Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Subić, predsednika veća, Zorana Hadžića, Mirjane Andirjašević, Dobrile Strajina i Dragane Mirosavljević, članova veća, u parnici tužioca Gradska Opština Vračar, koga zastupa Gradsko pravobranilaštvo Grada Beograda, protiv tuženih AA i BB iz ..., radi iseljenja i predaje u posed, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8670/19 od 25.11.2020. godine, u sednici održanoj 22.08.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8670/19 od 25.11.2020. godine.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena revizija tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8670/19 od 25.11.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P 10112/18 od 17.04.2019. godine, odbijen je tužbeni zahtev tužioca, kojim je tražio da se obavežu tuženi da se sa svim licima i stvarima isele iz poslovnog prostora u Beogradu, u Ulici ... broj .., koji je upisan u LN .. KO Vračar u B listu – drugi deo kao poslovni prostor na prvom spratu, na kome je kao nosilac prava upisana Gradska Opština Vračar, te da navedeni poslovni prostor predaju tužiocu Gradskoj Opštini Vračar na korišćenje i raspolaganje, kao neosnovan (stav prvi izreke). Odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka (stav drugi izreke).

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 8670/19 od 25.11.2020. godine, potvrđena je presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P 10112/18 od 17.04.2019. godine u stavu drugom i trećem izreke, a žalba tužioca odbijena kao neosnovana (stav prvi izreke). Odbijen je zahtev tužoca za naknadu troškova drugostepenog postupka (stav drugi izreke).

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava sa pozivom na odredbu člana 404. ZPP.

Prema članu 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11...10/23), posebna revizija može da se izjavi zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. O dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija (stav 2.).

Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku (,,Službeni glasnik RS“ broj 72/11, ... 10/23 – drugi zakon), Vrhovni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji tužioca.

Pravnosnažnom presudom odlučeno je da tužilac Gradska opština Vračar nema aktivnu legitimaciju da traži iseljenje bespravno useljenih lica, iz poslovnog prostora u svojini Grada Beograda, u situaciji kada ima upisano pravo korišćenja, već je to isključivo pravo vlasnika, odnosno nosioca prava javne svojine, u konkretnom slučaju Grada Beograda. Imajući u vidu vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge koje su nižestepeni sudovi dali za svoje odluke, u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, odnosno pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, a ne postoji potreba novog tumačenja prava. O osnovanosti tužbenog zahteva, odlučeno je uz primenu materijalnog prava koje ne odstupa od pravnog shvatanja izraženog u odlukama Vrhovnog suda u kojima je odlučivano o zahtevima sa činjeničnim stanjem kao u ovoj pravnoj stvari, a tiče se primene člana 3. i 37.Zakona o osnovama svojinsko pravnih odnosa, člana 22. Zakona o javnoj svojini i Odluke o načinu postupanja sa nepokretnostima koje su u javnoj svojini Grada Beograda, odnosno na kojima Grad Beograd ima posebna svojinska ovlašćenja („Službeni list Grada Beograda“ broj 63/2016...26/19). U konkretnom slučaju, stupanjem na snagu navedene odluke tužilac Gradska opština Vračar je izgubio aktivnu legitimaciju, jer stupanjem na snagu navedene odluke ovlašćenja upravljanja vrši Grad Beograd preko Gradske uprave nadležne za poslove upravljanja i davanja u zakup poslovnih prostora. Tužbom nije traženo da se sporni poslovni prostor preda Gradu kao nosiocu javne svojine, već tužiocu kome je pravo upravljanja poslovnim prostorom prestalo.

Stoga je iz navedenih razloga odučeno kao u stavu prvom izreke, na osnovu odredbe člana 404. stav 2. ZPP.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Odredbom člana 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinsko-pravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi iseljenja podneta je 24.10.2008. godine. U tužbi je označena vrednost predmeta spora na 100.000,00 dinara.

Imajući u vidu da se u konkretnoj pravnoj stvari radi o imovinsko-pravnom sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na nenovčano potraživanje, u kome vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe, to je Vrhovni sud našao da revizija nije dozvoljena, primenom člana 403. stav 3. ZPP.

Na osnovu iznetog, primenom člana 413. ZPP, Vrhovni sud je odlučio, kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Vesna Subić, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković