.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 1362/2021
20.05.2021. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija Božidara Vujičića, predsednika veća, Vesne Subić, Jelice Bojanić Kerkez, Biserke Živanović i Gordane Komnenić, članova veća, u parnici tužioca JP „Putevi Srbije“ Beograd, protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Vladan Cvetić, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Šapcu Gž 1536/2019 od 26.01.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 20.05.2021. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Šapcu Gž 1536/2019 od 26.01.2021. godine, kao o izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Šapcu Gž 1536/2019 od 26.01.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Višeg suda u Šapcu Gž 1536/2019 od 26.01.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je, kao neosnovana, žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Šapcu P 577/19 od 19.09.2019. godine, kojom je ukinuto rešenje o izdavanju platnog naloga Osnovnog sudau Šapcu, Sudska jedinica u Koceljevi II 10 Pl 206/16 od 08.12.2016. godine, obavezan tuženi da tužiocu, na ime duga za neplaćenu putarinu, isplati iznos od 55.530,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 30.11.2012. godine do isplate, a na ime kamate na javne prihode zaključno sa 29.11.2012. godine isplati iznos od 14.002,39 dinara, odbijen, kao neosnovan, tužbeni zahtev da se obaveže tuženi da tužiocu, na ime duga za neplaćenu putarinu, isplati iznos preko dosuđenog a do traženog iznosa od 71.840,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 30.11.2012. godine do isplate, kao i da mu na ime kamate na javne prihode zaključno sa 29.11.2012. godine isplati iznos preko dosuđenog a do traženog iznosa od 21.770,43 dinara, iznosa od 3.620,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 16.07.2014. godine do isplate, kao i kamatu na javne prihode zaključno sa 15.07.2014. godine preko dosuđenog do traženog iznosa od 2.133,31 dinara, kao i iznosa glavnog duga od 1.490,00 dinarasa zakonskom zateznom kamatom od 22.08.2014. godine do isplate i kamate na javne prihode zaključno sa 21.08.2014. godine u iznosu od 1.022,94 dinara i obavezan tuženi da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 4.121,00 dinara. Stavom drugim izreke odbijen je zahtev tuženog za nakandu troškova žalbenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj, primenom člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog kao o izuzetno dozvoljenoj, u smislu odredbe člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/2011…18/2020, u daljem tekstu: ZPP).
Pravnosnažnom presudom, primenom materijalnog prava iz odredbi Zakona o javnim putevima („Službeni glasnik RS”, br. 101/2005…104/2013), Pravilnika o obavljanju poslova naplate posebne naknade za upotrebu puta ili putnog objekta od 07.06.2010. godine, Zakona o budžetskom sistemu i Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji, obavezan je tuženi da tužiocu, isplati nezastarelo potraživanje na ime duga za neplaćenu posebnu naknadu za upotrebu javnog puta, njegovog dela ili putnog objekta (putarinu) i kamate na javne prihode. Ocenjen je neosnovanim istaknuti prigovor nedostaka pasivne legitimacije na strani tuženog, jer je tuženi u vreme nastanka obaveze plaćanja putarine bio upisan u saobraćajnim dozvolama kao vlasnik vozila, čijim korišćenjem su nastale obaveze plaćanja putarine.
Imajući u vidu sadržinu tražene pravne zaštite, činjenice utvrđene u postupku, način presuđenja i razloge na kojima je zasnovana odluka drugostepenog suda, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da je pobijana odluka i ocena pasivne legitimacije tuženog u skladu sa pravnim shvatanjima i praksom revizijskog suda da je obveznik putarine vlasnik registrovanog motornog vozila (lice na čije ime je izdata saobraćajna dozvola) čijim korišćenjem je nastala obaveza plaćanje naknade za upotrebu javnog puta, a da to lice ima pravo da se za obavezu plaćanja putarine regresira od lica kojem je u toku važenja ugovora o osiguranju od autoodgovornosti preneo pravo svojine na vozilu, kao pokretnoj stvari.
Iz navedenih razloga, primenom člana 404. ZPP, odlučeno kao u prvom stavu izreke.
Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Članom 468. stav 1. ZPP je propisano da su sporovi male vrednosti sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Članom 479. stav 6. ZPP propisano je da u postupcima o sporovima male vrednosti protiv odluke drugostepenog suda revizija nije dozvoljena.
Tužba u ovoj pravnoj stvari podneta je 05.12.2016. godine. Prvostepena presuda doneta je 19.09.2019. godine. Drugostepena presuda doneta je 26.01.2020. godine. Vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude je, u smislu člana 28. ZPP, iznos od 55.530,00 dinara.
Kako se u konkretnom slučaju radi o sporu male vrednosti, u kom vrednost predmeta spora pobijenog dela očigledno ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, revizija tuženog nije dozvoljena, primenom člana 479. stav 6. ZPP.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 413. ZPP odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća - sudija
Božidar Vujičić,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
