Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić, Dragane Boljević, Gordane Džakula i Vesne Stanković, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., protiv tuženog JP „Vodovod“ Vranje, koga zastupa Stojan Ilić advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 1432/22 od 11.07.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 01.12.2022. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 1432/22 od 11.07.2022. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužioca izjavljena protiv rešenja presude Višeg suda u Vranju Gž 1432/22 od 11.07.2022. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Višeg suda u Vranju Gž 1432/22 od 11.07.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena presuda Osnovnog suda u Vranju P 292/22 od 12.05.2022. godine u stavu prvom izreke, kojim su ukinuta rešenja o platnom nalogu Osnovnog suda u Vranju i to: Pl 476/2019 od 04.07.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara, po računu broj 106/2019 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 556/2019 od 19.07.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara, po računu broj 138/2019 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 746/2019 od 27.08.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara, po računu broj 194/2019 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 695/2019 od 20.08.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara, po računu broj 188/2019 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara i rešenje o izvršenju IIV 801/2019 od 02.08.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara, po računu broj 155/2019 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izvršenja u iznosu od 6.633,00 dinara i odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev. Stavom drugim izreke, preinačeno je rešenje o troškovima postupka sadržano u stavu drugom izreke prvostepene presude tako što je obavezan tužilac da tuženom na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 91.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom trećim izreke, odbijen je zahtev tužioca za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude tužilac je izjavio reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom na osnovu člana 404. ZPP, zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse, razmatranja pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana i ujednačenog tumačenja prava.

Odlučujući o dozvoljenosti izjavljene revizije na osnovu člana 404. stav 2. ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11 ... 55/14), Vrhovni kasacioni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji, kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. ZPP iz razloga što ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanjem sudske prakse, niti za novim tumačenjem prava, imajući u vidu vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge za odbijanje tužbenog zahteva. Ovo zbog toga što su o ovom pravu tužioca, nižestepeni sudovi odlučili primenom odgovarajućih odredbi materijalnog prava, a plaćanje advokatskih usluga, činjenično je pitanje svakog konkretnog spora. Iz navedenog razloga, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. u vezi sa članom 479. stav 6. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija nije dozvoljena.

Odredbom člana 468. stav 1. ZPP propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe. Odredbom člana 479. stav 6. ZPP propisano je da protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.

Kako je pobijanom drugostepenom presudom odlučeno u sporu male vrednosti u kome je prema članu 479. stav 6. ZPP isključeno pravo na izjavljivanje revizije, to revizija tužioca nije dozvoljena.

Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Branislav Bosiljković,s.r.

Za tačnost otpravka

upravitelj pisarnice

Marina Antonić