.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
R1 561/2016
16.11.2016. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: Vesne Popović, predsednika veća, Lidije Đukić i Božidara Vujičića, članova veća, u pravnoj stvari tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Danilo Petrović, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., sa boravištem u ... na nepoznatoj adresi, koga zastupa privremeni zastupnik Vladimir Stojanović, advokat iz ..., i tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Saša Zdravković, advokat iz ..., radi pobijanja dužnikovih pravnih radnji, odlučujući o sukobu stvarne nadležnosti između Privrednog suda u Leskovcu i Osnovnog suda u Leskovcu, u sednici održanoj 16.11.2016. godine, doneo je
R E Š E NJ E
Za suđenje u ovoj pravnoj stvari, STVARNO JE NADLEŽAN Osnovni sud u Leskovcu.
O b r a z l o ž e nj e
AA iz ... podneo je tužbu protiv tuženih BB i VV, kojom je tražio da se utvrdi da ugovor o poklonu zaključen između GG iz ..., kao pokolnodavca i tuženog BB, kao poklonoprimca, Ov3 .../..., ne proizvodi pravno dejstvo prema tužiocu, koji iz imovine koja je predmet ovog ugovora može naplatiti svoja potraživanja koja ima prema GG. Istom tužbom tražio je i da se utvrdi prema tuženima da rešenje o promeni članova pravnog subjekta “DD” iz …, ne proizvodi pravno dejstvo prema tužiocu, te da on svoja potraživanja koja ima prema GG može naplatiti iz osnivačkih prava navedenog pravnog subjekta.
Postupajući po tužbi tužioca, Osnovni sud u Leskovcu je doneo rešenje P 48/14 od 23.10.2015. godine, kojim se oglasio stvarno nenadležnim za odlučivanje o delu tužbenog zahteva kojim je tužilac tražio da se utvrdi prema tuženima da rešenje o promeni članova pravnog subjekta “DD” iz ..., ne proizvodi pravno dejstvo prema tužiocu. Po pravnosnažnosti rešenja predmet je dostavljen Privrednom sudu u Leskovcu, kao mesno i stvarno nadležnom.
Privredni sud u Leskovcu nije prihvatio svoju stvarnu nadležnost, pa je predmet dostavio Vrhovnom kasacionom sudu radi rešavanja sukoba stvarne nadležnosti.
Rešavajući nastali sukob stvarne nadležnosti, na osnovu člana 30. stav 2. Zakona o uređenju sudova ("Sl.glasnik RS", broj 116/08 i 101/13) i člana 22. stav 2. Zakona o parničnom postupku („Sl.glasnik RS“, broj 72/11, ... 55/14),
Vrhovni kasacioni sud je našao da je za postupanje u ovom predmetu stvarno i mesno nadležan Osnovni sud u Leskovcu.
Naime, prema članu 25. stav 1. tačka 1. Zakona o uređenju sudova, privredni sud u prvom stepenu, sudi u sporovima između domaćih i stranih privrednih društava, preduzeća, zadruga i preduzetnika i njihovih asocijacija (privredni subjekti), u sporovima koji nastanu između privrednih subjekata i drugih pravnih lica u obavljanju delatnosti privrednih subjekata, pa i kad je u navedenim sporovima jedna od stranaka fizičko lice ako je sa strankom u odnosu materijalnog suparničarstva, dok prema tački 3. istog stava, privredni sud sudi u sporovima koji proizlaze iz primene Zakona o privrednim društvima ili primene drugih propisa o organizaciji i statusu privrednih subjekata, kao i u sporovima o primeni propisa o privatizaciji. Odredbom člana 22. stav 2. istog Zakona, predviđeno je da osnovni sud u prvom stepenu sudi u građanskopravnim sporovima, ako za pojedine od njih nije nadležan drugi sud i vodi izvršne i vanparnične postupke za koje nije nadležan neki drugi sud.
Tužbom u ovom sporu tužilac pobija pravne radnje svog dužnika GG, za koje smatra da su preduzete na njegovu štetu, a između ostalog i otuđenje – prenos njegovih osnivačkih prava na pravnom licu na tužene, uz predlog da se utvrdi da je ova radnja bez pravnog dejstva prema tužiocu, te da on svoje potraživanje prema dužniku - GG, može naplatiti iz osnivačkih prava ovog pravnog lica. Iz navedenog proizlazi da se ne radi o sporu koji proizlazi iz primene Zakona o privrednim društvima ili drugih propisa o organizaciji i statusu privrednih subjekata, jer se tužbom ne traži poništaj ili promena odluke kojom je izvršena promena osnivača, već samo da je ova odluka bez pravnog dejstva prema tužiocu, te da on svoje potraživanje prema GG može namiriti iz osnovačkog uloga ovog pravnog lica, bez obzira što njegov dužnik više nije isključivi vlasnik istog (pravnog lica).
Dakle radi se o tužbi za pobijanje dužnikovih pravnih radnji (Paulijanska tužba), što znači da je u pitanju obligaciono-pravni spor između fizičkih lica, što znači da se ne radi ni o sporu između lica obuhvaćenih članom 25. stav 1. tačka 1. Zakona o uređenju sudova, pa je, primenom člana 22. stav 2. Zakona o uređenju sudova za suđenje u ovoj pravnoj stvari stvarno nadležan Osnovni sud u Leskovcu.
Na osnovu iznetog Vrhovni kasacioni sud nalazi da je za suđenje u ovoj pravnoj stvari, primenom člana 22. stav 2. Zakona o uređenju sudova, stvarno nadležan Osnovni sud u Novom Sadu.
Na osnovu člana 22. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Vesna Popović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
