.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 2841/2022
23.02.2023. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca Operatora distributivnog sistema EPS Distribucija DOO Beograd, Ogranak Elektrodistribucija Kragujevac, čiji su punomoćnici Tamara Ramač i Ivana Maraš advokati iz ..., protiv tužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Ilija Vlašković advokat iz ..., radi duga za neovlašćenu potrošnju električne energije, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2694/20 od 14.04.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 23.02.2023. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2694/20 od 14.04.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 2694/20 od 14.04.2021. godine, stavom prvim izreke, ukinuta je presuda Osnovnog suda u Kragujevcu P 960/20 od 19.02.2020. godine. Stavom drugim izreke, obavezana je tužena da na ime duga za neovlašćenu potrošnju električne energije isplati tužiocu iznos od 630.030,18 dinara sa kamatom predviđenom Zakonom o zateznoj kamati počev od 27.02.2018. godine do isplate. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da na ime troškova parničnog postupka isplati tužiocu iznos od 277.400,00 dinara.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Odlučujući o izjavljenoj reviziji u skladu sa članom 403. stav 2. tačka 2. i članom 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužene nije osnovana.
U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, kontrolom mernog mesta u ulici ...broj ... u ..., izvršenom 14.12.2017. godine, utvrđeno je da se potrošač prikuljčio direktno sa dovodnog kabla putem dva provodnika koji vode do dva para automatskih osigurača. Priključenje je izvršeno pre brojila i tako je onemogućeno merenje utrošene električne energije, koju brojilo nije registrovalo. Na označenoj adresi nalazi se stambeno-poslovni objekat u svojini tužene. Tužilac je 03.10.1995. godine izdao elektroenergetsku saglasnost za priključenje poslovnog objekta u ulici ... ... u ... preduzetničkoj radnji „BB“, vlasništvo tužene, koja je prestala sa radom ... 2001. godine. Prestanak rada preduzetničke radnje tužena nije prijavila tužiocu, a poslovni prostor koji se nalazi u prizemlju zgrade dala je u zakup, sa obavezom zakupca da plaća utrošenu električnu energiju. Preostali deo objekta tužena koristi kao stambeni prostor. Vrednost utrošene električne energije za period od 6 meseci, od 15.06.2017. godine do 14.12.2017. godine, obračunate primenom Uredbe o uslovima isporuke i snabdevanja električnom energijom („Službeni glasnik Republike Srbije“ broj 65/13) iznosi ukupno 630.030,18 dinara. Tužena ovaj iznos nije platila po ispostavljenom računu tužioca.
Na ovako utvrđeno činjenično stanje drugostepeni sud je, po oceni revizijskog suda, pravilno primenio materijalno pravo.
Tužena je priključenje svog objekta, pored priključka preko brojila, izvršila i sa dva provodnika direktno sa glavnog kabla do osigurača. Ovi priključici izvedeni su pre brojila koje zato nije registrovalo električnu energiju koja je na taj način korišćena. Takvim priključenjem ostvaren je slučaj neovlašćenog korišćenja električne energije predviđen članom 198. stav 1. tačka 1. Zakona o energetici kojim je propisano da neovlašćeno korišćenje električne energije postoji kada se ona koristi i mimo mernog uređaja. Vrednost neovlašćeno korišćene električne energije utvrđena je u skladu sa članovima 54. – 58. Uredbe o uslovima isporuke i snabdevanja električnom energijom.
Tužena u reviziji ukazuje da u ovom sporu nije primenjen član 200. stav 1. Zakona o energeticiji kojim je propisano da operater prenosnog, odnosno distributivnog sistema u slučaju neovlašćene potrošnje vrši obračun neovlašćeno utrošene električne energije i dostavlja kupcu obračun na način i po postupku utvrđenom metodologijom za obračun neovlašćeno utrošene električne energije koju donosi Agencija za energetiku Republike Srbije, kao samostalni pravni subjekt. S tim u vezi revident se poziva i na član 393. stav 1. i 2. navedenog Zakona, kojima je propisano da će se propisi za izvršavanje tog Zakona doneti u roku od godinu dana o dana njegovog stupanja na snagu, a da će se do donošenja tih propisa primenjivati propisi koji su doneti na osnovu prethodnog Zakona o energetici, ako nisu u suprotnosti sa odredbama važećeg Zakona.
Na ovim razlozima tužena zasniva stav da se obračun neovlašćeno korišćene električne energije morao izvršiti primenom metodologije za njen obračun koju je donela Agencija za energetiku Republike Srbije, a ne primenom Uredbe iz 2013. godine (doneta pre stupanja na snagu važećeg Zakona o energetici) koja je suprotna članu 200. stav 1. sada važećeg Zakona.
Po oceni revizijskog suda, ovi navodi revidenta nisu osnovani. Agencija za energetiku Republike Srbije do sada nije donela metodologiju za obračun neovlašćeno utrošene električne energije. Zbog toga se, saglasno članu 393. stav 2. važećeg Zakona o energetici, obračun neovlašćeno utrošene električne energije vrši u skladu sa odredbama označene Uredbe koja nije u suprotnosti sa članom 200. stav 1. tog Zakona jer ne postoji drugi metod za takav obračun.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
