Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Dobrile Strajina, Marine Milanović, Branislava Bosiljkovića i Danijele Nikolić, članova veća, u parnici tužilje – protivtužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Boško Orlić, advokat iz ..., protiv tuženog – protivtužioca BB iz ..., čiji je punomoćnik David Lošonc, advokat iz ..., radi utvrđenja, činidbe i povećanja suvlasničkog udela, odlučujući o reviziji tužilje – protivtužene, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2982/18 od 17.12.2018. godine, u sednici održanoj dana 30.09.2020. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilje – protivtužene, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2982/18 od 17.12.2018. godine.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje – protivtužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2982/18 od 17.12.2018. godine.

ODBIJA SE zahtev tuženog - protivtužioca za naknadu troškova odgovora na reviziju.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P 1396/2016 od 12.03.2018. godine, prvim stavom izreke, odbijen je primarni zahtev tužilje – protivtužene, kojim je tražila da sud utvrdi da je izvršena faktička deoba nekretnine – parcele broj ..., ukupne površine 0.9 ari i 99 m2, upisane kao zemljište pod zgradom, objektom, broj zgrade 1, površine 0.7 m2, ulica ... i njiva 1. klase površine 0.9 ari i 92 m2, u ulici ..., sve upisano u list nepokretnosti broj ... KO ..., i to tako što je ista faktički podeljena na način da tužilji pripada u isključivo vlasništvo, državinu, posed i isključivo uživanje površina od 604 m2 predmetne parcele ili 604/999 suvlasničkih delova iste, koji deo u prirodi čini severni deo napred označene parcele, i to desno gledajući od ulaza na parcelu broj ... sa parcele ..., prema merama i granicama bliže navedenim u ovom stavu izreke, dok tuženom pripada u isključivo vlasništvo, državinu, posed i isključivo uživanje površine od 395 m2, ili 395/999 delova iste napred opisane parcele broj ..., a koji deo u prirodi čini južni deo parcele, i to levo gledajući od ulaza na parcelu ... sa parcele ..., u merama i granicama bliže navedenim u ovom stavu izreke, i utvrđeno da je tužilja od majke VV iz ... po pravnom osnovu napred opisane faktičke deobe ili podele, te po pravnom osnovu kupovine ali održaja, suvlasnica predmetne parcele broj ... u 604/999 suvlasničkih delova, a tuženi u 395/999 suvlasničkih delova iste, što je tuženi dužan priznati i trpeti da se tužilja po osnovu ove pravnosnažne presude upiše u RGZ SKN Novi Sad 2, u katastarskim ili drugim javnim knjigama, kao suvlasnica napred opisane parcele u 604/999 delova iste (sa ili umesto dosadašnje 1/3), a postavljanjem nove drvene ograde koja će fizički ponovo podeliti predmetnu parcelu na način kako je to opisano i nacrtano na skici „1. rekonstrukcija granice suvlasničkih delova iz 1985G“, kao sastavnog dela nalaza i mišljenja veštaka, označena kao prilog broj 3 nalaza od 11.07.2017. godine, uručenog sudu 12.07.2017. godine, kao i da se obaveže tuženi da tužilji naknadi troškove vođenja ove parnice sa zakonskom zateznom kamatom na iste, počev od dana donošenja prvostepene presude, pa do isplate. Drugim stavom izreke, odbijen je eventualni tužbeni zahtev tužilje – protivtužene kojim je tražila da sud utvrdi da je izvršena faktička deoba nekretnine – parcele broj ..., ukupne površine 0.9 ari 99 m2, upisane kao zemljište pod zgradom, objektom, broj zgrade ..., površine 0.7 m2, ulica ... i njiva 1. klase površine 0.9 ari 92 m2, ulica ..., sve upisano u list nepokretnosti broj ... KO ... i to tako što je ista faktički podeljena da tužilji pripada u isključivo vlasništvo, državinu, posed i isključivo uživanje površina od 595 m2 predmetne parcele ili 595/999 suvlasničkih delova iste, koji deo u prirodi čini severni deo označene parcele u merama i granicama bliže navedenim u ovom stavu izreke, dok tuženom pripada u isključivo vlasništvo, državinu, posed i isključivo uživanje površine od 404 m2, ili 404/999 delova iste napred opisane parcele broj ..., a koji deo u prirodi čini južni deo ove parcele i to levo gledajući od ulaza na parcelu broj ... sa parcele broj ..., u merama i granicama bliže navedenim u ovom stavu izreke, i da se utvrdi da od majke VV iz ..., ulica ..., po pravnom osnovu napred opisane faktičke deobe ili podele, te po pravnom osnovu kupovine, ali i održaja suvlasnice predmetne parcele ... u 595/999 suvlasničkih delova, a tuženi u 404/999 suvlasničkih delova iste, što je tuženi dužan da prizna i trpi da se tužilja po osnovu ove pravnosnažne presude upiše u RGZ, SKN Novi Sad 2, u katastarskim i drugim javnim knjigama kao suvlasnica napred opisane parcele ... u 595/999 delova iste (sa ili umesto dosadašnje 1/3 dela), što je tuženi dužan trpeti da se napred opisana podela u prirodi verifikuje vraćanjem i postavljanjem nove drvene ograde koja će fizički ponovo podeliti predmetnu parcelu na napred opisani način i kako je nacrtano na skici „2 rekonstrukcija granice suvlasničkih delova iz 1985G“ kao sastavnog dela nalaza i mišljenja veštaka označenog kao prilog broj 3 nalaza od 11.07.2017. godine, kao i da se obaveže tuženi da tužilji naknadi troškove vođenja ove parnice, sa zakonskom zateznom kamatom na iste počev od dana donošenja prvostepene presude, pa do isplate. Trećim stavom izreke, protivtužbeni zahtev je delimično usvojen i utvrđeno je da je „dopuna poravnanja R 964/72 od 27.04.1972. godine“ Opštinskog suda u Novom Sadu P 522/85 od dana 26.04.1985. godine, ništava. Četvrtim stavom izreke, obavezana je tužilja – protivtužena da tuženom – protivtužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 208.720,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od dana izvršnosti presude, do konačne isplate. Šestim stavom izreke, u delu protivtužbenog zahteva za zakonsku zateznu kamatu na troškove parničnog postupka počev od dana presuđenja, pa do dana izvršnosti presude, protivtužbeni zahtev tuženog – protivtužioca je odbijen.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2982/18 od 17.12.2018. godine, prvim stavom izreke, žalba je odbijena i prvostepena presuda u delu kojim su primarni i eventualni tužbeni zahtevi odbijeni, protivtužbeni zahtev usvojen i tužilja – protivtužena obavezana da tuženom – protivtužiocu nadoknadi parnične troškove, potvrđena. Drugim stavom izreke, odbijen je zahtev tužilje – protivtužene za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude, tužilja – protivtužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog i pogrešne primene materijalnog prava sa predlogom da se o reviziji odlučuje kao izuzetno dozvoljenoj, na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11 ... 87/18).

Tuženi-protivtužilac je dostavio odgovor na reviziju.

Prema članu 404. ZPP revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). O dozvoljenosti i osnovanosti posebne revizije odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.

Vrhovni kasacioni sud nije prihvatio predlog za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj po članu 404. ZPP, budući da su pitanja na koja se ukazuje kao sporna, vezana za konkretnu činjeničnu podlogu i rešenje spornog odnosa stranaka, a pobijana drugostepena presuda je u skladu sa sudskom praksom i pravnim shvatanjima. Osim toga, ukazivanjem na izvršenu faktičku deobu sporne nepokretnosti između pravnih prethodnika stranaka, i sticanje prava svojine tužilje-protivtužene na istoj po osnovu kupoprodaje i održaja, kao i na pravnu prirodu sudskog poravnanja, zapravo se osporava činjenično stanje, što nije razlog za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj radi ujednačavanja sudske prakse, razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana ili novog tumačenja prava, zbog čega je odlučeno kao u prvom stavu izreke. Pored toga, tužilja- protivtužena nije uz reviziju dostavila presude iz kojih bi proizilazio zaključak o različitom odlučivanju u istoj pravnoj stvari, a drugačija odluka ne ukazuje nužno i na drugačiji pravni stav izražen u toj odluci, jer pravilna primena prava u sporovima sa tužbenim zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija nedozvoljena.

Odredbom člana 403. stav 3. ZPP propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi utvrđenja i činidbe podneta je 19.02.2016. godine, a vrednost predmeta spora u tužbi iznosi 452.000,00 dinara, a u protivtužbi 100.000,00 dinara.

Imajući u vidu da se u konkretnom slučaju radi o imovinskopravnom sporu, koji se odnosi na nenovčano potraživanje, u kome označena vrednost predmeta spora ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra, to je Vrhovni kasacioni sud našao da je revizija tužilje-protivtužene nedozvoljena, primenom člana 403. stav 3. ZPP.

Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u drugom stavu izreke.

Kako troškovi odgovora na reviziju ne predstavljaju potrebne troškove radi vođenja parnice u smislu odredbe člana 154. stav 1. Zakona o parničnom postupku, odlučeno je kao u trećem stavu izreke.

Predsednik veća – sudija

Slađana Nakić Momirović,s.r.

Za tačnost otpravka

upravitelj pisarnice

Marina Antonić