.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 12738/2024
12.06.2024. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Gordane Komnenić, predsednika veća, Marije Terzić, Zorana Hadžića, Vesne Mastilović i Mirjane Andrijašević, članova veća, u parnici tužilje-protivtužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Goran Stošić, advokat iz ..., protiv tužene-protivtužilje BB iz ..., čiji je punomoćnik Slobodan Pavlović, advokat iz ..., radi utvrđenja i činidbe po tužbi i radi utvrđenja po protivtužbi, odlučujući o reviziji tužilje-protivtužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 4676/2023 od 17.01.2024. godine, koja je ispravljena rešenjem istog suda Gž 4676/23 od 20.03.2024. godine, u sednici održanoj 12.06.2024. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilje-protivtužene izjavljenoj protiv stava prvog izreke presude Apelacionog suda u Nišu Gž 4676/2023 od 17.01.2024. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 4676/23 od 20.03.2024. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje-protivtužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 4676/2023 od 17.01.2024. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž 4676/23 od 20.03.2024. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Vranju P 2310/18 od 06.09.2023. godine, stavom 1. izreke, odbijen je tužbeni zahtev kojim je tužilja-protivtužena tražila da sud u odnosu na tuženu-protivtužilju utvrdi da je tužilja-protivtužena po osnovu građenja na tuđem zemljištu stekla pravo svojine na delu parcele .. k.o. Vranje 1, koji deo se meri i graniči sa parcelama navedenim u tom stavu izreke, te da tako opisani prostor zemljišta je ukupne površine 78m², što je tužena-protivtužilja dužna da prizna i dozvoli da tužilja-protivtužena svoje pravo svojine upiše u javnom registru nepokretnosti, kao neosnovan. Stavom 2. izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilje-protivtužene kojom je tražila da je sud obaveže da tuženoj-protivtužilji isplati prometnu cenu zauzetog zemljišta – dela katastarske parcele .. k.o. Vranje 1 u iznosu od 37.815,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom računajući od 06.09.2023. godine, kao dana presuđenja do isplate, kao neosnovan. Stavom 3. izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilje-protivtužene kojom je tražila da se prema tuženoj- protivtužilji utvrdi da je po osnovu održaja stekla pravo svojine na delu kp. br. .. izgradnjom pomoćnog objekta deo koji se meri i graniči sa parcelama navedenim u tom stavu izreke, koji prostor je ukupne površine od 19m², što je tužena-protivtužilja dužna da prizna i trpi upis prava svojine tužilje-protivtužene na označenoj nepokretnosti u javnom registru nepokretnosti, kao neosnovan. Stavom 4. izreke, utvrđeno je prema tužilji-protivtuženoj da je tužena-protivtužilja nosilac prava korišćenja na delu parcele kp. .. iz ln. br. .. k.o. Vranje 1, koji deo se meri i graniči na način naveden u tom stavu izreke a koji prostor zemljišta je ukupne površine 15m² te je naloženo tužilji-protivtuženoj da sa opisanog prostora zemljišta sa parcele kp. .. poruši dograđeni deo porodične stambene zgrade koji se sastoji od suterena – dela letnje kuhinje, unutrašnjih dimenzija 3,30m h 3,13m + 0,68m h 2,06m ukupne neto površine 11,73m² od prizemnog dela koje obuhvata terasu unutrašnjih dimenzija 3,83m h 2,41m i deo kuhinje sa trpezarijom unutrašnjih dimenzija 0,52m h 3,90m + 0,88m h 2,06m ukupne neto površine 13,07m i od potkrovlja koje obuhvata terasu unutrašnjih dimenzija 3,50m h 2,90m i deo kuhinje sa trpezarijom unutrašnjih dimenzija 0,52m h 3,90m + 0,88m h 2,06m, neto površine 13,99m² i vrati opisano zemljište u prvobitno stanje tako što će ga predati u državinu tuženoj- protivtužilji i da poruši metalnu nadstrešnjicu izgrađenu u produžetku opisanog prostora zemljišta u pravcu istoka, pokrivenu leksanom sa bočnim stranama zatvorenim leksanom širne 2,83m, dužine od istočnog zida suterena ka istoku 1,36m i krovom koji je prepušten ka istoku za 0,90m u odnosu na konstrukciju nadstrešnjice u osnovi. Stavom 5. izreke, utvrđeno je prema tužilji-protivtuženoj da je tužena-protivtužilja nosilac prava korišćenja na delu parcele kp. br. .. iz ln. br. .. k.o. Vranje 1 koji deo se meri i graniči sa parcelama navedenim u tom stavu izreke, i ukupne je površine od 19m², pa je naloženo tužilji-protivtuženoj da sa opisanog prostora zemljišta poruši prizemni pomoćni objekat i vrati opisano zemljište u prvobitno stanje te da ga preda u državinu tuženoj-protivtužilji. Stavom 6. izreke, utvrđeno je prema tužilji-protivtuženoj da je tužena- protivtužilja nosilac prava korišćenja na delu parcele kp. .. iz ln. br. .. k.o. Vranje 1 koji deo se meri i graniči sa parcelama navedenim u tom stavu izreke i ukupne površine 11m², pa je naloženo tužilji-protivtuženoj da sa opisanog prostora ukloni dvokrilnu metalnu kapiju, sve pokretne stvari i otpadni materijal i opisano zemljište preda u državinu tuženoj-protivtužilji. Stavom 7. izreke, obavezana je tužilja-protivtužena da tužilji-protivtuženoj na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 725.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom računajući od izvršnosti ove odluke pa do isplate.
Apelacioni sud u Nišu je, presudom Gž 4676/2023 od 17.01.2024. godine, koja je ispravljena rešenjem istog suda Gž 4676/23 od 20.03.2024. godine, stavom prvim izreke, odbio kao neosnovanu žalbu tužilje-protivtužene i potvrdio presudu Osnovnog suda u Vranju P 2310/18 od 06.09.2023. godine u stavu prvom, drugom, trećem, u delu stava petog i u delu stava šestog izreke, kojima je naloženo tužilji- protivtuženoj da poruši prizemni pomoćni objekat, ukloni dvokrilnu metalnu kapiju, pokretne stvari i otpadni materijal sa prostora koji su u merama i granicama opisanim u tim stavovima izreke. Stavom drugim izreke, ukinuta je ista presuda u delu stava četvrtog izreke kojim je naloženo tužilji-protivtuženoj da poruši objekte opisane u istom stavu izreke i da zemljište u datim merama i granicama vrati u prvobitno stanje i preda ga tuženoj i u stavu sedmom izreke i predmet u tim delovima vraćen prvostepenom sudu na ponovno suđenje. Stavom trećim izreke, ukinuta je presuda Osnovnog suda u Vranju P 2310/18 od 06.09.2023. godine, u preostalom delu stavova četvrtog, petog i šestog izreke i u tom delu je odbačena protivtužba tužene-protivtužilje kojom je tražila da se utvrdi da je ona nosilac prava korišćenja na delovima kp. .. iz ln. br. .. k.o. Vranje 1 u površinama, merama i granicama kao u tim stavovima izreke.
Protiv stava prvog izreke pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja-protivtužena je izjavila blagovremenu reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11... 18/20), u vezi odredbe člana 92. Zakona o uređenju sudova („Službeni glasnik RS“, broj 10/23), propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Po oceni Vrhovnog suda, u konkretnom slučaju nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, niti je potrebno ujednačavanje sudske prakse kao ni novo tumačenje prava, pa nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji tužilje-protivtužene propisani odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku.
Predmet tražene pravne zaštite je utvrđenje prava svojine tužilje- protivtužene na delu parcele .. k.o. Vranje 1, čiji je korisnik tužena-protivtužilja, po osnovu građenja na tuđem zemljištu i održaja. Pobijana odluka kojom je tužbeni zahtev tužilje odbijen doneta je primenom odgovarajućih odredbi materijalnog prava na utvrđeno činjenično stanje da tužilja nije savestan graditelj i da tužbom nije obuhvatila vlasnika predmetne parcele, Republiku Srbiju. Revizijom tužilje- protivtužene ukazuje se na pogrešnu primenu materijalnog prava međutim, za primenu instituta posebne revizije nije od značaja svaka pogrešna primena materijalnog prava na konkretno utvrđeno činjenično stanje, već samo ona koja je od opšteg značaja za ostvarivanje i zaštitu ljudskih prava i obezbeđenje standarda pravičnog suđenja, što ovde nije slučaj. Bitna povreda odredaba parničnog postupka nije razlog zbog kog može da se izjavi posebna revizija na osnovu odredbe člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku.
Na osnovu odredbe člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Vrhovni sud je ispitao dozvoljenost revizije u smislu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona parničnom postupku i utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 403. stav 3. Zakona o parničnom postupku, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Tužbu radi utvrđenja prava svojine i činidbe tužilja je podnela 09.07.2018. godine a vrednost predmeta spora je 15.000,00 dinara.
Imajući u vidu da je ovo imovinskopravni spor koji se odnosi na nenovčano i na novčano potraživanje u kom vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, sledi da revizija tužilje-protivtužene nije dozvoljena na osnovu odredbe člana 403. stav 3. Zakona o parničnom postupku.
Na osnovu odredbe člana 413. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Gordana Komnenić,s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
