Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 20230/2023
13.12.2023. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković, Radoslave Mađarov, Branke Dražić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Stanko Fuštar, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., selo ..., čiji je punomoćnik Branislav Ćirić, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 772/23 od 28.03.2023. godine, u sednici veća održanoj 13.12.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 772/23 od 28.03.2023. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog, izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 772/23 od 28.03.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 772/23 od 28.03.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Kragujevcu P 153/22 od 06.10.2022. godine, kojom je usvojen tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužiocu na ime duga isplati iznos od 3.300,00 evra u dinarskoj protivvrednosti po najpovoljnijem kursu NBS za evro na dan isplate sa zakonskom zateznom kamatom od 15.07.2021. godine do isplate, kao i 108.676,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti odluke do isplate, na ime troškova parničnog postupka. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11, 49/13 – US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20 i 10/23), Vrhovni sud je našao da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj, uzimajući u obzir sadržinu revizijskih navoda, te vrstu spora, način presuđenja i razloge za odluku o tužbenom zahtevu. Predmet tražene pravne zaštite je isplata duga iz ugovora o zajmu, u činjeničnoj i pravnoj situaciji da su stranke bile u poslovnom odnosu iz koga je nastalo sporno potraživanje, odnosno da je tužilac dao tuženom određenu novčanu pozajmicu, a tuženi nije dokazo da je dug vratio tužiocu i da je zato u obavezi da mu vrati dugovani iznos, primenom člana 557. ZOO. O postojanju bitnih činjenica iz nastalog pravnog odnosa, pravima i obavezama parničnih stranaka, kao ugovornih strana, odlučeno je primenom pravila o teretu dokazivanja. S obzirom na navedeno, sporno pravno pitanje nije od opšteg interesa, već je vezano za konkretnu činjeničnu podlogu i rešenje spornog odnosa stranaka. Obrazloženje pobijane presude ne odstupa od sudske prakse u tumačenju i primeni materijalnog prava, u vezi sa zakonskim razlozima datim za usvajanje tužbenog zahteva, tako da ne postoji potreba za novim ni ujednačenim tumačenjem prava. Tuženi revizijom osporava pravilnost utvrđenog činjeničnog stanja, pozivajući se na odredbe Zakona o parničnom postupku i na pravila procesnog prava o oceni dokaza dok se posebna revizija može izjaviti samo zbog pogrešne primene materijalnog prava i pod uslovima propisanim članom 404. stav 1. ZPP. Stoga je odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Preuzmite dokument u PDF formatu