Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je izjavio blagovremenu reviziju, zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu, primenom odredbe člana 408. Zakona o parničnom postupku (''Službeni glasnik RS'', br. 72/11, 55/14, 87/18, 18/20) i utvrdio da je revizija neosnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a u postupku pred drugostepenim sudom nisu učinjene bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 407. stav 1. tačke 2. i 3. istog Zakona, na koje revident ukazuje.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužena je vlasnik trosobnog stana, kao posebnog dela zgrade u Valjevu, Ul. ... br. .., površine 74,11 m2, koji se nalazi na k.p. br. .. po starom operatu, odnosno .. po novom katastarskom operatu, KO Valjevo, i nosilac prava korišćenja k.p. br. .., .., po starom operatu, odnosno .. i .. po novom operatu KO Valjevo, na osnovu ugovora o otkupu stana koji je, sa Opštinom Valjevo, zaključila 17.11.1992. godine, overenim pred Opštinskim sudom u Valjevu pod br. Ov II 535/92 od 17.11.1992. godine. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Valjevu P 2434/15 od 28.09.2016. godine, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev tužioca AA iz ..., protiv tuženih Grada Valjeva i BB iz ..., kojim je tražio da sud utvrdi da je ugovor o otkupu stana u Ul. ... br. .. u Valjevu, površine 74,11 m2, koji se nalazi na k.p. br. .. po starom operatu, odnosno .. po novom operatu KO Valjevo, kao i prava korišćenja na k.p. br. .., .. po starom operatu, odnosno .., .. po novom operatu KO Valjevo, koji se sastoji od tri sobe, jedne kuhinje, jednog kupatila sa WC-om, jednog predsoblja, jedne ostave, jednog podruma i šupe, od 17.11.1992. godine, ništav i da kao takav ne proizvodi pravno dejstvo. Prethodno je, pravnosnažnom presudom Opštinskom suda u Valjevu P 36/04 od 03.03.2004. godine, utvrđeno da je tužilja BB iz ..., vlasnik posebnog dela zgrade, trosobnog stana u površini od 74,11 m2, postojećeg na k.p. br. .. KO Valjevo, upisanog kao zemljišno-knjižno telo III u ZKUL br. .. KO Valjevo, sa pravom zajedničke nedeljive svojine na zajedničkim delovima i uređajima u zgradi i sa pravom korišćenja k.p. br. .. KO Valjevo, k.p. br. .. i .. KO Valjevo, po novom operatu, što su tuženi Opština Valjevo i AA iz ... dužni priznati i trpeti da se tužilja kao vlasnik i korisnik upiše u zemljišnim i drugim javnim knjigama. Opštinski sud u Valjevu je, kao zemljišno-knjižni sud, rešenjem DN 2069/06 od 06.02.2007. godine, na osnovu pravnosnažne i izvršne presude Opštinskog suda u Valjevu P 36/04 od 03.03.2004. godine, dozvolio u ZKUL br. .. KO Valjevo, u B-vlasničkom listu, uknjižbu prava vlasništva trosobnog stana, površine 74,11 m2, u sastavu kuće, kućni br. .., u Ul. ...j, u A-listu upisane kao ZK telo III postojeće na k.p. br. .., dosadašnje vlasništvo AA iz ... u korist BB iz ..., sa pravom korišćenja zemljišta u A-listu pod I-k.p. br. .. u korist sopstvenika zgrade pod III i sopstvenika stana u sastavu zgrade pod III, a sve dok na tom zemljištu postoji zgrada. U LN .. KO Valjevo upisana je k.p. .. KO Valjevo, u ukupnoj površini od 0.05,24 ha, kao ostalo građevinsko zemljište u državnoj svojini i to zemljište pod zgradom - objektom u površini od 0.01,71 ha, zemljište pod zgradom – objektom u površini od 0.00.37 ha i zemljište uz zgradu – objekat u površini od 0.03.16 ha, kao svojina Republike Srbije, sa pravom korišćenja tužioca AA i tužene BB.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, pravilno su nižestepeni sudovi zaključili da tužena ima pravo korišćenja k.p. br. .. KO Valjevo, po osnovu ugovora o otkupu stana Ov II br. 533/92 od 17.11.1992. godine i pravnosnažne sudske odluke, pa je tužbeni zahtev tužioca za utvrđenje nepostojanja tog prava tužene na predmetnoj parceli pravilno odbijen.

Odredbom člana 20. stav 1. Zakona o osnovama svojinsko-pravnih odnosa, propisano je da se pravo svojine stiče po samom zakonu, na osnovu pravnog posla i nasleđivanjem. Na osnovu pravnog posla, pravo svojine na nepokretnosti stiče se upisom u javnu knjigu ili na drugi odgovarajući način, određen zakonom, na osnovu odredbe člana 33. istog zakona.

Odredbom člana 17. stav 1. Zakona o građevinskom zemljištu (''Službeni glasnik SRS'', br. 20/79...23/90), koji je bio na snazi u vreme kada je tužena, otkupom, stekla pravo vlasništva na predmetnom stanu i pravo korišćenja parcele na kojoj je izgrađena zgrada u kojoj je taj stan, propisano je da prava u pogledu izgrađenog građevinskog zemljišta ne mogu da se odvoje od prava na objektu izgrađenom na određenoj građevinskoj parceli. Korišćenje izgrađenog gradskog građevinskog zemljišta podrazumeva korišćenje građevinske parcele koja obuhvata zemljište pod zgradom i zemljište koje služi za redovnu upotrebu zgrade, dok na tom zemljištu zgrada postoji (stav 2.). Na osnovu odredbe člana 20. stav 1. istog Zakona, opština, odnosno Grad Beograd, odnosno gradska zajednica upravlja i raspolaže gradskim građevinskim zemljištem kojim ne upravljaju radnici ili drugi radni ljudi u drugom društvenom pravnom licu ili pravnom licu određenom zakonom.

U konkretnom slučaju, tužena je, sticanjem prava vlasništva na trosobnom stanu površine 74,11 m2 postojećeg na k.p. br. .. po starom operatu, odnosno .. i .. po novom operatu, KO ..., stekla pravo korišćenja i k.p. br. .. KO Valjevo, a to pravo tuženoj je priznato i pravnosnažnom presudom Opštinskog suda u Valjevu P 36/04 od 03.03.2004. godine. Tužbeni zahtev tužioca AA kojim je tražio da se utvrdi da je ništav ugovor o otkupu stana na osnovu koga je tužena postala vlasnik predmetnog stana i korisnik predmetne parcele, pravnosnažno je odbijen presudom Osnovnog suda u Valjevu P2 2434/15 od 28.09.2016. godine, a takođe je, pravnosnažnom presudom istog suda P 900/07 od 30.10.2007. godine, prethodno odbijen i njegov tužbeni zahtev kojim je tražio da se briše, kao nezakonita i nevaljana uknjižba prava vlasništva tužene na predmetnom stanu. Dakle, na osnovu zakonitog pravnog posla, tužena je stekla pravo vlasništva na stanu u zgradi izgrađenoj na predmetnoj parceli i pravo korišćenja parcele koja služi za redovnu upotrebu te zgrade, pa su nižestepeni sudovi pravilno zaključili da je neosnovan tužbeni zahtev tužioca za utvrđenje nepostojanja prava korišćenja tužene na k.p. .. KO Valjevo upisanoj u LN .. KO Valjevo.

Neosnovani su navodi revizije tužioca da je Opština Valjevo, ugovorom o otkupu, tuženoj prenela pravo koje joj nije pripadalo, jer je tužilac isključivi korisnik k.p. br. .. KO Valjevo. Suprotno tim navodima revizije tužioca, on nije isključivi korisnik k.p. .. KO Valjevo, jer pravo korišćenja te parcele ima i tužena pošto se radi o zemljištu koje služi za redovnu upotrebu zgrade u kojoj se nalazi stan u njenom vlasništvu. Predmetna parcela je gradsko građevinsko zemljište kojim je Opština raspolagala u korist tužene na osnovu ovlašćenja iz odredbe člana 20. stav 1. Zakona o građevinskom zemljištu. S tim u vezi, neosnovani su navodi revizije revidenta da ne postoji osnov za pravo korišćenja tužene na predmetnoj parceli, jer je osnov ugovor o otkupu zaključen između tužene i Opštine Valjevo 1992. godine, čija zakonitost je bila predmet ocene od strane suda u postupku u kom je utvrđeno da je to zakonit, a ne, kako je tužilac neosnovano tvrdio, ništav pravni posao.

Navodima revizije revidenta o tome da je stupanjem na snagu Zakona o planiranju i izgradnji, pravo korišćenja tužene na k.p. br. .. KO Valjevo prestalo da postoji jer je, po samom zakonu, konvertovano u pravo svojine, pod uslovima koji su tim Zakonom propisani, te da je tuženoj, zbog činjenice da ona nema objekat na toj parceli, pravo korišćenja prestalo po samom zakonu, ne dovodi se u sumnju pravilnost pobijane presude, jer, u tom slučaju, tužilac nema pravni interes za podnošenje predmetne tužbe za utvrđenje.

Pravilna je i odluka o troškovima parničnog postupka, jer je doneta pravilnom primenom odredbe člana 153. stav 1. i 154. Zakona o parničnom postupku.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odluku kao u izreci doneo primenom odredbe člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku.

Predsednik veća - sudija

Dobrila Strajina,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić