U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Jelene Borovac i Branka Stanića, članova veća, u parnici tužioca Opštine Stari Grad iz Beograda, čiji je zakonski zastupnik Javno pravobranilaštvo ove opštine, protiv tuženih AA iz ..., čiji je punomoćnik Nebojša Mihailović, advokat iz ... i JP za stambene usluge Beograd, radi utvrđenja i iseljenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž br.2270/14 od 08.04.2015. godine, u sednici održanoj 28.09.2016. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž br.2270/14 od 08.04.2015. godine.

ODBIJA SE zahtev tuženog A.A. za naknadu troškova odgovora na reviziju.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž br.2270/14 od 08.04.2015. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena je presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P br.45146/10 od 27.02.2014. godine. Tom presudom, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da sud utvrdi da je ništav ugovor o zakupu stana broj ..., u prizemlju stambene zgrade u ulici ... broj ... u ..., br..../... od 29.09.2000. godine, zaključen između tuženih i da ne proizvodi pravno dejstvo. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da sud utvrdi da je ništav ugovor o otkupu istog stana br. .../..., koji je zaključio sa prvotuženim, dana 2.11.2000. godine overen pod Ov br. .../... kod Prvog opštinskog suda u Beogradu i da ne proizvodi pravno dejstvo. Stavom trećim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se tuženi AA iseli iz navedenog stana i isti mu preda u posed, prazan od lica i stvari. Stavom četvrtim izreke, tužilac je obavezan da ovom tuženom naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 494.050,00 dinara.

Protiv navedene pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Tuženi AA je podneo odgovor na reviziju, predlažući da se ista odbije, a zahtevao je naknadu troškova ovog odgovora.

Ispitujući pravilnost pobijane presude u smislu člana 399. ZPP („Sl. glasnik RS“, broj 125/04, 111/09) koji se u ovom parničnom postupku primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. ZPP („Sl. glasnik RS“, broj 72/11, 55/14) Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije osnovana. Donošenjem pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 9. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a navodi revizije ne sadrže bliže označenje neke druge povrede odredaba parničnog postupka, na koje se paušalno revizijom ukazuje.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, prvotuženi AA, se obratio Odeljenju za imovinskopravne i stambene poslove tužioca Opštine Stari Grad, dana 15.09.2000. godine, sa zahtevom za legalizaciju stanovanja u stanu broj ..., u prizemlju stambene zgrade u ulici ... br. ... u ..., površine 37 m2. Uz ovaj zahtev je podneo dokaze da stanuje u navedenom stanu, odnosno overenu izjavu dva svedoka da ovaj stan koristi i overenu izjavu dva svedoka da nema rešeno stambeno pitanje na drugi način. Na predlog Komisije za stambena pitanja, Izvršni odbor Opštine Stari grad je doneo zaključak od 18.09.2000. godine kojim je navedeni stan dodelio na korišćenje ovde tuženom AA. Na osnovu ovog zaključka, on je sa drugotuženim JP za stambene usluge Stari Grad zaključio ugovor o zakupu ovog stana na neodređeno vreme dana 29.09.2000. godine, a potom je na osnovu ovoga ugovora, zaključio sa tužiocem ugovor o otkupu istog stana, koji je overen pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu pod Ov br. .../... dana 02.11.2000. godine. Zaključkom Izvršnog odbora Skupštine opštine Stari Grad, .../... od 25.07.2002. godine, poništen je zaključak Izvršnog odbora od 18.09.2000. godine kojim je data saglasnost AA da u svojstvu zakupca stana na neodređeno vreme, zaključi ugovor o zakupu ovog stana na kome je poslednji nosilac stanarskog prava bio BB jer nije ispunjavao uslove, odnosno nije ga koristio, pošto je u njemu … VV. Ovaj zaključak je poništen presudom Okružnog suda u Beogradu U br.1293/05 od 28.10.2005. godine. Takođe je utvrđeno da se krajem 2000. godine u navedeni stan bespravno uselio … zaposlen u OUP-u Stari Grad VV, protiv kojeg je tuženi AA vodio spor radi iseljenja iz ovog stana, u kom je doneta pravnosnažna presuda Prvog opštinskog suda u Beogradu P br.3421/01 od 14.11.2001. godine, po osnovu koje je ovaj iseljen, a nakon čega on stanuje u ovom (svom) stanu.

Polazeći od utvrđenog činjeničnog stanja nižestepeni sudovi su zaključili da je tuženi AA otkupom stana od tužioca kao nosioca prava raspolaganja istog, u smislu člana 16. Zakona o stanovanju („Sl. glasnik RS“, broj 50/92, sa izmenama) postao vlasnik spornog stana i da je time prestao da važi ugovor o zakupu stana zaključen na neodređeno vreme, zbog čega tužilac više nema mogućnosti da utvrđuje ništavost tog ugovora jer je to mogao učiniti do momenta otkupa stana, zbog čega se u ovom sporu ne može dirati u stečeno pravo svojine.

Pravilno su pritom nižestepeni sudovi zaključili da ugovor o otkupu navedenog stana nije protivan prinudnim propisima, niti da postoje neki drugi razlozi za njegovu ništavost u smislu člana 103. Zakona o obligacionim odnosima. Po nalaženju ovoga suda iz razloga što je ovaj sudski overeni pismeni ugovor zaključen na osnovu člana 18. Zakona o stanovanju, kao i pismeni ugovor o zakupu na neodređeno vreme, koji je zaključen na osnovu člana 7. istog zakona, a na osnovu akta raspolaganja – pravnosnažnog zaključka Izvršnog odbora tužioca.

Drugostepeni sud je u pobijanoj presudi cenio okolnost što tuženi AA u vreme zaključenja ugovora o zakupu stana na neodređeno vreme, isti nije koristio, zaključujući da je u tome bio objektivno sprečen jer se u njega bespravno uselio …; baveći se na taj način ocenom ispunjenosti uslova za dodelu stana u zakup na neodređeno vreme, iz člana 24. Odluke o načinu sticanja, korišćenja i raspolaganja stanovima Opštine Stari Grad („Sl. list grada Beograda“, broj 10/97 i 12/97).

Po pravnom stanovištu Vrhovnog kasacionog suda, nema uslova da se u ovom parničnom postupku sud naknadno bavi ocenom ispunjenosti navedenih uslova iz člana 24. citirane Odluke, s obzirom da nakon donošenja presude Okružnog suda u Beogradu U br.1293/05 od 28.10.2005. godine, nije vođen upravni spor, pa je ostao na snazi pravnosnažni zaključak od 18.09.2000. godine o dodeli ovog stana u zakup na neodređeno vreme tuženom AA, kojim zaključkom su ocenjeni uslovi za dodelu stana te vrste u momentu davanja u zakup na neodređeno vreme, a na osnovu kog je zaključen takav ugovor o zakupu i sudski overeni ugovor o otkupu stana. Zato nisu osnovani revizijski navodi tužioca o pogrešnoj primeni materijalnog prava u pobijanoj presudi.

Pravilno je odlučeno i o naknadi troškova postupka na osnovu člana 149. stav 1. i 150. stav 2. ZPP.

Kako troškovi sastava odgovora na reviziju ne spadaju u ove troškove koji su potrebni radi vođenja parnice, na osnovu člana 150. stav 1. ZPP, to je odlučeno kao u stavu drugom izreke.

Sa izloženih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu člana 405. stav 1. ZPP, odlučio kao u izreci ove presude.

Predsednik veća-sudija

Zvezdana Lutovac,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić