Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 16172/2023
11.10.2023. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija Dragane Marinković, predsednika veća, Marine Milanović i Zorice Bulajić, članova veća, u izvršnom postupku izvršnog poverioca Republike Srbije, Osnovno javno tužilaštvo u Čačku, protiv izvršnog dužnika AA iz ..., radi naplate novčanog potraživanja, odlučujući o reviziji izvršnog poverioca izjavljenoj protiv rešenja Višeg suda u Kraljevu GžI 22/23 od 24.01.2023. godine, u sednici održanoj 11.10.2023. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija izvršnog poverioca izjavljena protiv rešenja Višeg suda u Kraljevu GžI 22/23 od 24.01.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Rešenjem Višeg suda u Kraljevu GžI 22/23 od 24.01.2023. godine, odbijena je, kao neosnovana, žalba izvršnog poverioca i potvrđeno rešenje Osnovnog suda u Kraljevu II 1134/22 od 15.12.2022. godine kojim je odbačen predlog za izvršenje izvršnog poverioca od 25.11.2022. godine za određivanje izvršenja protiv izvršnog dužnika.

Protiv pravnosnažnog rešenja drugostepenog suda izvršni poverilac je izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s predlogom da se o reviziji odluči saglasno odredbi člana 404. ZPP radi ujednačavanja sudske prakse.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu člana 410. stav 2. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11 ... 18/20) u vezi člana 92. Zakona o uređenju sudova („Službeni glasnik RS“, br. 10/23), Vrhovni sud je utvrdio da revizija izvršnog poverioca nije dozvoljena.

Odredbom člana 85. stav 6. ZPP pripisano je da u postupku po vanrednim pravnim lekovima stranku mora da zastupa advokat, izuzev ako je sam advokat, zbog čega je odredbom člana 410. stav 2. tačka 2. istog zakona propisano da je revizija nedozvoljena ako nije izjavljena preko punomoćnika advokata, izuzev kada je stranka advokat. Odredbom člana 85. stav 7. ZPP propisano je da se zastupanje Republike Srbije i njenih organa, jedinica teritorijalne autonomije i lokalne samouprave uređuje posebnim propisima. To pitanje je rešeno Zakonom o pravobranilaštvu („Službeni glasnik RS“, br. 55/14), kojim je u članu 2. propisano da je pravobranilaštvo organ koji obavlja poslove pravne zaštite imovinskih prava i interesa Republike Srbije, autonomne pokrajine, odnosno jedinice lokalne samouprave (stav 1.), a da poslove pravobranilaštva za zaštitu imovinskih prava i intresa Republike Srbije obavlja Državno pravobranilaštvo koje se osniva ovim zakonom (stav 2.). Odredbom člana 6. ovog zakona propisano je da funkciju Državnog pravobranilaštva obavljaju državni pravobranilac i zamenici državnog pravobranioca, dok je odredbom člana 11. istog zakona propisano da je Državno pravobranilaštvo zastupnik Republike Srbije u pravnim postupcima pred sudovima, arbitražama, organima uprave i drugim nadležnim organima, kada Republika Srbija ima položaj stranke i umešača o čijim pravima i obavezama se odlučuje u tom postupku (stav 1.) i da kada je propisano da je u određenom postupku ili za preduzimanje određene radnje u postupku obavezno zastupanje stranke od strane advokata, Državno pravobranilaštvo je ovlašćeno da preduzima zastupanje pod istim uslovima kao i advokat (stav 4.). Iz ovih zakonskih odredbi proizilazi da državni pravobranilac ima ista ovlašćenja u postupku po reviziji kao i advokat i da stoga reviziju može da izjavi isključivo državni pravobranilac, odnosno zamenik državnog pravobranioca, koji to svoje pravo ne mogu preneti na druga lica, jer ni advokat ovlašćenje za podnošenje revizije ne može preneti na advokatskog pripravnika ili drugo lice sa položenim pravosudnim ispitom.