Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Marine Milanović, Dragane Boljević, Branke Dražić i Danijele Nikolić, članova veća, u parnici tužioca Proizvodno preduzeće „SIMTIM“ d.o.o. Veternik, čiji je punomoćnik Žarko Masleša, advokat iz ..., protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Konstantin Rankov, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Zrenjaninu Gž 180/20 od 15.12.2021. godine, u sednici održanoj 24.03.2022. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Zrenjaninu Gž 180/20 od 15.12.2021. godine.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Zrenjaninu Gž 180/20 od 15.12.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Zrenjaninu P 242/2019 od 16.01.2020. godine, prvim stavom izreke, održano je na snazi rešenje o izvršenju Osnovnog suda u Zrenjaninu broj Iiv 539/18 od 04.12.2018. godine u delu kojim je obavezan tuženi kao izvršni dužnik da tužiocu kao izvršnom poveriocu plati iznos od 266.500,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 23.06.2018. godine do isplate i troškove izvršnog postupka u iznosu od 11.043,00 dinara i tužbeni zahtev usvojen u celosti. Drugim stavom izreke, obavezan je tuženi da tužiocu isplati troškove parničnog postupka u iznosu od 63.130,00 dinara.

Presudom Višeg suda u Zrenjaninu Gž 180/20 od 15.12.2021. godine, prvim stavom izreke, žalba tuženog je odbijena i prvostepena presuda potvrđena. Drugim stavom izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odlučuje primenom člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...18/20), a radi ujednačavanja sudske prakse i razmatranja pravnih pitanja u interesu građana.

Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako Vrhovni kasacioni sud oceni da je to potrebno radi razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, odnosno radi ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da nema mesta odlučivanju o reviziji tuženog kao o izuzetno dozvoljenoj reviziji, jer u ovom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, i ujednačavanja sudske prakse, kao ni novog tumačenja prava, uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge za usvajanje tužbenog zahteva. Revizija je usmerena na razrešenje činjeničnog pitanja konkretnog spora, a ukazivanjem na iskaz svedoka zapravo se osporava utvrđeno činjenično stanje i ocena dokaza što nije razlog za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj, zbog čega je odlučeno kao u prvom stavu izreke. Osim toga, ukazivanje tuženog na bitne povrede postupka ne predstavlja dozvoljen razlog za izjavljivanje posebne revizije.

Iz navedenih razloga, nema mesta odlučivanju o reviziji kao posebnoj, pa je primenom člana 404. stav 1. ZPP odlučeno kao u stavu prvom izreke. Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija nedozvoljena.

Postupak u ovoj pravnoj stvari pokrenut je predlogom za izvršenje na osnovu verodostojne isprave dana 03.12.2018. godine, a po prigovoru izvršnog dužnika nastavljen kao po prigovoru protiv platnog naloga, a kao vrednost predmeta spora označen je iznos od 266.500,00 dinara.

Odredbom člana 468. stav 1. ZPP, propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi 3.000 evra, dok prema članu 479. stav 6. ZPP, protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.

Imajući u vidu da se u ovom slučaju radi o sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na novčano potraživanje koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra, što znači da se radi o sporu male vrednosti u kome revizija nije dozvoljena, to je revizija tuženog nedozvoljena, primenom odredbe člana 479. stav 6. ZPP.

Na osnovu iznetog, primenom člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Slađana Nakić Momirović,s.r.

Za tačnost otpravka

upravitelj pisarnice

Marina Antonić