.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 1446/2020
06.03.2020. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Božidara Vujičića, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez i Jelene Borovac, članova veća, u parnici tužioca mal. AA, čiji je zakonski zastupnik majka BB, oboje iz ..., čiji je punomoćnik Jasmina Dimitrijević, advokat iz ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Miroljub Trajković, advokat iz ..., radi izmene odluke o izdržavanju, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 369/19 od 23.10.2019. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž2 369/19 od 30.12.2019. godine, u sednici veća održanoj dana 06.03.2020. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 369/19 od 23.10.2019. godine, ispravljene rešenjem istog suda Gž2 369/19 od 30.12.2019. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž2 369/19 od 23.10.2019. godine, ispravljenom rešenjem istog suda Gž2 369/19 od 30.12.2019. godine, odbijene su, kao neosnovane, žalbe parničnih stranaka i potvrđena presuda Osnovnog suda u Negotinu P2 275/18 od 03.07.2019. godine, kojom je obavezan tuženi, da na ime svog dela doprinosa u izdržavanju mal.tužioca, plaća iznos od po 18.000,00 dinara mesečno, svakog 01.-05. u mesecu za tekući mesec, uplatom na račun zakonske zastupnice mal.tužioca majke BB koji se vodi kod Banke Intesa a.d., Beograd, počev od 05.11.2018. godine, kao dana podnošenja tužbe pa ubuduće, sve dok za to postoje zakonski uslovi ili dok se ova presuda ne izmeni, zajedno sa pripadajućom zakonskom zateznom počev od dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate, s tim što je dospele, a neisplaćene rate dužan da isplati u jednokratnom iznosu, sa zakonskom zateznom kamatom. Utoliko je izmenjena pravnosnažna izvršna presuda Osnovnog suda u Negotinu P2 27/13 od 01.07.2013. godine u stavu četvrtom izreke. Istovremeno je odbijen, kao neosnovan, tužbeni zahtev za više od dosuđenog, a do traženog mesečnog iznosa od 25.000,00 dinara, plaćanjem na isti način i istom dinamikom, sa zakonskom zateznom kamatom na svaki mesečni iznos, kao i zahtev za isplatu razlike u jednokratnom iznosu potraživanja po istom osnovu sa zakonskom zateznom kamatom. Obavezan je tuženi da tužiocu na ime troškova parničnog postupka isplati iznos 17.014,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pobijanu presudu, u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku ("Službeni glasnik RS", br. 72/2011, 49/2013-US, 74/2013-US, 55/2014, 87/2018, u daljem tekstu: ZPP) Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija tužioca nije osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Neosnovani su navodi revizije da je u postupku pred drugostepenim sudom učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. u vezi člana 387. stav 1. ZPP, odnosno da drugostepeni sud nije odlučio o žalbi tužioca izjavljenoj protiv prvostepene presude. Drugostepeni sud je u obrazloženju pobijane presude izneo razloge za odbijajuću odluku o žalbi tužioca izjavljenoj protiv prvostepene presude, a omašku, učinjenu prilikom pisanja otpravka presude, da u izreci navede da se odbija kao neosnovana žalba tužioca, je ispravio rešenjem od 30.12.2019. godine.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom Osnovnog suda u Negotinu P2 27/13 od 01.07.2013. godine, nakon razvoda roditelja, mal. tužilac je poveren majci na samostalno vršenje roditeljskog prava, dok je tuženi obavezan da na ime svog dela doprinosa u izdržavanju tužioca mesečno plaća iznos od 14.000,00 dinara, počev od 30.01.2013. godine pa ubuduće. U to vreme tužilac je imao 11 godina i pohađao je peti razred osnovne škole.
Maloletni tužilac je rođen 2002. godine, ima 17 godina i učenik je trećeg razreda srednje ... škole, vrlo dobar je đak, primerenog vladanja. Njegove mesečne potrebe procenjene su na mesečni iznos od 33.000,00 dinara i odnose se na zadovoljenje potreba za ishranom, održavanjem higijene, odevanjem, nabavkom školskih udžbenika, pribora i izlazaka sa vršnjacima.
Majka tužioca je rođena 1977. godine, u radnom je odnosu u ... i ostvaruje mesečnu zaradu u neto iznosu od 39.253,38 dinara. Živi u stanu svoje majke sa mal. tužiocem i majkom, koja je penzioner sa mesečnim iznosom penzije od 18.148,40 dinara. Ne poseduje nepokretnosti na svoje ime.
Tuženi je rođen 1976. godine, živi u kući svog brata. U vreme donošenja prethodne presude bio je suosnivač i član društva ..., a ugovorom o prenosu udela zaključenim 11.12.2013. godine preneo je svoj udeo od 50% sticaocu, snaji GG. Tuženi je u radnom odnosu kod ovog privrednog društva, gde radi kao ..., sa mesečnom zaradom od 27.165,00 dinara. Izdaje u zakup poslovni prostor u ..., po kom osnovu ostvaruje mesečni prihod zakupnine od 200 evra.
Tuženi i mal. tužilac su u dobrim odnosima, redovno se viđaju i čuju telefonom, a tuženi, pored toga što po prethodno donetoj presudi redovno doprinosi izdržavanju mal. tužioca, podmiruje i zadovoljenje potreba tužioca za kupovinom garderobe i tehnike, daje mu džeparac, plaća mu ekskurzije, zimovanja i letovanja i daje mu novac za sve ostalo što tužilac od tuženog traži, što ni tužilac ni majka tužioca tokom postupka nisu sporili.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi primenom materijalnog prava iz čl. 164. Porodičnog zakona ocenili da su ispunjeni uslovi za izmenu visine izdržavanja i povećanje obaveze tuženog da doprinosi izdržavanju mal. tužioca.
Na strani tužioca su se, od donošenja prethodne presude o izdržavanju, promenile okolnosti utoliko što je tužilac tada imao 11 godina i pohađao je peti razred osnovne škole, a sada ima 17 godina i učenik je srednje škole, pa su se u skladu sa njegovim kalendarskim uzrastom povećale i njegove mesečne potrebe, utvrđene na mesečni iznos od 33.000,00 dinara.
Neosnovano se revizijom tužioca ukazuje da su ispunjeni uslovi da se doprinos tuženog izdržavanju mal. tužioca utvrdi u većem mesečnom iznosu od iznosa na koji je tuženi obavezan.
Nižestepeni sudovi su pravilnom primenom člana 160. Porodičnog zakona cenili sve okolnosti na strani tužioca, kao poverioca izdržavanja i okolnosti na strani oba roditelja, kao jednakih dužnika izdržavanja, koje su od značaja za ocenu mogućnosti svakog od roditelja da doprinosi izdržavanju svog mal. deteta. Kako je takva ocena zasnovana na savesnoj i brižljivoj oceni svakog dokaza zasebno i svih dokaza kao celine, što je vidljivo iz obrazloženja prvostepene presude, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, iznos na koji je tuženi obavezan nije prenisko određen i suprotno navodima revizije ne prevaljuje teret izdržavanja mal. tužioca samo na njegovu majku, imajući u vidu da zakonsku obavezu izdržavanja imaju oba roditelja kao i iznose prihoda koje oni ostvaruju.
Udovoljenje zahtevu u većem iznosu od dosuđenog ne bi bilo u skladu sa kriterijumima propisanim Porodičnim zakonom, pravilno utvrđenim prema potrebama tužioca na mesečnom nivou i mogućnostima tuženog, kao dužnika izdržavanja.
Prilikom odlučivanja, Vrhovni kasacioni sud je cenio ostale navode revizije, ali ih nije posebno obrazlagao, jer su bili predmet ocene drugostepenog suda u postupkju odlučivanja o žalbi tužioca, koju prihvata i ovaj sud.
Iz navedenih razloga, primenom člana 414. ZPP, odlučeno je kao u izreci presude.
Predsednik veća-sudija
Božidar Vujičić,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
