Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 19171/2022
23.02.2023. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Ivana Taševski advokat iz ..., protiv tuženog Grada Novog Sada, kojeg zastupa Pravobranilaštvo Grada Novog Sada, radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 1566/22 od 01.09.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 23.02.2023. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 1566/22 od 01.09.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 1566/22 od 01.09.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tuženog i potvrđena presuda Višeg suda u Novom Sadu P 208/20 od 12.05.2022. godine kojom je utvrđeno pravo javne svojine tuženog na 464/3336 delova parcele .. upisane u list nepokretnosti .. KO Veternik, na parcelama .., .. i .. upisanim u list nepokretnosti .. KO Veternik i na .. delova parcele .. upisane u list nepokretnosti .. KO Veternik, što je tužilja dužna trpeti, priznati i dozvoliti da se na predmetnim parcelama u evidenciji nepokretnosti kod Republčkog geodetskog zavoda – Služba za katastar nepokretnosti Novi Sad 1 upiše javna svojina tuženog (stav prvi izreke) i obavezana tužena da tužilji isplati iznos od 17.269.915,68 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do isplate (stav drugi izreke) i iznos od 521.150,00 dinara na ime troškova parničnog postupka sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate (stav treći izreke). Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Odlučujući o izjavljenoj reviziji u skladu sa članom 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužene nije osnovana.
U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Revizijom se paušalno – bez konkretnog navođenja procesne odredbe koju drugostepeni sud nije primenio ili je pogrešno primenio, neosnovano ukazuje na postojanje bitne povrede odredaba parničnog postupka iz stava 1. označene odredbe koja je učinjena u drugostepenom postupku.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja je u katastru nepokretnosti upisana kao suvlasnica parcela .. i .. i kao vlasnica parcela .., .. i .., sve u KO Veternik. Označene parcele nalaze se u građevinskom području naselja Veternik i obuhvaćene su Planom detaljne regulacije „Veternička rampa“ iz 1996. godine sa izmenama iz 2003. i 2009. godine, kao i Planom generalne regulacije prostora za porodično stanovanje u zapadnom delu Novog Sada iz 2012. godine. Pravo svojine na navedenim parcelama tužilja je stekla nasleđivanjem imovine svog oca koji je, kao vlasnik parcele veće površine istu parcelisao i tako dobijene delove stavljao u promet, osim onih delova koji su planskim aktima bili predviđeni za ulicu. Parcele su privedene planskoj nameni – parcela .. KO Veternik je deo ulice ... koja je delimično asfaltirana i opremljena komunalnom infrastrukurom, a ostale parcele čine ulicu ... koja je u potpunosti asfaltirana i komunalno opremljena. Tržišna vrednost 1 m2 ovih parcela iznosi 16.741,39 dinara, a ukupna naknada koja tužilji pripada iznosi 17.269.915,61 dinar.
Na ovako utvrđeno činjenično stanje nižestepeni sudovi su u ovom sporu pravilno primenili materijalno pravo.
Odredbom člana 10. stav 2. Zakona o javnoj svojini propisano je da se dobrima u opštoj upotrebi u javnoj svojini smatraju one stvari koje su zbog svoje prirode namenjene korišćenju svih i koje su kao takve određene zakonom (javni putevi, javne pruge, most i tunel na javnom putu, ulice, trgovi, javni parkovi, granični prelaz i slično). Prema stavu 7. istog člana, dobra u opštoj upotrebi su u svojini Republike Srbije, izuzev puteva drugog reda koji su u svojini autonomne pokrajine na čijoj se teritoriji nalaze, kao i izuzev nekategorisnih puteva i ulica (koje nisu deo auto- puta ili državnog puta I i II reda) i trgova i javnih parkova koji su u svojini jedinice lokalne samouprave na čijoj se teritoriji nalaze.
U konkretnom slučaju, predmetne parcele na kojima je tužilja vlasnica, odnosno suvlasnica su faktički, bez sprovođenja upravnog postupka o njihovoj eksproprijaciji, privedene nameni predviđenoj planskim aktima i koriste se kao ulice u naseljenom mestu Veternik – delu tuženog Grada Novog Sada. Predmetno zemljište je na taj način postalo dobro u opštoj upotrebi – ulice, u javnoj svojini tuženog u smislu citiranih zakonskih odredbi, a tužilja je lišena prava svojine i zato joj pripada novčana naknada u skladu sa članom 58. stav 1. Ustava Republike Srbije i članom 1. Protokola 1. uz Evropsku konvenciju.
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu osnovani navodi revidenta o pogrešnoj primeni materijalnog prava. U reviziji tuženog ponavljaju se navodi isticani tokom prvostepenog postupka i u žalbi, zbog čega ih revizijski sud neće posebno obrazlagati jer se na taj način ne bi doprinelo novom ili ujednačenom tumačenju prava.
Iz tih razloga, na osnovu člana 414. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić