Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 1277/2023
16.05.2024. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića predsednika veća, Branke Dražić, Dragane Boljević, Vesne Stanković i Radoslave Mađarov članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Tatjana Vasović advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije – Ministarstvo pravde, Visoki savet sudstva – Viši sud u Beogradu, Viši sud u Smederevu, koje zastupa Državno pravobranilaštvo – Odeljenje u Požarevcu, radi naknadi štete, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 4230/21 od 16.09.2021. godine, na sednici održanoj 16.05.2024. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 4230/21 od 16.09.2021. godine - odluke o troškovima postupka.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 4230/21 od 16.09.2021. godine - odluke o troškovima postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 4230/21 od 16.09.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tužene i potvrđena presuda Osnovnog suda u Smederevu P 912/20 od 18.01.2021. godine u stavu prvom, drugom, trećem, četvrtom i petom izreke kojim je obavezana tužena da tužilji na ime naknade nematerijalne štete zbog pretrpljenog straha isplati iznos od 200.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od dana presuđenja do konačne isplate; na ime naknade materijalne štete zbog izgubljene zarade zbog neosnovanog udaljenja sa posla za period od 04.04.2002. godine do 29.12.2004. godine u iznosima i sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom od dana dospelosti do isplate, na ime invalidske penzije za period od 13.12.2004. godine do 27.12.2005. godine u iznosima bliže navedenim ovim stavom izreke; na ime naknade štete zbog izgubljene zarade od 28.12.2005. godine do 02.03.2008. godine u iznosima i sa zakonskom zateznom kamatom bliže navedenom u ovom stavu izreke kao i razliku između invalidske penzije i iznosa koje bi tužilja primala po osnovu starosne penzije za period od 03.03.2008. godine do oktobra 2020. godine u mesečnim iznosima sa zakonskom zateznom kamatom bliže navedenom u ovom stavu izreke, obavezana tužena da za tužilju na isplaćene iznose zarade i razlike zarade za period od 04.04.2002. godine do 29.12.2004. godine izvrši uplatu poreza i doprinosa za obavezno socijalno osiguranje za PIO po važećim stopama nadležnom Republičkom fondu za PIO zaposlenih Beograd – Filijala Smederevo i obavezana tužena da na ime buduće rente plaća tužilji iznos od po 2.081,00 dinara mesečno počev od naknade za novembar 2020. godine pa ubuduće sve sa zakonskom zateznom kamatom od dana dospelosti do konačne isplate. Stavom drugim izreke, preinačeno je rešenje o troškovima postupka sadržanu u stavu šestom izreke presude Osnovnog suda u Smederevu P 912/20 od 18.01.2021. godine i obavezana tužena da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 468.245,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od dana nastupanja izvršnosti odluke do isplate. Stavom trećim izreke, odbijen je zahtev tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, u odnosu na odluku o troškovima postupka, tužilja je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava predviđenu članom 404.ZPP (posebna revizija), radi ujednačavanja sudske prakse
Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku ( „Službeni glasnik RS“ broj 72/11 ... 18/20 - u daljem tekstu ZPP), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako Vrhovni sud oceni da je potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, ujednačiti sudsku praksu ili dati novo tumačenje prava (posebna revizija). Prema stavu 2. istog člana ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije Vrhovni sud ceni u veću od pet sudija.
U konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ZPP da bi revizija tužioca bila dozvoljena, jer nema potrebe za ujednačavanjem sudske prakse, imajući u vidu razloge drugostepenog suda za odluku o troškovima postupka, a ne postoji ni potreba za odlučivanjem o reviziji radi razmatranja pravnog pitanja od opšteg interesa ili pravnog pitanja u interesu ravnopravnosti građana, odnosno radi novog tumačenja prava.
Na osnovu iznetog, primenom člana 404. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP u vezi člana 420. ZPP, Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 28. stav 1. ZPP je propisano da ako je za utvrđivanje prava za izjavljivanje revizije merodavna vrednost predmeta spora, kao vrednost predmeta spora uzima se samo vrednost glavnog zahteva, dok se prema članu 2. istog člana ne uzimaju u obzir između ostalog troškovi postupka ako ne čine glavni zahtev.
U konkretnom slučaju, revizija je izjavljena protiv rešenja kojim je odlučeno o troškovima postupka, što u ovoj pravnoj stvari ne predstavlja glavni zahtev već sporedno potraživanje, zbog čega revizija tužilje nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. u vezi člana 420. stav 6. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
U postupku po reviziji izjavljenoj protiv rešenja o troškovima postupka ne primenjuje se odredba člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković