U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema do sada utvrđenom činjeničnom stanju, između tužioca i preduzeća „Kruševac Invest“ zaključen je 17.07.2007. godine sporazum o regulisanju međusobnih prava i obaveza. U članu 3. sporazuma konstatovano je da je „Kruševac Invest“ predao tužiocu stanove na ime dela dotadašnjih ulaganja u izgradnju stambenih objekata u Trsteniku, na lokaciji ... i ... u stepenu izvršenja navedenom u članu 2. sporazuma, specificirane po objektima, između ostalog i stan označen kao stan br. ..., lamela ..., ulaz ..., potkrovlje, trosoban, dupleks, čija je površina iznosila 92,56 m2. Navedeni sporazum nije overen od strane suda. Pre zaključenog sporazuma između preduzeća „Kruševac Invest“ i tužioca, zapisnikom od 04.04.2005. godine izvršena je primopredaja navednog stana i predaja ključeva. Utvrđeno je da je pravni prethodnik tužene, sada pok. BB kao kupac, zaključio ugovor o kupoprodaji stana sa GP „Jastrebac“ kao prodavcem, koji je overen pred Opštinskim sudom u Trsteniku pod Ov. .../... od 30.07.1998. godine, čiji predmet je stan u izgradnji u objektu ..., površine 67,15 m2, označen kao ..., u potkrovlju zgrade, lamela ..., ulaz ..., na kp.br. .../... KO ... . Navedeni stan je bio u državini sada pok. BB (koji se na osnovu navedenog ugovora o kupoprodaji upisao kao vlasnik), a nakon njegove smrti držalac i vlasnik navedenog stana je njegova supruga, ovde tužena, koja je na navedenom stanu stekla pravo svojine na osnovu rešenja Osnovnog suda u Trsteniku O 610/17.

Iz spisa združenog na uvid i izvednog kao dokaz predmeta Osnovnog suda u Kruševcu – Sudska jedinica u Trsteniku P 535/12 utvrđeno je da je pravni prethodnik tužene sada pok. BB, u svojstvu tužioca podneo tužbu protiv tuženih VV iz ... i ovde tužioca, radi utvrđenja prava svojine na dvosobnom stanu br. ..., površine 67 m2 u potkrovlju zgrade, na kp.br. .../... KO ... . Tužbeni zahtev zasnovan je na činjenici da je ovde tužilac kao vanknjižni vlasnik nepokretnosti - stana u izgradnji zaključio ugovor o prodaji nepokretnosti sa VV kao kupcem, koji je overen pred Drugim opštinskim sudom u Beogradu pod Ov.br. .../... od 13.05.2008. godine, čiji je predmet stan br. ..., površine 92,56 m2, dupleks u potkrovlju, lamela ..., ulaz ..., stambenog objekta ... u ..., koji se nalazi na kp.br. .../... KO ... . Presudom P 535/12 od 14.10.2013. godine (koja je postala pravnosnažna 07.05.2015. godine) odbijen je tužbeni zahtev tužioca za utvrđenje prava vlasništva na predmetnom stanu.

Polazeći od utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su primenom odredbe člana 4. stavovi 1. i 2. Zakona o prometu nepokretnosti zaključili da u konkretnom slučaju sporazum o regulisanju međusobnih prava i obaveza od 17.07.2007. godine (iz koga tužilac crpi svoje pravo svojine na predmetnom stanu) nije ugovor o prometu nepokretnosti zaključen u propisanoj formi sa overenim potpisima ugovarača, da se konkretno radi o sporazumu kojim su dva pravna lica regulisala međusobna prava i obaveze iz svog poslovnog odnosa, a koji ne može predstavljati valjani pravni osnov za sticanje prava svojine, ocenivši da nisu ispunjeni uslovi iz člana 20. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa - ZOSPO za sticanje prava svojine na predmetnom stanu. Ocenili su i da nije od značaja za presuđenje ove pravne stvari postupak pred RGZ u kome se traži poništaj rešenja RGZ, SKN u Trsteniku od 23.12.2014. godine (kojim je dozvoljena zabeležba pokretanja postupka za utvrđivanje prava svojine na osnovu presude Osnovnog suda u Kruševcu – Sudska jedinica u Trsteniku P 535/12 od 14.10.2013. godine u korist ovde tužioca). Dodatna argumentacija drugostepenog suda je da su sporazumom od 17.07.2007. godine preduzeće „Kruševac Invest“ i tužilac regulisali svoja prava po osnovu ulaganja u izgradnju stambenih objekata u Trsteniku i utvrdili koji se stanovi predaju tužiocu u svojinu i državinu, ali da je navedenim sporazumom tužiocu predat stan označen kao stan br. ..., lamela ..., ulaz ..., potkrovlje, trosoban, dupleks, površine 92,56 m2, zaključivši da tužilac nije dokazao da je vlasnik stana br. ... u ulazu ... koji se nalazi na kp.br. .../... KO ..., etaža potkrovlje, površine 67 m2, kako to tužilac postavljenim tužbenim zahtevom traži.

Po oceni Vrhovnog suda, osnovano se u reviziji ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava.

Odredbom člana 20. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, propisano je da se pravo svojine stiče se po samom zakonu, na osnovu pravnog posla i nasleđivanjem (stav 1), da se pravo svojine stiče se i odlukom državnog organa, na način i pod uslovima određenim zakonom (stav 2).

U konkretnom slučaju, tužilac crpi svoje pravo svojine na predmetnom stanu iz sporazuma o regulisanju međusobnih prava i obaveza od 17.07.2007. godine zaključenog između tužioca i „Krušik Investa“, koji nije overen pred sudom. Po oceni Vrhovnog suda, navedeni sporazum nije pravni posao koji je podoban za prenos prava svojine na spornoj nepokretnosti na tužioca. Ovo zbog toga što je reč o ugovoru kojim se regulišu međusobni odnosi između tužioca i „Krušik Investa“ a ne o ugovoru kojim se prenosi pravo svojine, što je bila očigledna namera ugovornih strana. Sa ovim sporazumom se samo utvrđuje postojanje međusobnih potraživanja između navedenih pravnih lica. Tako zaključeni sporazum ne može se smatrati osnovom za sticanje prava svojine na spornoj nepokretnosti.

Međutim, pogrešan je zaključak nižestepenih sudova da je navedenim sporazumom tužiocu predat stan označen kao stan br. ..., lamela ..., ulaz ..., potkrovlje, trosoban, dupleks, površine 92,56 m2, te da iz tih razloga tužilac nije dokazao da je vlasnik stana br. ... u ulazu ... koji se nalazi na kp.br. .../... KO ..., etaža potkrovlje, površine 67 m2, kako to tužilac postavljenim tužbenim zahtevom traži.

Naime, iz činjeničnog stanja utvrđenog u predmetu Osnovnog suda u Kruševcu, Sudska jedinica u Trsteniku P 535/12 (a na koju presudu se poziva revident u navodima revizije) proizilazi da je tužilac u tom postupku, sada pok. BB, bio radnik GP „Jastrebac“ koje je bilo izvođač radova na izgradnji zgrade u kojoj se nalazi sporni stan; da je kao kupac zaključio ugovor o kupoprodaji predmetnog stana sa GP „Jastrebac“ kao prodavcem koji je overen pred Opštinskim sudom u Kruševcu pod Ov. .../... od 30.07.1998. godine, ali da u tom trenutku stanovi nisu bili ni formalno ni faktički završeni, niti je stan završen do 1999. godine kada je u ugovoru određeno da će mu stan biti predat; da je direktor GP „Jastrebac“ doneo odluku od 23.10.1998. godine o jednostranom raskidu ugovora od 30.07.1998. godine, zbog nemogućnosti izgradnje stana. GP „Jastrebac“ kao prodavac i „Kruševac Invest“ kao kupac zaključili su 11.09.2000. godine ugovor o kupoprodaji čiji su predmet bili neizgrađeni stanovi, pa i predmetni stan (sada označen br. ..., površine 85 m2). Nakon zaključenja ugovora GP „Jastrebac“ (po nalogu „Kruševac Invest“) je nastavio sa radovima na izgradnji i tavanski prostor pretvorio je u stambeni, nakon čega je izvršena prenumeracija i merenje stanova i sporni stan je prenumerisan iz br. ... u br. ..., a izmerena je i veća površina jer je u kvadraturu ušao i deo potkrovlja. Nakon toga je GP „Jastrebac“ otišao u stečaj, a „Kruševac Invest“ je na osnovu navedenog ugovora od 11.09.2000. godine i rešenja St 2505/02 od 21.06.2004. godine postao vlasnik predmetnog stana (br. ..., dupleks, trosoban) i naknadno je dobio građevinsku dozvolu za izgradnju stanova u potkrovlju, kao i rešenje o upotrebnoj dozvoli od 09.11.2004. godine. Utvrđeno je i da „Kruševac Invest“ 04.04.2005. godine po osnovu ranije zaključenog ugovora o izgradnji izvršilo primopredaju ovog stana Građevinskoj direkciji Srbije, ovde tužiocu, koja je kao prodavac zaključila ugovor o kupoprodaji sa VV kao kupcem, koji je overen pred Drugim opštinskim sudom u Beogradu pod Ov.br. .../... od 13.05.2008. godine, a predmet ugovora je stan površine 92,56 m2.

Imajući u vidu navedeno, a s obzirom da je u postupku nepotpuno utvrđeno činjenično stanje u pogledu činjenice iz kog osnova se crpe međusobni sporazum, da li je postojao neki ugovor na osnovu koga je zaključen taj sporazum i u tom smislu mogućnost sticanja prava svojine na objektu, odnosno stanovima u objektu čiju izgradnju je tužilac investirao svojim sredstvima, kako to tvrdi u revizijskim navodima ističući da je sporazum o regulisanju međusobnih prava koji je zaključen između tužioci i „Kruševac Invest“ zaključen kao investitorski sporazum. Prilikom odlučivanja imaće u vidu i činjenično utvrđenje u predmetu Osnovnog suda u Kruševcu, Sudska jedinica u Trsteniku P 535/12 (a na koju presudu se poziva revident u navodima revizije) iz kog proizilazi da su GP „Jastrebac“ kao prodavac i „Kruševac Invest“ kao kupac zaključili su 11.09.2000. godine ugovor o kupoprodaji čiji su predmet bili neizgrađeni stanovi pa i predmetni stan (sada označen br. ..., površine 85 m2); da je nakon zaključenja ugovora GP „Jastrebac“ (po nalogu „Kruševac Invest“), nastavio sa radovima na izgradnji i tavanski prostor pretvorio je u stambeni, nakon čega je izvršena prenumeracija i merenje stanova i sporni stan je prenumerisan iz br. ... u br. ..., a izmerena je i veća površina jer je u kvadraturu ušao i deo potkrovlja. Nakon toga je GP „Jastrebac“ otišao u stečaj, a „Kruševac Invest“ je na osnovu navedenog ugovora od 11.09.2000. godine i rešenja St 2505/02 od 21.06.2004. godine postao vlasnik predmetnog stana (br. ..., dupleks, trosoban). Imajući u vidu navedeno, pravilnost primene materijalnog prava nije mogla biti ispitana.

U ponovnom postupku prvostepeni sud će postupiti po iznetim primedbama ovog suda, upotpuniće činjenično stanje i izvesti potrebne dokaze koji su predloženi u toku postupka, nakon čega će pravilnom primenom materijalnog prava doneti pravilnu i zakonitu odluku.

Ukinuta je i odluka o troškovima parničnog postupka, jer ista zavisi od konačnog ishoda parnice.

Iz iznetih razloga, odlučeno je kao u izreci rešenja, primenom člana 416. stav 2. ZPP.

Predsednik veća-sudija

Zvezdana Lutovac, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković