.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 13432/2022
27.03.2024. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković, Radoslave Mađarov, Branke Dražić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca JKP „Komunalprojekt“ iz Bačke Palanke, čiji je punomoćnik Velimir Bjelanović, advokat iz ..., protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Uglješa Žarković, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Novom Sadu Gž 2911/17 od 02.09.2021. godine, u sednici veća održanoj 27.03.2024. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Novom Sadu Gž 2911/17 od 02.09.2021. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog, izjavljena protiv presude Višeg suda u Novom Sadu Gž 2911/17 od 02.09.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Bačkoj Palanci P 687/15 od 06.04.2017. godine, stavom prvim izreke, delimično je održan na snazi zaključak o izvršenju izvršitelja za područje Višeg i Privrednog suda u Novom Sadu, Koste Aleksića, I.Ivk ../2015 od 17.11.2015. godine i to u delu kojim se obavezuje tuženi da isplati tužiocu na ime duga iznos od 228,00 dinara i zakonsku zateznu kamatu na iznos glavnog duga od 228,00 dinara za period od 09.11.2015. godine do isplate. Stavom drugim izreke, ukinut je zaključak o izvršenju u delu preko iznosa glavnice duga od 228,00 dinara do iznosa glavnice duga od 36.300,00 dinara, za zakonsku zateznu kamatu na dosuđeni iznos glavnice od 228,00 dinara za period od dospelosti pojedinačnih mesečnih iznosa do 09.11.2015. godine, za zakonsku zateznu kamatu na iznos preko iznosa glavnice od 228,00 do 36.300,00 dinara, za period od dospelosti pojedinačnih mesečnih iznosa do isplate, kao i za troškove izvršnog postupka i u tom delu odbijen tužbeni zahtev tužioca. Stavom trećim izreke, obavezan je tužilac da isplati tuženom na ime troškova parničnog postupka iznos od 48.176,00 dinara.
Presudom Višeg suda u Novom Sadu Gž 2911/17 od 02.09.2021. godine, stavom prvim izreke, delimično je usvojena žalba tužioca i preinačena presuda Osnovnog suda u Bačkoj Palanci P 687/15 od 06.04.2017. godine, tako što je zaključak o izvršenju izvršitelja za područje Višeg i Privrednog suda u Novom Sadu, Koste Aleksića, I.Ivk ../2015 od 18.11.2015. godine održan na snazi u delu u kome je tuženi obavezan da tužiocu isplati iznos od 11.000,00 dinara (umesto iznosa od 228,00), sa zakonskom zateznom kamatom na ime glavnog duga potraživanja, a na pojedinačne iznose od po 1.100,00 dinara, počev od datuma dospeća bliže određenih ovim stavom izreke do isplate, kao i za iznos troškova izvršnog postupka od 1.449,36 dinara, a odbijen zahtev tuženog za naknadu troškova parničnog postupka i tuženi obavezan da naknadi tužiocu troškove parničnog postupka u iznosu od 11.533,00 dinara i u preostalom delu odbijena žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda u pobijanom nepreinačenom delu. Stavom drugim izreke, obavezan je tuženi da naknadi tužiocu troškove postupka po žalbi u iznosu od 8.138,00 dinara.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio posebnu reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka, pogrešne primene materijalnog prava i pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja pozivom na član 404. Zakona o parničnom postupku.
Prema članu 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11 ... 18/20 – u daljem tekstu: ZPP), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Iz navedenog proizilazi da su zakonom izričito propisani dodatni, posebni uslovi pod kojima revizijski sud može izuzetno dozvoliti reviziju i odlučiti o ovom pravnom leku i onda kada revizija nije dozvoljena na osnovu člana 403. ZPP. Isticanje pogrešne primene materijalnog prava predstavlja zakonski razlog za izjavljivanje posebne revizije, isključivo ukoliko u drugostepenoj odluci postoji potreba da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava.
Predmet spora je isplata na ime neizmirenog dugovanja po osnovu neplaćenih računa za parking usluge u ukupnom iznosu od 36.300,00 dinara.
Imajući u vidu sadržinu tražene pravne zaštite i razloge na kojima je zasnovana pravnosnažna presuda u primeni materijalnog prava na utvrđeno činjenično stanje, po oceni Vrhovnog suda u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, s obzirom na to da je odluka o tužbenom zahtevu zasnovana na primeni odgovarajućih odredaba materijalnog prava, kao i da se zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka posebna revizija ne može izjaviti, jer bitna povreda odredaba parničnog postupka nije propisana kao razlog za izjavljivanje posebne revizije odredbom člana 404. stav 1. ZPP. Isto tako i zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, jer to nije razlog ni za reviziju prema odredbi člana 407. stav 2. ZPP, imajući u vidu da se u ovom sporu radi o sporu male vrednosti, kao ni za posebnu reviziju čija je dozvoljenost uslovljena ispunjenjem uslova propisanih u članu 404. stav 1. ZPP.
Iz navedenih razloga, Vrhovni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi da se u ovoj parnici dozvoli odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj i na osnovu člana 404. stav 2. ZPP odlučio kao u stavu prvom izreke ovog rešenja.
Ispitujući dozvoljenost revizija u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. a u vezi člana 479. stav 6. ZPP, Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 468. stav 1. i 4. ZPP propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, kao i sporovi u kojima predmet tužbenog zahteva nije novčani iznos, a vrednost predmeta spora koju je tužilac u tužbi naveo ne prelazi iznos iz stava 1. ovog člana (član 33. stav 2.).
Odredbom člana 479. stav 6. ZPP propisano je da protiv odluke drugostepenog suda (kojom je odlučeno u sporu male vrednosti) revizija nije dozvoljena.
Inicijalni akt predlog za izvršenje na osnovu verodostojne isprave je primljen od strane javnog izvršitelja 09.11.2015. godine. Vrednost predmeta spora iznosi 36.300,00 dinara.
Kako je pobijanom drugostepenom presudom odlučeno u sporu male vrednosti u kome je prema članu 479. stav 6. ZPP isključeno pravo na izjavljivanje revizije, to revizija tuženog nije dozvoljena.
Iz navednog razloga, na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća - sudija
Jelica Bojanić Kerkez, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
