.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 1223/2023
01.02.2023. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Gordane Komnenić, Dragane Mirosavljević, Mirjane Andrijašević i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji su punomoćnici Radislav Stanojević i Vladan Stanojević, advokati iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Gordana Ilić, advokat iz ..., radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5261/17 od 13.05.2021. godine, u sednici održanoj 01.02.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv stava prvog izreke presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5261/17 od 13.05.2021. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv stava prvog izreke presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 5261/17 od 13.05.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Smederevu P 123/2016 od 14.11.2016. godine, stavom prvim izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužilje, pa je utvrđeno da je ona, po osnovu održaja, savesne gradnje i nasleđa stekla svojinu na 78/450 delova kp. br. ... njiva 4. klase površine 4,50ara, upisana u list nepokretnosti broj ... K.O. ..., realni deo u površini od 078ari u sledećim merama i granicama na terenu i to: linijom koja se pruža sa severne strane počev od detaljne tačke ... do tačke ... u širini od 3,22 metra, nadalje sa zapadne strane od tačke ... do tačke ... u dužini od 25,27 metara, potom sa južne strane od tačke ... do tačke ... u dužini od 3,47 ara, nadalje sa istočne strane od tačke ... do tačke ... u dužini od 23,33 metra gde se granica zatvara, što je tuženi dužan da prizna i trpi da se na osnovu ove presude deo kp. br. ... K.O. ... u označenim merama i granicama izdvoji i u javnim knjigama upiše kao zasebna katastarska parcela i kao isključiva svojina tužilje. Stavom drugim izreke, obavezan je tuženi da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 159.100,00 dinara, sa kamatom po stopi utvrđenoj Zakonom o zateznoj kamati počev od 14.11.2016. godine, kao dana donošenja odluke.
Apelacioni sud u Beogradu je, presudom Gž 5261/17 od 13.05.2021. godine, stavom prvim izreke, odbio kao neosnovanu žalbu tuženog i potvrdio presudu Osnovnog suda u Smederevu P 123/2016 od 14.11.2016. godine, u stavu prvom izreke. Stavom drugim izreke, preinačeno je rešenje o troškvima parničnog postupka sadržano u stavu drugom izreke presude Osnovnog suda u Smederevu P 123/2016 od 14.11.2016. godine, u delu kojim je odlučeno o zakonskoj zateznoj kamati na dosuđeni iznos troškova parničnog postupka, tako što je obavezan tuženi da tužilji na dosuđene troškove parničnog postupka od 159.100,00 dinara, isplati zakonsku zateznu kamatu počev od dana nastupanja uslova za izvršenje pa do isplate.
Protiv stava prvog izreke pravnosnažne presude, tuženi je izjavio blagovremenu reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložio da se o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj, na osnovu odredbe člana 404. Zakona o parničnom postupku, radi razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa i pravnih pitanja u cilju ravnopravnosti građana.
Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glavnik RS, br. 72/11... 18/20), propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda, potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, u konkretnom slučaju nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, niti je potrebno ujednačavanje sudske prakse, kao ni novo tumačenje prava, pa nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog propisani odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku. Predmet tražene pravne zaštite je sticanje prava vlasništva na nepokretnosti održajem, a pobijana odluka je doneta primenom odgovarajućih odredbi zakona na utvrđeno činjenično stanje o savesnoj državini tužilje na predmetnoj parceli. Ukazivanje revidenta na pogrešnu primenu materijalnog prava nije od uticaja, jer za primenu instituta posebne revizije nije od značaja svaka pogrešna primena materijalnog prava na konkretno utvrđeno činjenično stanje, već samo ona koja je od opšteg značaja za ostvarivanje i zaštitu ljudskih prava i obezbeđenje standarda pravičnog suđenja, što ovde nije slučaj.
Iz tih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odluku kao u stavu prvom izreke doneo primenom odredbe člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao dozvoljenost revizije tuženog, primenom odredbe člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku i utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 403. stav 3. Zakona o parničnom postupku, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Tužbu radi utvrđenja prava vlasništva na nepokretnosti tužilja je podnela 19.04.2013. godine, a vrednost predmeta spora je 450.000,00 dinara.
Imajući u vidu da vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, sledi da revizija tuženog nije dozvoljena, na osnovu odredbe člana 403. stav 3. Zakona o parničnom postupku.
Na osnovu odredbe člana 413. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je odlučio u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Dobrila Strajina, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
