Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Rev 2743/07
17.10.2007. godina
Beograd

U IME NARODA

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija: Ljubice Milutinović, predsednika veća, Jovanke Kažić, Branislave Apostolović, Sofije Vagner-Ličenoski i Milomir Nikolića, članova veća u pravnoj stvari tužilje-protivtužene AA, koju zastupa stalni staratelj AB, čiji je punomoćnik AV, adv., protiv tuženog-protivtužioca BB, čiji je punomoćnik BA, adv., radi povećanja supružanskog izdržavanja, odlučujući o reviziji tuženog – protivtužioca izjavljenoj protiv presude Okružnog suda u Novom Sadu Gž.1908/2007 od 11.04.2007. godine, u sednici održanoj 17.10.2007. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tuženog-protivtužioca izjavljena protiv presude Okružnog suda u Novom Sadu Gž.1908/2007 od 11.04.2007. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Opštinskog suda u Bečeju P.269/06 od 19.09.2006. godine u stavu prvom izreke delimično je usvojen tužbeni zahtev tužilje-protivtužene. Stavom drugim izreke obavezan je tuženi-protivtužilac da na ime svog doprinosa za supružansko izdržavanje plaća mesečno 500,00 dinara počev od 06.03.2001. godine, dospele rate odjednom, a ubuduće do svakog 15-og u mesecu na ruke stalnog staratelja tužilje-protivtužene sa zakonskom zateznom kamatom računajući od dana dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate, pa se utoliko menja presuda Opštinskog suda u Bečeju posl.br. P.276/92 od 24.05.1996. godine. Stavom trećim izreke sa viškom tužbenog zahteva preko dosuđenog iznosa za iznos od 1.000,00 dinara mesečno počev od 06.03.2001. godine tužilja je odbijena. Stavom četvrtim izreke odbijen je u celosti protivtužbeni zahtev tuženog-protivtužica kojim je tražio da se utvrdi da tužilji-protivtuženoj prestaje pravo na supružansko izdržavanje od razvedenog bračnog druga počev od 15.05.2003. godine a koje je određeno sudskim poravnanjem Okružnog suda Novi Sad, br. P.1962/84 od 12.10.1988. godine kao i da se obaveže tužilja da tuženom isplati troškove ovog postupka koliko isti do kraja postupka budu izneli sa zakonskom zateznom kamatom računajući istu od presuđenja do isplate. Obavezan je tuženi-protivtužilac da tužilji-protivtuženj naknadi parnične troškove u iznosu od 71.100,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom računajući od dana presuđenja do isplate.

Presudom Okružnog suda u Novom Sadu Gž.1908/2007 od 11.04.2007. godine u stavu prvom izreke delimično je usvojena žalba tužilje i prvostepena presuda u pobijanom odbijajućem delu preinačena tako što je obavezan tuženi-protivtužilac da tužilji-protivtuženoj na ime svog doprinosa za supružansko izdržavanje, od dana donošenja prvostepene presude, 19.09.2006. godine pa ubuduće dok za to postoje zakonski uslovi, mesečno plaća iznos od 1.000,00 dinara, a dospele rate da plati odjednom sa zakonskom zateznom kamatom od dana dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do dana isplate, a buduće do 15-og u mesecu, na ruke stalnog staratelja tužilje-protivtužene, dok se u preostalom delu žalba tužilje-protivtužene kao i žalba tuženog-protivtužioca u celosti odbijaju i prvostepena presuda u delu kojim je odbijen tužbeni zahtev tužilje za povećanje supružanskog izdržavanja preko dosuđenog iznosa za iznos od 1.000,00 dinara za period od 06.03.2001. do 19.09.2006. godine te u delu u kojem je delimično usvojen tužbeni zahtev tužilje-protivtužene i odbijen protivtužbeni zahtev tuženog-protivtužioca kao i odluka o troškovima postupka sadržana u istoj se potvrđuju. Stavom drugim izreke obavezan je tuženi-protivtužilac da tužilji-protivtuženoj pored troškova parničnog postupka dosuđenih u prvostepenoj presudi isplati i troškove žalbenog postupka u iznosu od 5.400,00 dinara.

Protiv presude Okružnog suda u Novom Sadu tuženi-protivtužilac izjavio je reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupak i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 399. ZPP, Vrhovni sud je našao da je revizija neosnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 9. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja-protivtužena je rođena 1954. godine. Od 29.04.1987. godine neprekidno se nalazi na lečenju na Neuropsihijatrijskom odeljenju Specijalne bolnice \"VV" u GG. Rešenjem Centra za socijalni rad organa starateljstva Opštine Bečej od 03.05.1987. godine tužilji je postavljen stalni staratelj, jer je lišena poslovne sposobnosti u potpunosti. Presudom Opštinskog suda u Bečeju P.276/92 od 31.03.1993. godine odlučeno je o visini doprinosa tuženog u supružanskom izdržavanju tako što je tuženi obavezan na plaćanje iznosa od 50 dinara počev od 24.10.1990. godine i dalje. Tužilja od svoje imovine, koju daje u zakup, ostvaruje određene prihode, koji godišnje iznose 25.475,00 dinara, od kojih kada se oduzmu rashodi (porezi na imovinu, doprinosi i sl.) tužilji mesečno ostaje 665,00 dinara kojima obezbeđuje sredstva za higijenu, garderobu i ostale lične potrebe. Sudovi su utvrdili da tuženi kao zemljoradnik poseduje 18 jutara zemlje koju obrađuje, da uzima i drugu zemlju u arendu, da od toga ostvaruje određeni prihod u godišnjem iznosu od 3.000,00 do 5.000,00 dinara, po jutru da se bavi uzgojem stoke, koju prodaje i ostvaruje određeni prihod. Brak tužilje i tuženog razveden je 25.04.1984. godine a tuženi sada živi u vanbračnoj zajednici sa ženom koja ne ostvaruje nikakve prihode, koja mu zbog zdravstvenog stanja ne pomaže u poslovima na njivi ali obavlja kućne poslove.

Polazeći od utvrđenih činjenica pravilno je drugostepeni sud odlučio kada je obavezao tuženog da na ime svog doprinosa za supružansko izdržavanje tužilje počev od 19.09.2006. godine pa ubuduće, mesečno plaća 1.000,00 dinara a dospele rate plati odjednom sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Sudovi su pravilno ocenili da su se u konkretnom slučaju promenile okolnosti na osnovu kojih je doneta prethodna sudska odluka, presuda Opštinskog suda u Bečeju P.276/92 od 24.05.1996. godine, a koje opravdavaju povećanje visine supružanskog izdržavanja, u smislu člana 164. Porodičnog zakona. Ovo iz razloga što tužilja nema dovoljno sredstava za izdržavanje, ona ne može svojim radom da ostvaruje prihode, jer je bolesna, lišena poslovne sposobnosti i nalazi se na lečenju o Specijalnoj bolnici “VV”, gde ima obezbeđeni smeštaj, ishranu i lekarsku negu, ali joj je potreban određeni novac za higijenu, garderobu i slične potrebe, dok je tuženi u skladu sa svojim prihodima u mogućnostima da tužilji plaća izdržavanje u povećanom iznosu. S tim u vezi pravilno su sudovi odlučili kada su odbili protivtužbeni zahtev tuženog za ukidanje supružanskog izdržavanja tužilji.

Imajući u vidu navedeno neosnovani su navodi revizije tuženog o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Neosnovano je pozivanje tuženog u reviziji na bitnu povredu odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 1. ZPP u vezi člana 203. Porodičnog zakona u pogledu sastava sudskog veća koje je odlučivalo o tužbenom zahtevu tužilje. Odredbom člana 203. stav 1. i 2. Porodičnog zakona propisano je da postupak u vezi sa porodičnim odnosima u prvom stepenu sudi veće sastavljeno od jednog sudije i dvoje sudija porotnika, a u postupku po žalbi veće sastavljeno od troje sudija, s tim da ove sudije moraju biti lica koja su stekla posebna znanja iz oblasti prava deteta. U konkretnom slučaju u pitanju je spor o supružanskom izdržavanju a ne spor o pravima deteta, zbog čega i nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka na koju tuženi ukazuje u reviziji.

Kako se ostalim navodima revizije ponavljaju žalbeni navodi koji su bili predmet razmatranja drugostepenog suda i ukazuje na pogrešno i nepotpuno utvrđeno činjenično stanje koje se revizijom ne može pobijati primenom odredbe čalan 398. stav 2. Zakona o parničnom postupku, to je Vrhovni sud na osnovu člana 405. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija,

Ljubica Milutinović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Mirjana Vojvodić

NN