Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 18206/2022
26.01.2023. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić, dr Ilije Zindovića, Gordane Džakula i Jelene Ivanović, članova veća, u parnici tužioca „BK Urbing“ doo iz Kraljeva, čiji je punomoćnik Marko Obradović advokat iz ..., protiv tužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Strajin Lapčević advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2416/22 od 08.06.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 26.01.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2416/22 od 08.06.2022. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 2416/22 od 08.06.2022. godine.
ODBIJA SE zahtev tužioca za naknadu troškova postupka po reviziji.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P 13131/16 od 05.11.2018. godine, koja je ispravljena rešenjima tog suda P 13131/16 od 12.12.2018. godine i P 13131/16 od 11.03.2022. godine, stavom prvim izreke odbijen je predlog tužene za prekid ovog postupka do pravnosnažnog okončanja postupka koji se vodi pred tim sudom u predmetu P 18768/2015. Stavom drugim izreke, usvojen je tužbeni zahtev i obavezana tužena da isplati tužiocu ukupan iznos od 1.609.104,55 dinara, i to: na ime korišćenja stana za period od 07.09.2010. godine do 30.04.2016. godine iznos od 1.059.353,98 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 06.05.2016. godine do isplate; na ime korišćenja stana za period od 01.05.2016. godine do 07.04.2016. godine iznos od 177.971,16 dinara sa zakonskom zateznom kamatom na pojedinačne novčane iznose navedene u tom stavu izreke; na ime troškova tekućeg održavanja za period od januara 2012. godine do marta 2016. godine iznos od 7.304,30 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 06.05.2016. godine; na ime troškova tekućeg održavanja za period od aprila 2016. godine, do 07.04.2017. godine iznos od 1.856,30 dinara sa zakonskom zateznom kamatom na pojedinačne novčane iznose navedene u tom stavu izreke; na ime zamene ulaznih vrata prilikom prinudnog iseljenja tužene iznos od 14.907,40 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 08.04.2017. godine; na ime troškova električne energije za period od februara do jula 2011. godine iznos od 3.907,43 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 06.05.2016. godine, na ime troškova za infousluge plaćenih do 05.05.2016. godine iznos od 284.931,38 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 06.05.2016. godin i na ime komunalnih usluga za period od podnošenja tužbe do 07.04.2017. godine iznos od 58.723,93 dinara sa zakonskom zateznom kamatom na pojedinačne novčane iznose navedene u tom stavu izreke. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da na ime troškova parničnog postupka isplati tužiocu iznos od 353.175,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od dana presuđenja do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 2416/22 od 08.06.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijene su kao neosnovane žalbe tužene i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P 13131/16 od 05.11.2018. godine koja je ispravljena rešenjima istog suda P 13131/16 od 12.12.2018. godine i od 11.03.2022. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je, zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, blagovremeno izjavila reviziju predviđenu članom 404. ZPP (posebna revizija).
Tužilac je dao odgovor na reviziju i predložio da se ista odbaci kao nedozvoljena ili odbije kao neosnovana, a tužena obaveže na naknadu troškova postupka povodom tog pravnog leka.
Posebna revizija može se izjaviti samo zbog pogrešne primene materijalnog prava. Zbog toga se Vrhovni kasacioni sud, odlučujući o dozvoljenosti posebne revizije tužene, nije upuštao u razmatranje njenih navoda o učinjenoj bitnoj povredi odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 12. ZPP, odnosno stava 1. navedenog člana u vezi sa članovima 12. i 231. istog zakona.
Prema članu 404. stav 1. ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako Vrhovni kasacioni sud oceni da je potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, ujednačiti sudsku praksu ili dati novo tumačenje prava.
Tužena u reviziji ne ukazuje na pravna pitanja od opšteg interesa i u interesu ravnopravnosti građana, niti takva pitanja po oceni Vrhovnog kasacionog suda u ovom sporu postoje. Uz reviziju nisu priložene pravnosnažne presude donete u istim ili bitno istovetnim činjenično-pravnim sporovima koje bi opravdavale potrebu da se o posebnoj reviziji tužene odlučuje radi ujednačavanja sudske prakse. U konkretnom slučaju ne postoji ni potreba za novim tumačenjem materijalnog prava relevantnog za obavezu tužene da plati naknadu za korišćenje tuđe stvari, u smislu člana 218. Zakona o obligacionim odnosima, kao nesavesni držalac predmetnog stana u koji se uselila radnjom oduzimanja državine od tužioca kao posrednog držaoca.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.
Revizija tužene nije dozvoljena ni na osnovu člana 403. stav 3. ZPP. Vrednost predmeta spora pobijanog dela je niža od dinarske protivvrednosti od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, merodavnog za dozvoljenost revizije u smislu navedene zakonske odredbe.
Zbog toga je, na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. i člana 413. ZPP, odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Troškovi odgovora na reviziju, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu bili nužni. Zato je zahtev tužioca za njihovu naknadu odbijen i primenom člana 165. stav 1. u vezi sa članom 154. ZPP, odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić