Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 12692/2023
22.06.2023. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Dragane Boljević, Radoslave Mađarov, Vesne Stanković i Jelice Bojanić Kerkez, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., vlasnika preduzetničke radnje „BB“ ..., koju zastupa Zdravko Ćosić advokat iz ..., protiv tužene „Banca Intesa“ a.d. Beograd, koju zastupa Nemanja Aleksić advokat iz ..., radi utvrđenja i sticanja bez osnova, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kruševcu Gž 3972/21 od 09.06.2022. godine, na sednici održanoj 22.06.2023. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kruševcu Gž 3972/21 od 09.06.2022. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Višeg suda u Kruševcu Gž 3972/21 od 09.06.2022. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Višeg suda u Kruševcu Gž 3972/21 od 09.06.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena žalba tužene i potvrđena presuda Osnovnog suda u Brusu, Sudska jedinica u Aleksandrovcu P 497/21 od 27.08.2021. godine kojom je utvrđeno da je ništava odredba člana 3.5 ugovora o kreditu – obavezni elementi ugovora koji su sastavni deo ugovora o kreditu od 28.03.2019. godine (stav prvi izreke) i obavezana tužena da isplati tužilji 4.000,00 dinara na ime sticanja bez osnova sa zakonskom zateznom kamatom od 28.03.2019. godine do isplate (stav drugi izreke) i 27.800,00 dinara na ime troškova parničnog postupka (stav treći izreke). Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno, na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku - ZPP, izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava (posebna revizija).

Predmetna pravnosnažna presuda doneta u drugom stepenu počiva na ujednačenom tumačenju i primeni prava koji su izraženi kako u odlukama nižestepenih sudova, tako i u odlukama ovog suda. Iako tužena ima prava da ugovara i naplatu troškova obrade kredita, u konkretnom slučaju tužbeni zahtev je usvojen i utvrđena ništavost odredbe o naknadi troškova obrade kredita, a tužena obavezana da isplati tužilji naplaćeni novčani iznos, zato što nije dokazala da je u predugovornoj fazi, ponudom koja je sadržavala sve propisane podatke, upoznala tužilju na jasan i nedvosmislen način sa vrstom i visinom troškova i naknada koji padaju na njen teret, u skladu sa članom 17. st. 1. i 4. Zakona o zaštiti korisnika finansijskih usluga, sačinjenom na obrascu propisanom tačkom 12. Odluke o uslovima i načinu obračuna efektivne kamatne stope i izgledu i sadržini obrazaca koji se uručuju korisniku („Službeni glasnik Republike Srbije“, broj 65/11. Ukazivanje revidenta na sudske odluke kojima je eventualno drugačije odlučeno o istom pravnom pitanju ne predstavlja nužno različito postupanje suda u istoj pravnoj stvari, jer pravilna primena materijalnog prava u sporovima sa zahtevom kao u konkretnom slučaju zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja. Pošto u ovom slučaju nema mesta odlučivanju o izjavljenoj reviziji ni iz drugih razloga iz člana 404. stav 1. ZPP - razmatranje pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, odnosno novo tumačenje prava na kojem je zasnovan označeni pravni stav, odlučeno je kao u prvom stavu izreke, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP.