Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 1814/2021
28.04.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić, Danijele Nikolić, Marine Milanović i Dobrile Strajina, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Milunka Arsić, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Ermedin Ćućević, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Novom Pazaru Gž 533/19 od 13.01.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 28.04.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Novom Pazaru Gž 533/19 od 13.01.2021. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Novom Pazaru Gž 533/19 od 13.01.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Sjenici P 345/18 od 07.02.2019. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da na ime duga isplati tužiocu iznos od 24.844,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po stopi utvrđenoj Zakonom o zateznoj kamati počev od 01.01.2013. godine, u roku od 8 dana po pravnosnažnosti presude pod pretnjom izvršenja. Stavom drugim izreke, obavezan je tuženi da nadoknadi tužiocu troškove parničnog postupka u iznosu od 54.678,00 dinara u roku od 8 dana pod pretnjom izvršenja.

Presudom Višeg suda u Novom Pazaru Gž 533/19 od 13.01.2021. godine odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Sjenici P 345/18 od 07.02.2019. godine.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju predviđenu članom 404. ZPP (posebna revizija).

Revizija predviđena navedenom odredbom može se izjaviti isključivo zbog pogrešne primene materijalnog prava. Zbog toga su, za ocenu dozvoljenosti posebne revizije, irelevantni navodi tuženog o bitnim povredama odredaba parničnog postupka koje su, po stanovištu revidenta, učinjene propustom da se izrekom presude odluči o prigovoru zastarelosti tužiočevog potraživanja, odnosno odbijanjem suda da izvede sve predložene dokaze i pogrešnom ocenom izvedenih dokaza. Ovim navodima tuženi u suštini osporava utvrđeno činjenično stanje o postojanju i sadržini ugovornog odnosa na osnovu kojeg tužilac zahteva ispunjenje obaveze tuženog, što se po Zakonu (član 407. stav 2. ZPP), ne može koristiti kao razlog za reviziju.