Po oceni Vrhovnog suda, ispunjeni su uslovi predviđeni članom 404. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 sa izmenama i dopunama) za odlučivanje o izjavljenoj reviziji, kao izuzetno dozvoljenoj, radi razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa, saglasno čemu je shodno članu 404. stav 2. ZPP odlučeno kao u prvom stavu izreke.

Odlučujući o izjavljenoj reviziji u skladu sa članom 408. ZPP, Vrhovni sud je našao da je revizija tužioca osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tuženi je sa tužiocem 2000. godine zaključio ugovor o korišćenju vode i na osnovu istog, osim individualne potrošnje koja se očitava na njegovom vodomeru, plaćao je i razliku između tako očitane individualne potrošnje i potrošnje na grananju magistralnog vodovoda sa razvođenjem vode na domaćinstva. Ta razlika obračunavana je prema srazmernoj potrošnji vode sve do 30.06.2015. godine kada je tužilac sa Opštinom Bajina Bašta, kao jedinicom lokalne samouprave, zaključio ugovor čijim je članom 6. predviđeno da dok postoje mikrovodne zajednice, vršilac delatnosti će obračun i naplatu isporučene vode za piće vršiti prema stanju očitanom na individualnom mernom mestu potrošača i razlici stanja na kontrolnom mestu i zbira stanja individualnih mernih instrumenata, podjednako za sve korisnike. Nezadovoljan izmenom proporcionalnog u linearni način obračuna takozvanog rastura vode, tuženi je tužiocu upućivao prigovore, na koje nije odgovarano. Postojeći spor oko načina obračuna ovako utrošene vode rezultirao je pokretanjem izvršnog postupka i donošenjem rešenja javnog izvršitelja Đorđa Dogandžića i IIvk 397/18 od 17.07.2018. godine, kojim je tužilac obavezan na isplatu ukupnog iznosa od 14.122,00 dinara po osnovu neplaćenih računa ispostavljenih dana 30.05.2017. godine, 30.08.2017. godine i 30.11.2017. godine. Po ulaganju prigovora na navedeno rešenje o izvršenju, o osnovanosti tužbenog zahteva rešavano je u okviru parničnog postupka na taj način što su nižestepeni sudovi ocenili da tuženi nije dužan da plati nezastarela potraživanja koja su predmet ovog spora jer ugovor zaključen između tužioca i jedinice lokalne samouprave, u pogledu izmene dotadašnjeg načina obračuna, ne može biti obavezujući za tuženog koji nije bio ugovorna strana.

Po oceni Vrhovnog suda, zbog pogrešne primene materijalnog prava od strane nižestepenih sudova činjenično stanje je ostalo nepotpuno utvrđeno, saglasno čemu je primenom člana 416. stav 2. ZPP odlučeno kao u drugom stavu izreke.

Članom 13. Zakona o komunalnoj delatnosti predviđeno je da skupština jedinice lokalne samouprave odlukom propisuje način obavljanja komunalne delatnosti, kao i opšta i posebna prava i obaveze vršilaca komunalne delatnosti i korisnika usluga na svojoj teritoriji, uključujući i način plaćanja cene komunalnih usluga, način vršenja kontrole vršenja i naplate komunalnih usluga i ovlašćenja vršilaca komunalnih delatnosti u vršenju kontrole i mera koje su kontrolori ovlašćeni da preduzmu. Odluka Skupštine jedinice lokalne samouprave neposredno se primenjuje na sve ugovorne odnose vršilaca komunalne delatnosti sa korisnicima komunalnih usluga, kao opšti uslov poslovanja. U situaciji kada odlukom Skupštine jedinice lokalne samouprave o obavljanju komunalne delatnosti nije predviđeno zaključenje pojedinačnih ugovora između vršilaca i korisnika komunalnih usluga, smatra se da je ugovorni odnos o pružanju komunalnih usluga nastao započinjanjem korišćenja komunalne usluge.

U konkretnom slučaju, tuženikovo porodično domaćinstvo priključeno je na mrežu javnog vodovoda koja ima gubitke, takozvani rastur vode, što predstavlja razliku između očitavanja na glavnom vodomeru na mestu priključenja na magistralni vodovod i zbira očitane potrošnje na vodomerima svih korisnika.

Na teritoriji naseljenog mesta Salotuša u Opštini Bajina Bašta, tužilac je isporučilac vode i on oređuje uslove sa kojima se u skladu sa citiranom odredbom člana 3. Zakona o komunalnoj delatnosti saglasila Opština Bajina Bašta, kao jedinica lokalne samouprave, saglasno čemu korisnici vode nisu u poziciji da odlučuju o načinu obračuna takozvanog rastura vode.

Imajući u vidu okolnost da je u skladu sa članom 4. stav 1. Zakona o komunalnim delatnostima („Službeni glasnik RS“ broj 88/11 sa izmenama i dopunama) jedinica lokalne samouprave sa tužiocem regulisala način isporuke i obračuna ukupne potrošnje vode, nižestepeni sudovi će imajući u vidu obim ovlašćenja Opštine Bajina Bašta i sadržinu ugovora zaključenog dana 30.06.2015. godine sa tužiocem, kao isporučiocem vode, pouzdano utvrditi visinu tužiočevog potraživanja, koja je od strane tuženog dovedena u sumnju, te će na osnovu tako upotpunjenog činjeničnog stanja pravilnom primenom materijalnog prava odlučiti o osnovanosti istaknutog tužbenog zahteva, odnosno o održavanju na snazi rešenja o izvršenju I Ivk 397/18 od 17.07.2018. godine, u delu koji se odnosi na nezastarelo tužiočevo potraživanje po računima isporučenim u periodu od 30.05.2017. godine do 30.11.2017. godine.

Na osnovu izloženog, primenom člahna 416. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća-sudija

Jelica Bojanić Kerkez,s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković