Rev 22050/2024 3.1.4.18.1

Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 22050/2024
15.11.2024. godina
Beograd

U IME NARODA

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Stanković, predsednika veća, Radoslave Mađarov i Jasmine Simović, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Nemanja Rubež, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., sa boravištem u ..., Opština ..., Republika ..., čiji je punomoćnik Maja Ružić, advokat iz ..., radi zaštite od nasilja u porodici, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 400/24 od 06.08.2024. godine, u sednici održanoj 15.11.2024. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 400/24 od 06.08.2024. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 400/24 od 06.08.2024. godine, odbijena je žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Loznici P2 341/23 od 16.05.2024. godine, kojom su prema tuženom određene mere zaštite od nasilja u porodici zabranom da se približava tužilji na rastojanju od 100 metara, kao i da pristupa na istom rastojanju oko mesta stanovanja tužilje i mesta njenog rada, kao i zabranom daljeg uznemiravanja tužilje; određeno da će mere zaštite od nasilja u porodici trajati godinu dana od dana dostavljanja prepisa presude i da žalba ne zadržava izvršenje presude; tuženi obavezan da tužilji nadoknadi troškove postupka od 216.000,00 dinara. Odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, iz svih zakonskih razloga.

Vrhovni sud je ispitao pobijanu presudu u smislu odredbi članova 403. stav 2. tačka 1. i 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 10/23) i člana 208. Porodičnog zakona („Službeni glasnik RS“ br. 18/2005 ... 6/2015) i utvrdio da je revizija neosnovana.

U postupku donošenja pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, brak stranaka, koji je sklopljen 22.04.2004. godine, razveden je u toku trajanja ovog postupka presudom od 27.12.2023. godine. Tom presudom troje zajedničke maloletne dece stranaka povereno je na samostalno vršenje roditeljskog prava tužilji, majci. Zajednica života stranaka u mestu ..., Opština ..., Republika .., prekinuta je 09.03.2023. godine, kada se tužilja sa decom preselila u stan u ... . Razlog prekida zajednice života je fizičko nasilje koje je tuženi ispoljio prema tužilji na dane 08. i 09.03.2023. godine. Nakon toga, tuženi je dolazio u stan u kome tužilja živi sa decom, ponavljao je agresivno ponašanje, zbog čega su mu naređenjima PS Loznica od 10.05.2023. godine i 26.06.2023. godine izricane hitne mere zaštite od nasilja u porodici privremenim udaljenjem iz stana. Protiv tuženog je pokrenut krivični postupak 19.10.2023. godine zbog krivičnog dela nasilje u porodici iz člana 194. stav 1. KZ koji je u toku. Krivična prijava koju je tuženi podneo protiv tužilje zbog krivičnog dela lažno prijavljivanje iz člana 334. stav 1. KZ odbačena je rešenjem OJT Loznica od 19.10.2023. godine. Deca stranaka su uvučena u sukob roditelja, pa su prema mišljenju Centra za socijalni rad u Loznici tražene mere zaštite od nasilja u porodici svrsishodne.

Sa polazištem na ovako utvrđeno činjenično stanje, nižestepeni sudovi na osnovu odredbi članova 197. i 198. Porodičnog zakona određuju predložene mere zaštite od nasilja u porodici, u prilog kojih je i mišljenje organa starateljstva. Sudovi konstatuju da i pored toga što je brak razveden, tuženi ponavlja socijalno neprihvatljivo ponašanje pred zajedničkom maloletnom decom stranaka, pa pošto postoje objektivne okolnosti koje kod tužilje izazivaju strah, tražena intervencija je opravdana u svrhu uspostavljanja spokojstva i mira tužilje, kao žrtve nasilja.

Po stanovištu Vrhovnog suda, pravilno su nižestepeni sudovi primenili materijalno pravo, kada su usvojili postavljeni tužbeni zahtev.

Nasilje u porodici je definisano odredbom člana 197. stav 1. Porodičnog zakona kao ponašanje kojim jedan član porodice ugrožava telesni integritet, duševno zdravlje ili spokojstvo drugog člana porodice. Imenovani oblici nasilja određeni su stavom 2. istog člana, uz odredbu da se nasiljem u porodici smatra i svako drugo drsko, bezobzirno i zlonamerno ponašanje koje jedan član porodice ispoljava prema drugom članu porodice – neimenovani oblici nasilja. Mere zaštite od nasilja u porodici propisane su članom 198. Porodičnog zakona.

Utvrđenje da su parnične stranke već duže vreme u konfliktnom odnosu, što potvrđuje činjenica da je njihov brak u međuvremenu razveden, kao i da su naređenjima PS Loznica prema tuženom izricane hitne mere zaštite od nasilja u porodici da se privremeno udalji iz stana u kome tužilja živi sa zajedničkom decom, čine neprihvatljivim navode revizije da tuženi nasilno ponašanje nakon faktičkog prekida zajednice života 09.05.2023. godine nije ponavljao.

Iz navedenih razloga, pravilno su nižestepeni sudovi zaključili da trajanje i manifestacije konflikta, kao i interesi troje zajedničke maloletne dece nalažu određenje takvih mera zaštite od nasilja u porodici kojima se obezbeđuje prostorna distanca, u svrhu postizanja stabilizacije međusobnih odnosa.

Iz iznetih razloga, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Vesna Stanković,s.r.

Za tačnost otpravka

zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković