Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 20556/2022
27.01.2023. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Subić, predsednika veća, Zorana Hadžića, Mirjane Andrijašević, Dobrile Strajina i Dragane Mirosavljević, članova veća, u pravnoj stvari izvršnog poverioca AA iz sela ..., Opština ..., čiji je punomoćnik Vladica Petrović, advokat iz ..., protiv izvršnog dužnika Republike Srbije, Visoki savet sudstva, Osnovni sud u Vranju, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, Odeljenje u Leskovcu, radi naplate novčanog potraživanja, odlučujući o reviziji izvršnog poverioca izjavljenoj protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 1483/22 od 20.09.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 27.01.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji izvršnog poverioca izjavljenoj protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 1483/22 od 20.09.2022. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija izvršnog poverioca izjavljena protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 1483/22 od 20.09.2022. godine.
ODBIJA SE, kao neosnovan, zahtev izvršnog dužnika za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Rešenjem Javnog izvršitelja Dalibora Stanojkovića iz Leskovca II 1480/22 od 01.07.2022. godine usvojen je predlog za izvršenje na osnovu izvršne isprave- presude Osnovnog suda u Leskovcu Prr1 1077/19 od 23.02.2022. godine, određeno je izvršenje plenidbom novčanih sredstava na računu izvršnog dužnika, radi naplate novčanog potraživanja izvršnog poverioca i troškova izvršnog postupka utvrđenih u iznosu od 21.390,00 dinara.
Odlučujući o prigovoru izvršnog dužnika izjavljenom protiv odluke o troškovima izvršnog postupka, Osnovni sud u Leskovcu je doneo rešenje Ipv I 1483/22 od 20.09.2022. godine kojim je prigovor izvršnog dužnika delimično usvojen i rešenje javnog izvršitelja Dalibora Stanojkovića iz Leskovca II 1480/22 od 01.07.2022. godine u delu odluke o troškovima izvršnog postupka preinačeno, tako što je utvrđeno da troškovi izvršnog postupka iznose 12.390,00 dinara, dok je u preostalom delu odbijen kao neosnovan zahtev izvršnog poverioca za naknadu troškova izvršnog postupka.
Protiv navedenog rešenja izvršni poverilac je izjavio reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Izvršni dužnik je podneo odgovor na reviziju.
Vrhovni kasacioni sud je ocenio da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji izvršnog poverioca, u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS”, br. 72/2011..18/2020, u daljem tekstu: ZPP).
Pobijana odluka o troškovima izvršnog postupka sprovedenog pred javnim izvršiteljem Daliborom Stanojkovićem iz Leskovca u predmetu II 1480/22 doneta je primenom odredbi Zakona o izvršenju i obezbeđenju i Tarife o nagradama i naknadama za rad advokata i njom su izvršnom poveriocu priznati troškovi izvršnog postupka u iznosu od 12.390,00 dinara.
Revizijom izvršnog poverioca se ukazuje da mu pored priznatih troškova pripada i pravo na naknadu troškova za sastav podneska upućenog Ministarstvu finansija o nameri podnošenja predloga za izvršenje i Komori javnih izvršitelja radi određivanja javnog izvršitelja kome će podneti predlog za izvršenje
Imajući u vidu da izvršni poverilac nije uskraćen u pravu na naknadu troškova izvršnog postupka, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da u takvoj situaciji, po pitanju troškova postupka, ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, te da nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ZPP. Visina naknade troškova izvršnog postupka, po priznatom pravu u konkretnom izvršnom postupku, ne predstavlja pravno pitanje od opšteg interesa, niti pravno pitanje koje bi se razmatralo u interesu ravnopravnosti građana. To nije pitanje koje iziskuje novo tumačenje prava ili usklađivanje sudske prakse. Stoga, nema uslova za primenu instituta izuzetne dozvoljenosti revizije.
Iz navedenih razloga, primenom člana 404. ZPP odlučeno je kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozovljenost izjavljene revizije, u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, u vezi člana 420. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija izvršnog poverioca nije dozvoljena.
Revizijom se pobija rešenje kojim je odlučeno o prigovoru izvršnog dužnika protiv rešenja javnog izvršitelja o naknadi troškova izvršnog postupka. Zakonom o izvršenju i obezbeđenju nije propisano da se protiv tako donetog rešenja može izjaviti žalba kao pravni lek, pa takvo rešenje ima svojstvo pravnosnažne sudske odluke.
Kako je članom 27. Zakona o izvršenju i obezbeđenju propisano da protiv pravnosnažnog rešenja nije dozvoljena revizija, primenom člana 413. u vezi člana 420. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Izvršnom dužniku ne pripada pravo na naknadu troškova revizijskog postupka, jer sastav odgovora na reviziju nije bila nužna radnja za odlučivanje u revizijskom postupku, pa je primenom člana 165. ZPP odlučeno kao u stavu trećem izreke.
Predsednik veća - sudija
Vesna Subić,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić