu, izjasnio da je u periodu od 01.03.2018. godine do 31.05.2018. godine poslove za tuženog obavljao u Zrenjaninu, ali da nema ugovor o radu i aneks ugovora o radu za taj period, zbog čega je predložio da sud obaveže tuženog da dostavi za tužioca ugovor o radu i aneks ugovora o radu za isti period.

Odredbom člana 40. stav 2. ZPP je propisano da, za suđenje u sporovima protiv pravnih lica, opšte mesno nadležan je sud na čijem se području nalazi njihovo sedište, prema izveštaju Agencije za privredne registre.

Odredbom člana 60. ZPP je propisano da, ako je u sporu iz radnog odnosa tužilac zaposleni, za suđenje je, pored suda koji je opšte mesno nadležan za tuženog, nadležan i sud na čijem se području rad obavlja ili se obavljao.

Kako u konkretnoj situaciji nema dokaza da je tužilac u spornom periodu obavljao rad za tuženog na području Osnovnog suda u Zrenjaninu, to je za dalje postupanje u ovom predmetu mesno nadležan Prvi osnovni sud u Beogradu, na čijem području se nalazi sedište tuženog (Beograd, ulica Nemanjina broj 6), na osnovu odredbe člana 40. stav 2. ZPP.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu odredbe člana 22. stav 1. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Dobrila Strajina,s.r.

Za tačnost otpravka

upravitelj pisarnice

Marina Antonić