.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 13168/2022
10.11.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Spomenke Zarić, Gordane Komnenić, Dragane Mirosavljević i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Zafirović, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Stanisavljević, advokat iz ..., radi naknade štete, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 795/21 od 25.01.2022. godine, u sednici održanoj 10.11.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 795/21 od 25.01.2022. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 795/21 od 25.01.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Surdulici, Sudska jedinica Vladičin Han P 356/20 od 22.12.2020. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu na ime naknade nematerijalne štete plati iznos od ukupno 90.000,00 dinara i to na ime pretrpljenih bolova iznos od 60.000,00 dinara i na ime pretrpljenog straha iznos od 30.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom na ovaj iznos, u smislu člana 277. ZOO, počev od 22.12.2020. godine do konačne isplate. Stavom drugim izreke, odbijen je deo tužbenog zahteva tužioca za iznos od 90.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 22.12.2020. godine do isplate, kao veći od dosuđenog iznosa od 90.000,00 dinara u stavu prvom izreke presude do traženog iznosa od 180.000,00 dinara i to na ime pretrpljenih bolova za iznos od 60.000,00 dinara kao veći od dosuđenog iznosa od 60.000,00 dinara do traženog iznosa od 120.000,00 dinara i na ime pretrpljenog straha za iznos od 30.000,00 dinara kao veći od dosuđenog iznosa od 30.000,00 dinara do traženog iznosa od 60.000,00 dinara, kao neosnovan. Stavom trećim izreke, tuženi je obavezan da na ime troškova parničnog postupka tužiocu plati iznos od 108.600,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom u smislu člana 277. ZOO od izvršnosti do isplate.
Presudom Višeg suda u Vranju Gž 795/21 od 25.01.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i prvostepena presuda potvrđena u stavu prvom izreke. Stavom drugim izreke, preinačena je prvostepena presuda u stavu trećem izreke, tako što je obavezan tuženi da tužiocu na ime troškova parničnog postupka plati iznos od 87.700,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti do isplate.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, reviziju je blagovremeno izjavio tuženi, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom, radi razmatranja pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana i ujednačavanja sudske prakse.
Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP, posebna revizija se može izjaviti zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. Prema stavu 2. istog člana, ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije Vrhovni kasacioni sud ceni u veću od pet sudija.
Predmet tražene pravne zaštite je naknada nematerijalne štete. Vrhovni kasacioni sud nalazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj, s obzirom da se revizijom osporava utvrđeno činjenično stanje, a odluke nižestepenih sudova o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovane su na primeni odgovarajućih odredaba materijalnog prava. Pravilna primena materijalnog prava u sporovima sa zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja, pa ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, zbog čega je odlučeno kao u stavu prvom izreke.
Kako na osnovu iznetog proizlazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 i 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija nedozvoljena.
Odredbom člana 468. stav 1. ZPP, propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi 3.000 evra, dok prema članu 479. stav 6. ZPP, protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.
Tužba u ovoj pravnoj stvari, podneta je 27.04.2018. godine. Vrednost predmeta spora je 180.000,00 dinara.
Imajući u vidu da se u konkretnom slučaju radi o sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na novčano potraživanje koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra, što znači da se radi o sporu male vrednosti u kome revizija nije dozvoljena, to je i revizija tuženog nedozvoljena, primenom odredbe člana 479. stav 6. ZPP.
Na osnovu iznetog, primenom člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća - sudija
Jasminka Stanojević,s.r.
Za tačnost otpravka
upravitelj pisarnice
Marina Antonić
