Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Dobrile Strajina, Marine Milanović, Branislava Bosiljkovića i Katarine Manojlović Andrić, članova veća, u parnici tužioca Operatera distributivnog sistema „EPS Distribucija“ DOO, Ogranak Vranje, čiji je punomoćnik Ivana Maraš, advokat iz ..., protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Nebojša Spasić, advokat iz ..., radi sticanja bez osnova, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 3116/20 od 14.01.2021. godine, u sednici veća održanoj 27.05.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 3116/20 od 14.01.2021. godine, kao o posebnoj reviziji.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 3116/20 od 14.01.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Bujanovcu P 374/20 od 01.10.2020. godine, stavom prvim izreke usvojen je tužbeni zahtev, pa je obavezan tuženi da tužiocu na ime sticanja bez osnova – naknade za neovlašćeno korišćenje električne energije za period od 12.11.2013. godine do 12.11.2014. godine isplati iznos od 742.159,44 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 03.05.2017. godine do isplate. Stavom drugim izreke, odbijen je deo tužbenog zahteva od dosuđenog u stavu prvom izreke, pa do traženog iznosa naknade, za iznos od 12.429,18 dinara sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 201.944,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti odluke do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž 3116/20 od 14.01.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Bujanovcu P 374/20 od 01.10.2020. godine u delu stava prvog izreke koji se odnosi na dosuđeni iznos glavnog duga od 610.585,94 dinara sa zakonskom zateznom kamatom. Stavom drugim izreke, ukinuta je prvostepena presuda u preostalom delu stava prvog izreke u odnosu na dosuđeni iznos od 144.002,68 dinara sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Stavom trećim izreke, obavezan je tužilac da tuženom na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 35.860,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, radi ujednačavanja sudske prakse.

Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku – ZPP (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18 i 18/20), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). O dozvoljenosti i osnovanosti posebne revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog, kao o izuzetno dozvoljenoj reviziji, jer u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanja sudske prakse, kao ni novog tumačenja prava, uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge za usvajanje tužbenog zahteva koji su navedeni u nižestepenim presudama. Predmet tužbenog zahteva u ovom sporu je isplata naknade zbog neovlašćenog korišćenja električne energije. O pravu tužioca i visini tražene naknade, nižestepeni sudovi su odlučili po pravilima o sticanju bez osnova, pri čemu je obračun naknade izvršen za period neovlašćenog korišćenja električne energije u trajanju od dvanaest meseci, primenom Zakona o energetici („Službeni glasnik RS“ br. 57/11...124/12), koji je bio na snazi u spornom periodu, kao i Uredbe o uslovima isporuke i snabdevanja električnom energijom („Službeni glasnik RS“ br. 107/05, 63/13). Po oceni revizijskog suda, obrazloženja pobijanih presuda za odluku o usvajanju tužbenog zahteva u skladu su sa postojećom sudskom praksom i vladajućim pravnim shvatanjem u tumačenju i primeni materijalnog prava, tako da ne postoji potreba za novim tumačenjem prava ni ujednačavanjem sudske prakse. Posebno se ukazuje da u ovom postupku nije bilo mesta primeni Zakona o energetici („Službeni glasnik RS“ br. 63/2013), koji je stupio na snagu 30.12.2014. godine, jer je obračun naknade za neovlašćeno korišćenje električne energije, izvršen zaključno sa 12.11.2014. godine, a navedeni zakon je stupio na snagu u decembru 2014. godine i ne može retroaktivno da se primenjuje u odnosu na potraživanje koje je predmet spora. U tom smislu, presuda Apelacionog u Nišu Gž 2413/20 od 05.11.2020. godine, koja je priložena uz reviziju, nije dokaz o neujednačenoj sudskoj praksi ni suprotnom presuđenju sudova o istom zahtevu. Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena ni kao redovna.

Odredbom člana 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe.

Tužilac je podneo tužbu 11.09.2017. godine, a vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude iznosi 610.585,94 dinara.

S ozbirom da je vrednost predmeta spora ispod dinarske protivvrednosti od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe, revizija nije dozvoljena.

Na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u drugom stavu izreke.

Predsednik veća-sudija

Slađana Nakić Momirović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić