.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 2371/2020
10.03.2022. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović i Spomenke Zarić, članova veća, u parnici tužilaca AA, BB i VV, svih iz ..., čiji je punomoćnik Milan Melajac, advokat iz ..., protiv tuženog GG iz ..., čiji je punomoćnik Dušan Matković, advokat iz ..., radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 6382/2019 od 05.12.2019. godine, u sednici od 10.03.2022. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužilaca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 6382/2019 od 05.12.2019. godine, u stavovima drugom, trećem i četvrtom izreke.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P 1601/15 od 18.04.2019. godine, stavom prvim izreke dozvoljeno je preinačenje tužbe iz podneska od 11.02.2019. godine. Stavom drugim izreke odbijen je prigovor stvarne nenadležnosti suda. Stavom trećim izreke usvojen je tužbeni zahtev tužilaca i utvrđeno da su održajem stekli pravo trajne službenosti korišćenja vazdušnog prostora koji je zauzet prilikom gradnje porodične stambene zgrade opisane izrekom na kp .. i .. KO ..., u merama i granicama navedenim izrekom. Stavom četvrtim izreke odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilaca da se utvrdi da je tuženi dužan trpeti da se tužioci upišu u katastar nepokretnosti kao suvlasnici na celoj površini stambene zgrade sagrađene na kp .. i .. KO ... . Stavom petim izreke tuženi je obavezan da tužiocima naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 577.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 6382/2019 od 05.12.2019. godine, stavom prvim izreke odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena rešenja sadržana u stavovima prvom i drugom izreke prvostepene presude. Stavom drugim izreke preinačena je prvostepena presuda u stavu trećem izreke tako što je odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev tužilaca za utvrđenje da su održajem stekli pravo trajne službenosti korišćenja vazdušnog prostora zauzetog prilikom gradnje porodične stambene zgrade u merama i granicama opisanim izrekom. Stavom trećim izreke preinačena je odluka o troškovima postupka iz stava petog izreke prvostepene presude tako što su tužioci obavezani da tuženom naknade troškove postupka u iznosu od 214.650,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom četvrtim izreke tužioci su obavezani da tuženom naknade troškove drugostepenog postupka u iznosu od 33.000,00 dinara.
Protiv drugostepene presude, tužioci su blagovremeno izjavili reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu u smislu čl. 408. i 403. stav 2. tačka 2. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP i utvrdio da je revizija tužilaca neosnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužioci BB i VV su na osnovu ostavinskog rešenja od 16.04.2018. godine postali nosioci prava korišćenja sa 1/2 idealnih delova kp .., .., .. i .., a zajedno sa tužiljom AA su nosioci prava svojine na 1/3 idealnog dela porodične stambene zgrade koja je sagrađena na međnoj liniji između katastarskih parcela .. i .. KO ... . Tuženi je u listu nepokretnosti upisan kao vlasnik parcele .. i porodične stambene zgrade na ovoj parceli. Pravni prethodnik tužilaca je tokom 1990. i 1991. godine izvršio renoviranje postojećeg objekta na k.p. .. od koga je ostao samo podrumski prostor, a prizemlje kuće, sprat, potkrovlje i strehu je dogradio. Utvrđeno je da prilikom dogradnje pravni prethodnik tužilaca nije poštovao katastarsku međnu liniju na kojoj se ranije objekat nalazio, već je dogradnju izvršio tako što je zauzeo vazdušni prostor iznad kp .. u ukupnoj površini od 24 m2, prema nalazu i mišljenju veštaka. Tuženi se nije protivio izvođenju radova. Rešenjem nadležnog organa od 21.05.2014. godine tuženom su odobreni radovi na rekonstrukciji i dogradnji postojećeg stambenog objekta na kp .., pa je formiran stambeni objekat sa četiri stambene jedinice. Tuženi je nadležnom organu podneo zahtev 24.07.2014. godine da se odbiju zahtevi za legalizaciju podneti od strane tužilaca povodom dogradnje objekta na kp .., pa je postupak legalizacije zaključkom prekinut.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je u pobijanoj drugostepenoj presudi primenjeno materijalno pravo kada je prvostepena presuda preinačena i odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev tužilaca da se utvrdi da su održajem stekli pravo trajne službenosti korišćenja vazdušnog prostora koji je njihov pravni prethodnik zauzeo prilikom dogradnje porodične stambene zgrade.
Iz odredaba čl. 49. stav 1., 50. stav 1. i 54. Zakona o osnovama svojinsko- pravnih odnosa proizilazi da stvarna službenost predstavlja teret na nepokretnosti, odnosno pravo vlasnika povlasnog dobra da za potrebe svoje nepokretnosti koristi nepokretnost koju predstavlja poslužno dobro, ali vlasnik poslužnog dobra nije u potpunosti lišen svojine odnosno državine svoje nepokretnosti i to ne samo zemljišta na površini nepokretnosti, već i u zamišljenoj liniji u dubinu zemljišta i vazdušnom prostoru koji može koristiti prema nameni nepokretnosti. S obzirom da je u postupku utvrđeno da su tužioci, odnosno njihov pravni prethodnik, potpuno lišili tuženog mogućnosti korišćenja svoje nepokretnosti u zamišljenoj vazdušnoj liniji, i to u nivou prvog sprata u površini od 12 m2, i u potkrovlju u površini od 12 m2, te da zauzeti deo vazdušnog prostora tuženog predstavlja deo izgrađenog stambenog objekta tužilaca, to je pravilan zaključak drugostepenog suda da nisu ispunjeni zakonski uslovi da tužioci održajem steknu pravo stvarne službenosti u smislu čl. 50. i 54. Zakona o osnovama svojinsko-pravnih odnosa. Zato je u pobijanoj drugostepenoj presudi pravilno primenjeno materijalno pravo kada je prvostepena presuda preinačena i tužbeni zahtev tužilaca odbijen kao neosnovan.
Revizijom tužilaca neosnovano se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava i navodi da iz člana 53. stav 1. Zakona o osnovama svojinsko-pravnih odnosa proizilazi osnovanost tužbenog zahteva.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.
Predsednik veća – sudija
Jasminka Stanojević,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
